آذر رهنما
آذر رهنما (1305)، مترجم، نویسنده، استاد دانشگاه تهران، فعال فرهنگی و اجتماعی، رئیس دانشسرای عالی اصفهان و از اعضای شورای کتاب کودک است.
زندگی‌نامه
آذر رهنما 24 آذر 1305 در تهران متولد شد.[۱] پدرش زین‌العابدین رهنما ــ سیاستمدار، روزنامه‌نگار، نویسنده و مترجم ــ و مادرش زکیه حائری بود. آذر تحصیلات ابتدایی را در مدرسه آمریکایی در بیروت و دوره متوسطه را در دبیرستان شاهدخت تهران به پایان رساند.[۱]او در سال 1326 از دانشکده ادبیات دانشگاه سوربن موفق به دریافت چهار گواهینامه در رشته‌های روانشناسی پرورشی، تعلیم و تربیت، علوم اجتماعی و اخلاق و تاریخ ادیان شد. سه سال بعد، از دانشکده علوم انسانی دانشگاه سوربن موفق به اخذ دکترا با درجه عالی شد. عنوان رساله دکتری آذر رهنما، مطالعاتی درباره تحولات روانی زن ایرانی در دوره‌های مختلف تاریخ بود.[۲] آذر در سال 1339 ازدواج کرد.[۲]
فعالیت‌های فرهنگی
آذر رهنما، در سال 1330 در وزارت فرهنگ سابق مشغول به خدمت شد. وی خدمت تعلیماتی خود را با تدریس در سال‌های آخر دبیرستان نوربخش در رشته‌های روانشناسی، اخلاق و فلسفه شروع کرد. پس از آن به دانشسرای مقدماتی رفت. در سال 1333 به دانشگاه تهران منتقل شد، و تا سال 1336 در دانشسرای عالی تهران، عهده‌دار تدریس علوم پرورشی بود.
آذر رهنما مؤسس و سردبیر مجله پرورش و ماهنامه سپیده فردا در 1332 و مؤسس و دبیرکل مرکز تعلیم و تربیت و مطالعات درباره زنان ایران در سال 1341 بود.[۱] او تا قبل از ریاست دانشسرای عالی اصفهان، و به موازات تدریس، پژوهش‌هایی نیز انجام داد؛ از آن جمله میتوان به همکاری در انتشار مجله دانشسرای عالی، پژوهش در زمینه ویژگی‌های روانی دختران دبیرستانی، پژوهش در حوزه معتقدات و آرمان‌های دختران هفده تا بیست و پنج ساله و پژوهش اشاره کرد.[۲]از دیگر فعالیت‌های فرهنگی او میتوان به انتشار پانزده ساله مجله پرورش، انتشار ویژه‌نامه سینما و تعلیم و تربیت،انتشار ویژه‌نامه ادبیات کودکان و انتشار ویژه‌نامه زن ایرانی از دوره‌های باستانی تاکنون اشاره کرد.
فعالیت‌های بین‌المللی
آذر رهنما در کنفرانس‌های چندی در جهان به نمایندگی ایران شرکت کرد و پیشنهاداتی ارائه داد؛ از جمله، کنفرانس بین‌المللی یونسکو در فلورانس و بیروت، کنفرانس بین‌المللی تعلیم و تربیت در ژنو، کنفرانس بین‌المللی کار در ژنو و کنفرانس بین‌المللی زنان در اتحاد جماهیر شوروی.[۱]وی در سال 1329 به عنوان ناظر و عضو هیئت نمایندگی در اجلاس عمومی یونسکو در بیروت شرکت کرد و در سال 1336 عضو هیئت نمایندگی ایران در کنفرانس بین‌المللی تعلیم و تربیت در ژنو بود.[۲]او طرحی به یونسکو ارائه داد که در 1339 شمسی مورد تصویب قرار گرفت.[۳]
آثار
تألیف
- سیلوان زن عجیب مکالمه او با من در سربن (1329). انتشارات روزنامه ایران.[۴]
- زایش دوم انسان: کلام عرفانی مولانا (1379). تهران: توس.[۵] (این کتاب به زبان فرانسه نیز ترجمه شده است)[۶]
- م‍ق‍دم‍ات اص‍ول آموزش و پرورش (1351). تهران: امیرکبیر.[۷]
- حیات خداوندگار (مولانا)، به زبان فرانسه (مصاحبه با آذر رهنما در نمایشگاه قرآن)[۸]
ترجمه
- دال، ت‍ی‍ت ف‍اس‍م‍ر (1336). زن‍دگ‍ی ش‍گ‍ف‍ت‌ان‍گ‍ی‍ز آل‍ب‍رت ش‍وای‍ت‍س‍ر. تهران: بنگاه ترجمه و نشر کتاب.[۹]
- لندیس، پول؛ هر، جوان (1335). سازگاری اطفال با اجتماع. تهران: طهوری.[۱۰]
مقالات
آذر رهنما 188 مقاله در نشریه سپیده فردا با موضوعات روانشناسی و علوم پرورشی منتشر کرد. برخی از مقالات او مانند مرگ یک مربی بزرگ، زن در ایران باستان و تحقیق درباره زنان روستایی ایران به زبان‌های فارسی و انگلیسی منتشر شدند. [۱۱]
منابع
پیوند به بیرون
نویسنده: هانیه قهرمانی