دارالمعلمات

دارالمعلمات (1297 تا 1313 ه.ش) اولین مدرسه تربیت معلم دخترانه بود که در سال 1297 تاسیس شد و در نهایت جای خود را به دانشسراهای تربیت معلم دختران سپرد.

تاریخچه

در سال 1297ش دولت وثوق الدوله برای اولین بار اقدام به تربیت معلم زن کرد و دارالمعلمات در تهران تأسیس شد. محل دارالمعلمات خیابان یوسف آباد مقابل خیابان پاریس یعنی مدرسه فرانکو پرسان معین شد. نصیرالدوله وزیر فرهنگ اداره تعلیمات نسوان یعنی ده مدرسه ابتدایی و یک دارالمعلمات را به مؤدب الملک که شایستگی و تجربه داشت واگذار کرد. دخترانی که دوره ابتدایی را تمام کرده بودند می توانستند به دوره متوسطه راه یابند. سال اول سی نفر که دارای مدرک پایان تحصیلات ابتدایی بودند جهت تحصیل پذیرفته شدند. آموزگاران دبستانها نیز هفته ای یکبار در کلاسهای مخصوص تعلیم و تربیت این مرکز شرکت می کردند. بعد از اتمام این دوره به فارغ التحصیلان مدرک دیپلم داده می شد. مراکز تربیت معلم با تصویب قانون آن در سال 1312 ش از گسترش و سامان بیشتری برخوردار شد.دارالمعلمات در نهایت جای خود را به دانشسراهای تربیت معلم دختران سپرد.

مدیران

در بدو تأسیس (1297)، اداره دارالمعلمات به مودب الملک مدیر مدرسه فرانکو پرسان واگذار شد. دارالمعلمات در 1300 شمسی از فرانکوپرسان جدا شد و فصیح الملوک مهام به مدیریت دارالمعلمات تعیین گردید.در سال 1303ش. سیدمحمد حجت مدیر سابق مدرسه سلطانی بعد از منحل شدن مدرسه مذکور به سمت ریاست مدرسه دارالمعلمات نایل شد. در سال 1304 ش، که عیسی صدیق ریاست تعلیمات نسوان را عهده دار بود زنی فرانسوی به نام مادام هس را برای اداره امور دارالمعلمات تعیین کرد. او تغییرات مهمی در روش تدریس و مواد آموزشی به عمل آورد و دروس تدبیر منزل و تعلیم و تربیت و روانشناسی کودک را به مواد درسی اضافه نمود و خود به تدریس آنها پرداخت. بدرالملوک بامداد ناظم دبیرستان و مترجم مادام هس بود و کتابهایی که او تدریس می کرد را به فارسی ترجمه می نمود. از جمله این کتابها تدبیر منزل و اخلاق و آداب معاشرت بود که بعدها چاپ و منتشر شد. در سال 1311 ش هاجر تربیت پس از بازگشت به تهران به سبب تجربیاتی که در خدمت به فرهنگ آذربایجان در تبریز کرده بود به ریاست دارالمعلمات برگزیده شد.

بودجه

عایدی مدرسه دارالمعلمات در سالهای 1298 و 1299 هم به صورت شهریه از شاگردهای غیردولتی و هم از طریق وزارت معارف، به اسم مدرسه فرانکوپرسان تأمین می شد. در این مدرسه برخی از محصلان با پرداخت شهریه و برخی دیگر به طور رایگان به تحصیل می پرداختند. در سال 1304ش. تعداد 96 نفر از شاگردان این مدرسه به طور رایگان تحصیل می کردند و 14 نفر شهریه می پرداختند. ( اسناد)

دروس و معلمان

مواد درسی این مرکز شامل تاریخ، جغرافیا، فیزیک، شیمی، ریاضیات، فارسی، عربی، تاریخ طبیعی، حفظ الصحه و برخی دروس دیگر بود. در ابتدا خود مؤدب الملک و فاضل فقیه الملک که مردی نابینا بود و از همین رو به دختران عربی و فرانسه درس میداد تدریس را برعهده داشتند. برخی دیگر از معلم های مدرسه عبارت بودند از:

