نیر عظمی حاجب قاجار دولّو
خانم حاجب قاجار دولّو ملقب به نیرعظمی (1277 ـ 1361)، شاعر، نویسنده و مترجم زبان فرانسه بود.
زندگی‌نامه
خانم حاجب ملقب به نیر عظمی، دختر فصل بهار خانم (ایران الدوله) و مصطفی قلی خان قاجار دولو (حاجب الدوله)، در سال 1277 ش به دنیا آمد. وی از نوادگان فرهاد میرزا و فتحعلی شاه بود. نیرعظمی با محمدابراهیم امیر تیمور کلالی (سردار نصرت)، رئیس ایل تیموری و از امرای خراسان ازدواج کرد که حاصل این ازدواج هفت فرزند به نام های ناهید ایران، محمدرضا، جهان بانو، پریدخت، تیموردخت، افسانه و ژاله بود. همسر ناهیدایران، دختر نیرعظمی، اولین رئیس جمهور پاکستان بود. نیرعظمی در 5 مرداد سال 1361 درگذشت.
منبع: سایت زنان در عصر قاجار
وی به واسطه نام خانوادگی همسرش، ملقب به نیرعظمی امیرتیموری بود. نیر عظمی نویسنده و مترجم زبان فرانسه بود. وی ادبیات و شعر را از مادر خود فصل بهارخانم به ارث برده بود. وی چندین چندین مقاله و کتاب را از زبان فرانسه به زبان فارسی ترجمه کرد و یک ستون پاورقی در مجله عصر جدید به آثار او اختصاص یافت. وی در سال 1296ش (1297- ) با محمدابراهیم امیرتیمور کلالی ازدواج کرد. نیرعظمی کارهای خیرخواهانه بسیاری می کرد و به دنبال جمع آوری وجوهات برای فقرا بود. در بهشت زهرای تهران به خاک سپرده شد.[۱]
در سال 1334 ق، احمدشاه قاجار به دلیل توانایی های نویسندگی و ترجمه های شایسته خانم حاجب، فرمان لقب نیرعظمی را به وی اعطا کرد.
وی در ابریشم دوزی مهارت داشت و در کودکی ابریشم دوزی می کرد.
همچنین نیرعظمی حاجب در انجمن‌های مودت و حزب معرفت عضو بود.
خانم حاجب در طول تحصیلش به دلیل شایستگی‌هایی که نشان داد از طرف وزارت معارف و اوقاف جوایزی به وی اعطا شد که شامل یک قطعه نشان نقره علمی به تاریخ دهم صفر 1330 ق برای مراتب تحصیلی‌اش به علاوه انشایش به زبان‌های فرانسه و انگلیسی در حضور نایب السلطنه (ناصرالملک) و یک قطعه نشان درجه دوم مطلای علمی که در سال 1329 به دلیل اشعاری که نیرعظمی به زبان های فرانسه و انگلیسی می‌سرود از طرف ناصرالملک نایب السلطنه وقت دریافت کرد.
ترجمه فرانسه قصر فن تن بلو خانم حاجب در پاورقی مجله عصر جدید، سال 1334ق، شماره 64، سال دوم، چاپ شد.
منبع: سایت زنان در عصر قاجار
خانم حاجب (نیره عظمی) مکاتباتی با پیر لوتی، نویسنده فرانسوی شامل یک نامه و دو پاکت نیز داشته است. وی در ترجمه از فرانسه و انگلیسی مهارت داشته و به نویسندگی نیز علاقه داشته است و در زمان خودش در ترجمه کتاب‌های داستان و تاریخی در میان بانوان ایرانی پیشرو بوده است.[۱]
آثار
تألیف
- طباخی جدید مظفری: مشتمل بر اقسام اغذیه ایرانی و فرنگی و... (1312). تهران: مطبعه دانش[۲]
ترجمه
- تارسوت، لوئیس؛ شارلوت، موریس (1400). قصر فن تن‌بلو. قم: مجمع ذخائر اسلامی[۳]
- لوئیس، پیر (1332). ترکی در حال احتضار. تهران: مطبعه میرزا علی اصغر[۴]
- اسکیه، شارل (1350ق). تاج خاردار و آرزوهای خون آلود یا عشاق میرلینگ (صفحات اول این دفتر بخشی از ترجمه کتاب امپراطریس الیزابت: میراث شوم خانواده ویتلباخ، تألیف موریس پالئولوگ است.)
- دکورسل، پیر (1353ق). جنگ زندگی، دره جهنمی. ج1: بین دو عشق. ج2: تمول سرشار یا صاحب مخازن طلا. تهران: شرکت طبع کتاب و چاپخانه فردوسی[۵]
- دوویلی، م.ا. (1355ق). جنگ زندگی، سعادت متزلزل (مترجم در صفحه آخر این کتاب یادداشتی نوشته است با عنوان «آخرین یادگار من به زندگی»)
- برند، آرتور (ــ13). دختر عقاب[۶]
- ژیل، پیر (). لوئی شانزدهم ملکه ماری آنطوانت[۷]
- ری‍ش‍ب‍ورک، ام‍ی‍ل (). یک عمر اشکباری[۸]
منبع
- ↑ تارسوت، لوئیس؛ شارلوت، موریس (1400). انقلاب 1952 مصر به روایت دو نویسنده ایرانی و قصر فنتن‌بلو. قم: مجمع ذخائر اسلامی. صص234-235.