تفاوت میان نسخه‌های «فصل بهار خانم (ایران الدوله)»
Boroujerdi (بحث | مشارکتها) |
Boroujerdi (بحث | مشارکتها) |
||
| سطر ۱: | سطر ۱: | ||
[[پرونده:دستخط فصل بهار خانم.jpg|بندانگشتی|400x400پیکسل|آخرین خط و شعر ایران الدوله جنت و دو قطعه شعر که در پاسخ ریحان و وثوق الدوله سروده است.]] | [[پرونده:دستخط فصل بهار خانم.jpg|بندانگشتی|400x400پیکسل|آخرین خط و شعر ایران الدوله جنت و دو قطعه شعر که در پاسخ ریحان و وثوق الدوله سروده است.]] | ||
فصل | فصل بهارخانم ملقب به ایران‌الدوله و متخلص به جنت (1256ش. ـ 1318ش) از زنان عالم و شاعر دوره قاجار است. | ||
=== زندگی‌نامه === | === زندگی‌نامه === | ||
پدر فصل | پدر فصل بهارخانم سلطان حسین میرزا نیرالدوله فرزند پرویز میرزا پسر فتحعلی شاه و مادرش نوادۀ معتمدالدوله فرهاد میرزا بود. او در تهران به دنیا آمد. در وجه تسمیه خود می‌گوید: | ||
ز طفلی اشک ریزی بود کارم | ز طفلی اشک ریزی بود کارم | ||
| سطر ۹: | سطر ۹: | ||
از آن فصل بهارم خوانده مادر | از آن فصل بهارم خوانده مادر | ||
ایران‌الدوله در بدو طفولیت نزد آموزگار خانگی به فراگیری دانش پرداخت و | ایران‌الدوله در بدو طفولیت نزد آموزگار خانگی به فراگیری دانش پرداخت و در سیزده سالگی با مصطفی قلی خان حاجب‌الدوله ازدواج کرد و ثمره این ازدواج 5 پسر به نام های امیرحسن خان دولو، علی اصغرخان دولو، اللهیار دولو، محمدرضا (شاه قلی خان) امیرمعظم و علی اکبرخان دولو و 2 دختر به نام های معصومه خانم (نیره اعظم) و خانم حاجب ([[نیر عظمی]]) بوده است. | ||
جنت علاوه بر سرودن شعر و غزل در نقاشی و موسیقی تسلط کامل داشت و در نقاشی شاگرد کمال‌الملک بود. وی در سال ۱۲۹۰ش. به سبب بیماری به فرانسه سفر کرد و قریب پنج ماه در آنجا ماند. جنت در شصت و چهار سالگی در سال 1318 شمسی در تهران از دنیا رفت. طبق وصیتش او را در قم در جوار حضرت معصومه علیهاالسلام دفن کردند.<ref>ایران الدوله (1337). ''بهار جنت: اشعارفصل بهارخانم «جنت».'' [بی‌جا]: وحید. صص4-5.</ref> | |||
=== اشعار === | === اشعار === | ||
جنت در اکثر مجامع و محافل ادبی آن عهد حضور می‌یافت و در مسابقات ادبی شرکت می‌کرد و اشعارش در اکثر مجلات آن زمان چاپ و منتشر می‌شد مخصوصاً در مجله ارمغان که وحید دستگردی آن را اداره و سرپرستی می‌کرد و جنت به او ارادت مخصوصی داشت | جنت چون به شعر و ادب علاقه وافر داشت بیشتر اوقاتش را با دواوین شعرای نامدار پیشین می‌پرداخت. او در اکثر مجامع و محافل ادبی آن عهد حضور می‌یافت و در مسابقات ادبی شرکت می‌کرد و اشعارش در اکثر مجلات آن زمان چاپ و منتشر می‌شد. مخصوصاً در مجله ارمغان که وحید دستگردی آن را اداره و سرپرستی می‌کرد و جنت به او ارادت مخصوصی داشت. | ||
نسخهٔ ۱۷ اوت ۲۰۲۲، ساعت ۰۸:۴۶
فصل بهارخانم ملقب به ایران‌الدوله و متخلص به جنت (1256ش. ـ 1318ش) از زنان عالم و شاعر دوره قاجار است.
زندگی‌نامه
پدر فصل بهارخانم سلطان حسین میرزا نیرالدوله فرزند پرویز میرزا پسر فتحعلی شاه و مادرش نوادۀ معتمدالدوله فرهاد میرزا بود. او در تهران به دنیا آمد. در وجه تسمیه خود می‌گوید:
ز طفلی اشک ریزی بود کارم
از آن فصل بهارم خوانده مادر
ایران‌الدوله در بدو طفولیت نزد آموزگار خانگی به فراگیری دانش پرداخت و در سیزده سالگی با مصطفی قلی خان حاجب‌الدوله ازدواج کرد و ثمره این ازدواج 5 پسر به نام های امیرحسن خان دولو، علی اصغرخان دولو، اللهیار دولو، محمدرضا (شاه قلی خان) امیرمعظم و علی اکبرخان دولو و 2 دختر به نام های معصومه خانم (نیره اعظم) و خانم حاجب (نیر عظمی) بوده است.
جنت علاوه بر سرودن شعر و غزل در نقاشی و موسیقی تسلط کامل داشت و در نقاشی شاگرد کمال‌الملک بود. وی در سال ۱۲۹۰ش. به سبب بیماری به فرانسه سفر کرد و قریب پنج ماه در آنجا ماند. جنت در شصت و چهار سالگی در سال 1318 شمسی در تهران از دنیا رفت. طبق وصیتش او را در قم در جوار حضرت معصومه علیهاالسلام دفن کردند.[۱]
اشعار
جنت چون به شعر و ادب علاقه وافر داشت بیشتر اوقاتش را با دواوین شعرای نامدار پیشین می‌پرداخت. او در اکثر مجامع و محافل ادبی آن عهد حضور می‌یافت و در مسابقات ادبی شرکت می‌کرد و اشعارش در اکثر مجلات آن زمان چاپ و منتشر می‌شد. مخصوصاً در مجله ارمغان که وحید دستگردی آن را اداره و سرپرستی می‌کرد و جنت به او ارادت مخصوصی داشت.
منابع
- ↑ ایران الدوله (1337). بهار جنت: اشعارفصل بهارخانم «جنت». [بی‌جا]: وحید. صص4-5.
نگارخانه
شعر رشتۀ الفت از ایران‌الدوله جنت
