خمار
خمار /xemār/ به سرپوش زنان گفته می شود.
تعریف
واژه ای است عربی به معنای روسری، معجر زنان، و یا پ‍وششی که زن سر خود را با آن میپوشاند و زیادی آن را آویزان می کند.
کاربرد
در قرآن این واژه به صورت جمع (خمر/xomor/) در آیه 31 سوره نور به کار رفته است: «....وَلیَضرِبنَ بِخُمُرِهِنَّ علی جُیوبِِنَّ..... » معنای آن این است که به زنان دستور بده تا اطراف روسری خود را به گردن و سینه های خود انداخته و آن را بپوشانند. طبق آنچه در تفاسیر آمده، زنان مسلمان قبل از نزول این آیه، قسمت اضافی روسری را به پشت سر می انداختند. در نتیجه گردن و قسمت بالای سینه آنان پیدا بود. با نزول آیه شریفه یاد شده، زنان موظف شدند این قسمت را نیز بپوشانند.
این آیه برای وجوب حجاب زنان مورد استناد فقها قرار می گیرد. حداقل پوشش در نماز خمار و درع بیان شده است. به علاوه مستحب است بخشی از کفن زن خمار باشد.
منابع
خوشنویسان، محمدتقی (1384). زب‍ده‌‌ال‍ب‍ی‍ان ف‍ی‌‌ال‍ت‍ف‍س‍ی‍ر‌ال‍ق‍ران. تهران: س‍م‍ی‍را.
دهخدا، ع‍ل‍ی‌اک‍ب‍ر (1377). لغت نامه. تهران: دانشگاه تهران: مؤسسه لغت نامه دهخدا.
ص‍اح‍ب ج‍واه‍ر، م‍ح‍م‍دح‍س‍ن‌ب‍ن ب‍اق‍ر (--13). جواهرالکلام فی شرح شرائع‌الاسلام . قم: جماعه‌المدرسین فی‌الحوزه‌العلمیه بقم، موسسه‌النشرالاسلامی. جلد 4.
طب‍اطب‍ائ‍ی، سیدم‍ح‍م‍دح‍س‍ی‍ن (1372). ترجمه تفسیر المیزان. تهران: کانون انتشارات محمدی. جلد 29.