مهری باقری

از دانشنامه الکترونیکی زنان
نسخهٔ تاریخ ‏۲۵ نوامبر ۲۰۲۳، ساعت ۱۷:۱۸ توسط Boroujerdi (بحث | مشارکت‌ها)
پرش به ناوبری پرش به جستجو

تحصیلات

مهری باقری تحصیلات ابتدایی را در تهران، دبستان خواجه نظام الملک گذراند و سیکل اول متوسطه را در دبیرستان شیرین خواند. برای دوره دوم متوسطه رشته ادبی را انتخاب کرد و سیکل دوم متوسطه را در دبیرستان شاهدخت گذارند. در سال 1343 موفق به دریافت دیپلم شد و همان سال وارد دانشکده ادبیات و علوم انسانی دانشگاه تهران شد و در رشته زبان و ادبیات فارسی به تحصیل خود ادامه داد. در خرداد سال 1347 مدرک کارشناسی زبان و ادبیات فارسی را دریافت کرد. او رشته زبان شناسی و زبان های باستانی ایران را که به تازگی در دانشگاه تهران تأسیس شده بود برای ادامه تحصیل در دوره کارشناسی ارشد انتخاب کرد. در سال 1350 برای ادامه تحصیل در دوره دکتری به آلمان رفت و در دانشگاه هامبورگ به تحصیل در رشته زبان شناسی و زبان های ایرانی پرداخت.

او در سال 1352 در حالی که هنوز دوره دکتری را به پایان نبرده بود به ایران بازگشت و بار دیگر تصمیم به ادامه تحصیل در دانشگاه تهران گرفت و در آزمون دکتری رشته ادیان و عرفان در دانشکده الهیات و معارف اسلامی شرکت کرد و با آن که ورود زنان در آن دانشکده در آن زمان بی سابقه بود، با تحصیل او در آن دانشکده موافقت شد. مهری باقری در سال 1355 از دانشکده الهیات و معارف اسلامی تهران فارغ التحصیل شد. او در سال ۱۳۵۵ دکترای خود را به پایان رساند.

فعالیتهای شغلی

مهری باقری از مهرماه سال 1353 به عنوان پژوهشگر در دانشگاه تبریز استخدام شد و در مؤسسه تاریخ و فرهنگ ایران، که زیر نظر منوچهر مرتضوی در دانشکده ادبیات و علوم انسانی دانشگاه تبریز اداره می شد، مشغول به کار شد و همزمان در هنرستان میرک تدریس درس تاریخ هنر را آغاز کرد که تا سه سال ادامه داشت. از سال 1354 با عنوان مربی، تدریس درس هایی را در گروه زبان و ادبیات فارسی دانشگاه تبریز برعهده گرفت. پس از دریافت درجه دکتری در همان گروه آموزشی به مرتبه استادیاری ارتقاء یافت و پس از آن نیز با احراز شرایط و کسب امتیازات و دربایست های ضروری، به ترتیب به مرتبه دانشیاری و سپس استادی رسید.[۱]

تاریخ زبان فارسی، متون نظم و نثر از جمله شاهنامه، سفرنامه ناصرخسرو، تاریخ بیهقی، گلستان و بوستان سعدی، متون پهلوی، تاریخ ادبیات، اساطیر ایرانی، فرق و مذاهب اسلامی، دسته بندی و تطبیق گویش ها (در گروه زبان و ادبیات فارسی)، اساطیر یونان و روم (در گروه زبان انگلیسی)، زبان شناسی عمومی (در گروه زبان فرانسه)، دین های ایرانی پیش از اسلام، زبان ها و خطوط ایرانی پیش از اسلام (در گروه تاریخ) از جمله واحدهای درسی ای بود که مهری باقری به تدریس آنها پرداخت.

پس از انقلاب به پیشنهاد همسرش، بهمن سرکاراتی، و موافقت ریاست وقت دانشگاه تبریز مجوز تأسیس گروه آموزشی فرهنگ و زبان های باستانی از وزارت علوم فراهم شد و سال 1367 این گروه آموزشی در دانشگاه تبریز با مدیریت سرکاراتی و همیاری مهری باقری تشکیل شد. او تا فروردین 1386 مدیریت این گروه را برعهده داشت. باقری پس از تقسیم دانشکده ادبیات و علوم انسانی تبریز به دو دانشکده ادبیات فارسی و زبان های خارجی و دانشکده علوم انسانی و اجتماعی در سال 1367 ریاست کتابخانه را که به هر دو دانشکده جدید التأسیس تعلق داشت برعهده داشت. اما پس از دوسال کتابخانه نیز تقسیم شد و او از پذیرفتن کتابخانه دانشکده ادبیات خودداری کرد. در سال 1374 برای استفاده از فرصت مطالعاتی یک ساله به آمریکا سفر کرد و در دانشگاه میشیگان زیرنظر پروفسور ویندفور طرح تحقیقاتی خود را با عنوان «بررسی کتیبه های پارتی و پهلوی» به انجام رساند و واژه نامه کتیبه های دورۀ میانه را برمبنای واژه نامۀ مکنزی تنظیم کرد.

در سال 1380 به عضویت هیأت ممیزه دانشگاه پیام نور درآمد و در سال 1381 به مدت دو سال از سوی وزارت علوم مأمور به تدریس زبان و ادبیات فارسی در دانشگاه بارسلون اسپانیا شد. او توانست توافق نامه کتبی ایجاد کرسی زبان فارسی و ایران شناسی را با کمک بخش روابط بین المللی دانشگاه بارسلون تنظیم و آماده کرده و به امضاء برساند. پس از امضای این توافق نامه، درس فارسی در دانشکده فیلولوژی آن دانشگاه به تعداد 10 واحد در سال منظور شد. همچنین موفق به انجام فهرست نویسی موضوعی کتابخانه نیز شد. او در این مدت به زبان اسپانیولی نیز مسلط شد و علاوه بر انتشار یک مقاله به زبان اسپانیولی در کتاب تاریخ، دین و فرهنگ که در مادرید به چاپ رسید، توانست یک دورۀ فشردۀ تابستانی که با عنوان زن و ادبیات جهان در دانشگاه بارسلون به زبان اسپانیولی ارائه شده بود، نقش و سیمای زن در اساطیر، حماسه، ادب و فولکلور ایران را تدریس کند. همچنین ترجمۀ جزوه ها و اطلاعیه های فوروم 2004 بارسلون را از اسپانیولی به فارسی برعهده داشت.

منابع

در حال تکمیل***

  1. باقری، مهری (1402). یک زندگی (زندگی نامه خودنوشت). بخارا. سال 28. شماره 156. صص153-154.