معلمه های زبان فرانسه: مادام ولر، مادام استلا و ژوزفین؛ معلم ریاضی: میرزا اسدالله خان و صدیقه نجم آبادی (شیردل)؛ معلم و معلمه فیزیک و شیمی: دکتر محمدخان شیمی و بتول خانم ف؛ معلم و معلمه فارسی و عربی: آقای فاضل خراسانی و خانم خانمهای دانشور و مریم خانم برافروخته. معلم مشاقی: میرزا غلامرضا خان خوشنویس؛ معلم پداگوژی: فقیه الملک؛ معلمه تاریخ و حفظ الصحه: نصرت الملوک گل سرخی؛ معلمه نقاشی و نقشه کشی: فرح الزمان کاوسی و معلمه خیاطی: بتول ف (معلمه فیزیک و شیمی)؛ مدیر مدرسه: مؤدب الملک و ناظمه: مادام ولر. یکی از مهمترین دروسی که به آن توجه زیادی می شد پداگوژی بود که در دو قسمت اخلاق برای سالهای اول تا سوم و پداگوژی یا تعلیم و تربیت برای سالهای چهارم و پنجم در نظر گرفته شده بود.

دوره تحصیل

دوره تحصیل در دارالمعلمات پنج سال بود که در سالهای اول تا سوم دروس مقطع متوسطه و در سالهای چهارم و پنجم اصول تعلیم و تربیت آموزش داده می شد. دوره سه ساله اول دارالمعلمات به دو قسمت تقسیم می شد. قسمت اول سه سال متوسطه که مطابق برنامه مدارس متوسطه دختران تدریس می شد و شرط ورود به آن داشتن تحصیلات ابتدایی بود. قسمت دوم، دو سال بود و در آنجا شاگردان مطالب لازم برای چگونگی تدریس را آموزش میدیدند. در همین بخش دوره های کارآموزی و تدریس عملی نیز گنجانده شده بود. شرط ورود به این مقطع داشتن تصدیقنامه سه ساله متوسطه بود و پس از انجام امتحانات و اتمام دوره مربوطه، دانش آموختگان موفق به اخذ دیپلم می شدند.

فارغ التحصیلان

نام برخی از دانش آموختگان دارالمعلمات به شرح زیر است: بدرالملوک فردوسی، فرح انگیز عهدیه، عذرا مشیری، خان آغا قمشه، صغری راد، محترم اخوی، بدرالدوله قاجار، مرضیه توفیق، شاهزاده ندیمی، زری شکوه، توران تیموری، کبری جاریونی، گلی شکوه، صدیقه ریاضی، سعیده قزلباش و مریم راد در سال 1306 و 1307 از جمله فارغ التحصیلان بودند. فصیح الملوک مهام و درخشنده فسا از دیگر فارغ التحصیلان دارالمعلمات بودند که به عنوان بازرس مدارس ابتدایی استخدام شدند.

مراکز شهرستانی

دارالمعلمات اصفهان در سال 1308ش. با مشکلات فراوان، با افزودن یک کلاس متوسطه به دبستانی دخترانه ایجاد شد و به تدریج توسعه یافت و در سال 1313 ش. به مدیریت عفت سهرابی کلاس چهارم متوسطه نیز در آن دایر گردید. سرانجام در سال 1314 به صورت یک دبیرستان کامل درآمد. در سال 1316 به جای کلاسهای چهارم و پنجم دو کلاس دانشسرای مقدماتی دختران در آن تأسیس شده و دانشسرای دختران نام گرفت. یکی دیگر از مراکزی که در آن دارالمعلمات تأسیس شد، دارالمعلمات تبریز بود که در سال 1305 ش. توسط محمدعلی تربیت رئیس وقت معارف آذربایجان تأسیس شد. این مرکز بنای کوچکی بود و در سال 1313 عملیات ساختمانی در آن صورت گرفت و در همان سال توسط علی اصغر حکمت افتتاح و پس از ایجاد تحولاتی در نحوه فعالیت، به دانشسرای دختران تبریز تبدیل شد. در ۲۹ بهمن ۱۳۱۲ علی‌اصغر حکمت کفیل (سرپرست) وزارت معارف لایحه‌ای در مجلس شورای ملی به شور گذاشت تا برای برپایی ۲۵ «دارالمعلمین و دارالمعلمات» در سراسر کشور بودجه تأمین کند.[۱]

پیوند به بیرون

کتابخانه موزه و مرکز اسناد مجلس شورای اسلامی