چادر کردیم رفتیم تماشا
چادر کردیم رفتیم تماشا سفرنامه ی عالیه خانم شیرازی همزمان با حکومت ناصرالدین شاه نگاشته شده است. در بخش اول نویسنده در مورد شروع سفرش از کرمان، رفتن به بمبئی و سختی ها و ماجراهای سفر حج و عتبات می نویسد. در بخش دوم با پایان سفر حج و رسیدن به تهران نوع نگارش سفرنامه تغییر می کند. در تهران نویسنده مدتی طولانی در دربار ناصری می ماند. روزنگاری های دقیق نویسنده به عنوان یک غریبه از دربار ناصری، تصویر خواننده از وضعیت حاکمیت در آن دوره را کامل می کند. اطلاعات ما از زندگی پادشاهان قاجار به طور معمول از نوشته های نزدیکان شاه به دست می آید اما نویسنده ی این سفرنامه از آشنایان دور خانواده ی شاه بوده و به خاطر سکونت در کرمان مراوده ی زیادی با آنها نداشته است. به همین دلیل آنچه در این برخورد از دربار و حرمسرای ناصرالدین شاه دیده و نوشته، با روزنگاری های دیگری که خوانده ایم، متفاوت است.[۱]
نسخه ی خطی این سفرنامه در کتابخانه ی مرکزی دانشگاه تهران نگهداری می شود و به مجموعه ی امام جمعه ی کرمان تعلق دارد. این مجموعه شامل 1000 نسخه ی چاپی و 498 نسخه ی خطی است که سال 1343 نوه ی امام جمعه به دانشگاه تهران اهدا کرده است. منبع مورد استفاده برای انتشار این کتاب روزنامه ی سفر حج، عتبات عالیات و دربار ناصری (1386)، به کوشش رسول جعفریان است.
- ↑ ترابی، زهره (1397). چادر کردیم رفتیم تماشا: سفرنامه عالیه خانم شیرازی. تهران: نشر اطراف. ص13.