تفاوت میان نسخه‌های «اما آقایان»
H-ghahremani (بحث | مشارکتها) |
H-ghahremani (بحث | مشارکتها) |
||
| سطر ۱۸: | سطر ۱۸: | ||
#[https://rc.majlis.ir/fa/parliament_member/show/768572 مرکز پژوهش‌های مجلس شورای اسلامی] | #[https://rc.majlis.ir/fa/parliament_member/show/768572 مرکز پژوهش‌های مجلس شورای اسلامی] | ||
#[http://rijaldb.com/fa/11984/%D8%A7%D9%85%D8%A7+%D8%A2%D9%82%D8%A7%DB%8C%D8%A7%D9%86 بانک اطلاعات رجال] | #[http://rijaldb.com/fa/11984/%D8%A7%D9%85%D8%A7+%D8%A2%D9%82%D8%A7%DB%8C%D8%A7%D9%86 بانک اطلاعات رجال] | ||
[[رده:مجلس شورای ملی]] | |||
نسخهٔ ۱ ژوئن ۲۰۲۲، ساعت ۱۷:۰۷
اما آقایان (اردوخانیان) (۱۳۰۴-؟) نماینده دوره بیست و چهارم مجلس شورای ملی ارمنیان مرکز و شمال ایران بود.[۱][۱]
زندگی‌نامه
اِما آقایان (اردوخانیان) فرزند آرشاک در سال 1304 در تبریز متولد شد. او به همراه چهار برادر خود در خانواده‌ای فرهنگی در تهران رشد کرد. برادران اِما آقایان از فرهیختگان جامعۀ ارمنیان ایران محسوب می‌شدند. باغداسار مهندس معمار و سه برادر دیگرش تاتول، آریس و اِمیل از پزشکان بنام بودند. اما تا مقطع دیپلم ادامه تحصیل داد[۲] و به زبان‌های فرانسه، ترکی و ارمنی تسلط داشت.[۲] او با شاهن آقایان که از وکلای برجسته بود ازدواج کرد و صاحب دو فرزند شد. اِما آقایان دو فرزند، یک دختر و یک پسر، داشت که پسرش در دانشگاه هاروارد امریکا در رشتۀ وکالت تحصیل کرد. آقایان پس از پیروزی انقلاب اسلامی به پاریس مهاجرت کرد و در آنجا ساکن شد.[۳]
فعالیت‌های اجتماعی
اما آقایان از دوران جوانی در فعالیت‌های مختلف اجتماعی شرکت داشت و از اعضای سازمان بین‌المللی زنان بود. او در فعالیت‌های اجتماعی، خیریه، آموزشی و فرهنگی ایران و انجمن‌های مختلف ارمنیان شرکت می‌کرد[۴] و از مؤسسان باشگاه ورزشی و پیشاهنگی آرارات نیز بود.[۲] او همچنین از اعضای فعال انجمن پرورش گل و گیاه ایران بود.[۳][۳]
فعالیت‌های سیاسی
او در دوره بیست و چهارم مجلس شورای ملی (۱۳۵۴- ۱۳۵۷) از طرف ارمنیان مرکز و شمال ایران با 24939 رأی وارد مجلس شد.[۱] وی در کمیسیون‌های امور خارجه و مسکن و شهرسازی مجلس عضویت داشت.[۲]
منابع
- ↑ ۱٫۰ ۱٫۱ زندگی‌نامه نمایندگان زن در مجلس سنا و شورا (دوران قبل و بعد از انقلاب اسلامی) (1380). تهران: مرکز امور مشارکت زنان. واحد اطلاع‌رسانی زنان.
- ↑ ۲٫۰ ۲٫۱ ۲٫۲ نظری، منوچهر (1395). زنان در عرصه قانون‌گذاری ایران (1285-1395ش). تهران: کویر. ص162.
- ↑ ۳٫۰ ۳٫۱ آنوشیک ملکی (1388). ارمنیان و مجلس از دورهٔ ششم تا بیست و چهارم قانون‌گذاری. پیمان. شماره 48. 89.
- ↑ لازاریان، ژانت د (۱۳۸۲). دانشنامه ایرانیان ارمنی. تهران: انتشارات هیرمند. ص۸۴.