فصل بهار خانم (ایران الدوله)

از دانشنامه الکترونیکی زنان
پرش به ناوبری پرش به جستجو


فصل بهار ملقب به ایران الدوله و متخلص به جنت (1256ش. ـ 1318ش) از زنان عالم و شاعر دوره قاجار است.

او در تهران به دنیا آمد.

ز طفلی اشک ریزی بود کارم

از آن فصل بهارم خوانده مادر

پدرش سلطان حسین میرزا نیرالدوله فرزند پرویز میرزا پسر فتحعلی شاه و مادرش نوادۀ معتمدالدوله فرهاد میرزا است.

ایران الدوله در بدو طفولیت نزد آموزگار خانگی به فراگیری دانش پرداخت و پس از مدتی چون به شعر و ادب علاقه وافر داشت بیشتر اوقاتش را با دواوین شعرای نامدار پیشین می پرداخت. در سیزده سالگی با مصطفی قلی خان حاجب الدوله ازدواج کرده و ثمره این ازدواج 5 پسر و 2 دختر بوده است.

جنت در اکثر مجامع و محافل ادبی آن عهد حضور می یافت و در مسابقات ادبی شرکت می کرد و اشعارش در اکثر مجلات آن زمان چاپ و منتشر می شد مخصوصاً در مجله ارمغان که وحید دستگردی آن را اداره و سرپرستی می کرد و جنت به او ارادت مخصوصی داشت. وی در سال ۱۲۹۰ش. به سبب بیماری به فرانسه سفر کرد و قریب پنج ماه در آنجا ماند.

جنت علاوه بر سرودن شعر و غزل در نقاشی و موسیقی تسلط کامل داشت و در نقاشی شاگرد کمال الملک بود. جنت در شصت و چهار سالگی در سال 1318 شمسی در تهران از دنیا رفت. طبق وصیتش او را در قم در جوار حضرت معصومه علیهاالسلام دفن کردند.[۱]

منابع

  1. ایران الدوله (1337). بهار جنت: اشعارفصل بهارخانم «جنت». [بی‌جا]: وحید. ص4-5.