بوسه تلخ
بوسه تلخ (1336) اثر ملکه بقایی کرمانی داستانی است درباره زنان که از زبان یک زن در دهه سی نوشته شده است .
خلاصه
زنی به نام زینت به تدریج نسبت به شوهر شرابخوار خود بی مهر میشود. در بیرون از فضای بسته خانه، جوان هوسبازی با وعده دروغین عشق او را میفریبد. زینت به همسرش خیانت میکند. اما نتیجه این خیانت برای او مرگ فرزند، جنون و مرگ خود است. بقایی چنین سرنوشتی را پایانی شایسته برای زنی خیانت پیشه ترسیم میکند. در این داستان زن و شوهر هر دو مقصر شناخته میشوند ، اما گویا گناه زن سنگینتر است و تاوانها عمدتا گریبان او را میگیرد. [۱]
تحلیل
بقایی داستان را به زنان تقدیم کرده و نوشته است:
به تو ای زن... چرا اجازه می دهی که به حقوقت تجاوز کنند و زبونت سازند.این داستان ساختاری هشدار دهنده دارد.
ملکه بقایی باور دارد که زنان پس از کسب حقوق زناشویی و خانوادگی، می توانند به حقوق اجتماعی دست یابند. او از دیدن مصایب زنان به تنگ آمده و از هم گسیختگی خانواده ها برایش رنج آور است. (ص5) چنین است که داستان را با زبانی عصبی و شعاری می نویسد. داستان از طریق بازنمایی جدال درونی زن و خیال پردازی های او درباره آینده بهتر پیش می رود. اما نویسنده جا و بی جا در آن حاضر می شود و زنگ خطر را به صدا در می آورد. بقایی کرمانی تمدن را در توجه زنان به حقوق خود می داند و نه در خودآرایی و بی بند وباری و لاابالی گری. به زعم او هوس بازی ها ریشه در تربیت نادرست دارد. او می کوشد به مانند یک معلم دیده ها و شنیده های خود را روی صفحه کاغذ آورد تا خانواده ها را هشیار سازد، تا شاید از انحطاط سریع نسل و خطر اضمحلال خانواده ها جلوگیری شود.[۱] این اثر ارزش ادبی چندانی ندارد.
مشخصات فنی
بوسه تلخ در سال 1336 در تهران توسط انتشارات اقبال در 108 صفحه به چاپ رسیده است.