بوسه تلخ

بوسه تلخ (1336) اثر ملکه بقایی کرمانی داستانی است درباره زنان که از زبان یک زن در دهه سی نوشته شده است .

خلاصه

زنی به نام زینت به تدریج از مهر شوهر شرابخوار خود دل می برد و از فضای بسته خانه بیرون می اید، اما جوان هوسبازی با چشم انداز زندگی عاشقانه ای او را میفریبد. زینتبه همسرش خیانت میکند. مرگ فرزند، جنون و مرگ خود تاوان می دهد. چنین سرنوشتی را پایانی شایسته برای زنی خیانت پیشه همچون او بازشناخته است. البته نویسنده شوهر را نیز مقصر می شناسد که نتوانست به خود آید و متوجه شود.

تحلیل

این داستان ساختاری هشداردهنده دارد. ملکه بقایی کرمانی با این باور که زنان پس از کسب حقوق زناشویی و خانوادگی، می توانند به حقوق اجتماعی دست یابند، داستان را تقدیم کرده است: به تو ای زن... چرا اجازه می دهی که به حقوقت تجاوز کنند و زبونت سازند.او می گوید: روح من از دیدن مصایب زنان به تنگ آمده و این از هم گسیختگی خانواده ها بی نهایت رنجم می دهد. (ص5) چنین است که داستان را با زبانی عصبی و شعاری می نویسد: داستان از طریق بازنمایی جدال درونی زن و خیال پردازی های او درباره آینده بهتر پیش می رود. اما نویسنده جا و بی جا در آن حاضر می شود و زنگ خطر را به صدا درمی آورد. بقایی کرمانی، همچون مریم ساوجی، تمدن را در توجه زنان به حقوق خود می داند و نه در خودآرایی و بی بند وباری و بی ایمانی. او ریشه هوس بازی ها را در تعلیم و تربیت ناقص سراغ می گیرد و می کوشد آموزگارانه دیده ها و شنیده های خود را روی صفحه کاغذ آورد تا خانواده ها را هشیار سازد، شاید از انحطاط سریع نسل و خطر اضمحلال این ملت کهنسال جلوگیری شود.

مشخصات فنی

بوسه تلخ در سال 1336 در تهران توسط انتشارات اقبال در 108 صفحه به چاپ رسیده است.