مدرسه جده بزرگ
در بازار اصفهان دو مدرسه طلبهنشین از دوره شاه عباس ثانی باقی مانده است که یکی از آنها را مدرسه جده بزرگ و دیگری را جده کوچک مینامند. این دو مدرسه از لحاظ وسعت یکسان نیست. مدرسهای را که از حیث وسعت کوچکتر است جده بزرگ شاه بنا کرده و مدرسهای را که از حیث وسعت بزرگتر است جده کوچک شاه بنا نموده، اما امروز اطلاق کلمه بزرگ و کوچک از طرف عموم مردم برحسب وسعت بنا است، به این ترتیب که مدرسه بزرگتر را (مدرسه جده بزرگ) و مدرسه کوچکتر را (مدرسه جده کوچک) مینامند.[۱]
تاریخچه
این بنا در بازار بزرگ اصفهان و نزدیک میدان نقش جهان قرار دارد و در زمان شاه عباس دوم به دستور جده بزرگ شاه بنا شده است. نام بانی و یا واقف مدرسه در هیچ یک از کتیبههای موجود در ساختمان مدرسه ذکر نشده، ولی در وقفنامه آن از حورنیام خانم نامی، اسم برده شده است. شاردن، سیاح فرانسوی، آن را از ساختههای یکی از زنان شاه صفی معرفی کرده و مینویسد که 80 سال قبل از ورود او به ایران، مدرسه جده بزرگ ساخته شده است.
جابری انصاری در کتاب تاریخ اصفهان درباره این مدرسه می نویسد: از آن قسمت بازار می گذرند، به طرف شمال، به مدرسه جده می رسند. در آن نیز شعبه نهری از مادی فدن می گذرد. مساحتش، سه جریب شاه می شود. این مدرسه را از جده شاه عباس دوم دانند و به مناسبت وسعت مکان، جده بزرگ خوانند و مدرسه جده واقعه در بازار قهوه کاشیها را جده کوچک گویند و آن قریب هفتصد ذرع است و حال آنکه او را جده بزرگتر شاه عباس ساخته. در مدرسه جده بزرگ، چند مدرس و حجراتی است و حجره مرحوم آقا محمدکاظم واله، شاعر و عارف روی جوی است، که نظر به نظافت، آقا محمدکاظم رنگ روغنی زده بود. و جده کوچک به عقب فضایی دارد و مدرسی دارد که مسجد نیز هست، و چون سابقاً خط بازار از قهوه کاشیها به سرای ساروتقی به بازارچه مشیر انصاری و فضای میان هارونیّه و مسجد علی و درب حمام کرسی و بازار گندم فروشان منتهی به بازار قاز می شده، مدارس و کاروانسراها در این خط بوده، مانند مدرسه جده کوچک، هفتصد ذرع مساحت، و مسجد مختصری جنب آن، و مسجد کهنه پشت ساروتقی که بعد، مرحوم ملاحسین کرمانی از پول حاج محمدابراهیم ملک التجار و غیره وسعت داد و بر آبادانی افزود و به نور و رضوان نام نهاد.[۱]
حورنیاز خانم، که به جدّه کوچک شاه معروف بود، احتمالاً همسرِ گرجیِ صفی میرزا و مادر شاه صفی بوده است.
https://rasekhoon.net/article/show/119865/
بنای مدرسه
تنها کتیبه تاریخداری که از دوره صفویه در این مدرسه وجود دارد، کتیبهای به خط محمدرضا امامی و تاریخ 1058 ه.ق است که بر سردر ورودی مدرسه نصب شده و ظاهراً مربوط به اتمام کارهای ساختمانی مدرسه است. مدرسه جده بزرگ در سال 1334ش تعمیر و مرمت شده که در جریان آن بخش اعظمی از تزیینات کاشی کاری قدیمی با انواع جدید جایگزین شده است. کتیبه این تزیینات در پیشانی ایوان شرقی نصب گردیده است. مدرسه جده بزرگ بر روی زمینی مستطیل شکل به ابعاد 32 ×40 متر، با طرح چهار ایوانی و در دو طبقه برپا شده و مشتمل است بر سردر ورودی، هشتی، ایوانهای چهارگانه، صحن میانی، حجرههایی در دو طبقه، چاهخانه و وضوخانه.
بنای مدرسه از چهار طرف به بافت شهری پیوسته و فقط در جبهه غربی، سردر ورودی آن مجاور معبر قرار گرفته و دارای نماسازی و تزیینات است.
در اطراف ایوانها و در دو طبقه در مجموع حدود 69 حجره قرار گرفتهاند. (33 حجره در طبقه همکف و 36 حجره در طبقه فوقانی).
کتیبه
در بالای درگاه ورودی، کتیبهای از کاشی به خط ثلث سفید بر زمینه لاجوردی و خط محمدرضا امامی نصب شده است.[۲]
- ↑ ۱٫۰ ۱٫۱ هنرفر، لطفالله (1350). گنجینه آثار تاریخی اصفهان: آثار باستانی و الواح و کتیبههای تاریخی در استان اصفهان. اصفهان: کتابفروشی ثقفی. ص553.
- ↑ ملازاده، کاظم (1381). مدارس و بناهای مذهبی (تکیه، حسینیه، خانقاه، قدمگاه، مدرسه، مصلی). تهران: سازمان تبلیغات اسلامی، حوزه هنری. ص49.