تفاوت میان نسخه‌های «هما زاهدی»
H-ghahremani (بحث | مشارکتها) |
H-ghahremani (بحث | مشارکتها) |
||
| سطر ۵: | سطر ۵: | ||
===زندگی‌نامه=== | ===زندگی‌نامه=== | ||
هما زاهدی در سال 1310 در تهران به دنیا آمد.[http://opac.nlai.ir/opac-prod/search/briefListSearch.do?command=FULL_VIEW&classType=2&id=777344&pageStatus=1] پدرش سپهبد فضل الله زاهدی نخست وزیر و مادرش خدیجه پیرنیا دختر حسین پیرنیا مؤتمن الملک از مردان بزرگ مشروطه و رئیس دوره‌های دوم تا چهارم مجلس شورای ملی بود.<ref name=":0">پیرنیا، منصوره (1374). ''سالار زنان ایران''. واشنگتن: مهر ایران، صص135-136.</ref> همچنین برادرش اردشیر زاهدی، وزیر امور خارجه ایران بود.<ref name=":1">نظری، منوچهر (1395). ''زنان در عرصه قانون‌گذاری ایران (1285-1395ش).'' تهران: کویر، صص182-183.</ref> وی تحصیلات متوسطه را در [[مدرسه ژاندارک]] به پایان رساند و به | هما زاهدی در سال 1310 در تهران به دنیا آمد.[http://opac.nlai.ir/opac-prod/search/briefListSearch.do?command=FULL_VIEW&classType=2&id=777344&pageStatus=1] پدرش سپهبد فضل الله زاهدی نخست وزیر و مادرش خدیجه پیرنیا دختر حسین پیرنیا مؤتمن الملک از مردان بزرگ مشروطه و رئیس دوره‌های دوم تا چهارم مجلس شورای ملی بود.<ref name=":0">پیرنیا، منصوره (1374). ''سالار زنان ایران''. واشنگتن: مهر ایران، صص135-136.</ref> همچنین برادرش اردشیر زاهدی، وزیر امور خارجه ایران بود.<ref name=":1">نظری، منوچهر (1395). ''زنان در عرصه قانون‌گذاری ایران (1285-1395ش).'' تهران: کویر، صص182-183.</ref> وی تحصیلات متوسطه را در [[مدرسه ژاندارک]] به پایان رساند و پس از آن به شهر لوزان سوئیس رفته و در رشته تجارت ادامه تحصیل داد. در بازگشت به ایران به فعالیت‌های بازرگانی پرداخت. هما زاهدی دوبار ازدواج کرد. همسر اولش حسین اتحادیه نام داشت و حاصل این ازدواج دو دختر به نام‌های لیلا و شهره بود. وی در دی ماه سال 1350 با داریوش همایون، روزنامه‌نگار و مدیرعامل روزنامه آیندگان که بعدها وزیر اطلاعات و جهانگردی شد ازدواج کرد.<ref name=":0" /> | ||
هما زاهدی به زبان فرانسه مسلط بود و | هما زاهدی به زبان فرانسه مسلط بود و سرانجام در ۱۵ مهرماه ۱۳۹۲ خورشیدی در سن ۸۳ سالگی به علت سرطان در شهر ژنو درگذشت.<ref name=":1" /> | ||
<br /> | <br /> | ||
===فعالیت‌های اجتماعی و سیاسی=== | ===فعالیت‌های اجتماعی و سیاسی=== | ||
هما زاهدی | هما زاهدی رئیس انتشارات، عضو هیئت امناء و مدیر انتشارات کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان که ریاست آن را [[فرح پهلوی]] برعهده داشت، بود. وی با دو ملکه وقت ایران، یعنی ثریا و فرح، دوستی نزدیک داشت. همچنین عضو هیئت امنای دانشگاه بوعلی سینای همدان به مدت سه سال بود.<ref name=":1" /> | ||
زاهدی در سال 1346 به عنوان کاندیدای حزب ایران نوین در انتخابات دوره بیست و دوم قانون‌گذاری شرکت کرد و از سوی مردم همدان به نمایندگی مجلس شورای ملی انتخاب شد. پس از آن در سال 1350 در دوره بیست و سوم و در سال 1354 در [[دوره بیست و چهارم مجلس شورای ملی]] به طور متوالی به این سمت انتخاب شد.<ref>''زندگی‌نامه نمایندگان زن در مجلس سنا و شورا (دوران قبل و بعد از انقلاب اسلامی)'' (1380). تهران: مرکز امور مشارکت زنان، واحد اطلاع‌رسانی زنان.</ref> وی در مجلس عضو کمیسیون‌های آموزش و پرورش، امور خارجه، اطلاعات و جهانگردی و نایب رئیس کمیسیون فرهنگ و هنر بود.<ref name=":1" /> | زاهدی در سال 1346 به عنوان کاندیدای حزب ایران نوین در انتخابات دوره بیست و دوم قانون‌گذاری شرکت کرد و از سوی مردم همدان به نمایندگی مجلس شورای ملی انتخاب شد. پس از آن در سال 1350 در دوره بیست و سوم و در سال 1354 در [[دوره بیست و چهارم مجلس شورای ملی]] به طور متوالی به این سمت انتخاب شد.<ref>''زندگی‌نامه نمایندگان زن در مجلس سنا و شورا (دوران قبل و بعد از انقلاب اسلامی)'' (1380). تهران: مرکز امور مشارکت زنان، واحد اطلاع‌رسانی زنان.</ref> وی در مجلس عضو کمیسیون‌های آموزش و پرورش، امور خارجه، اطلاعات و جهانگردی و نایب رئیس کمیسیون فرهنگ و هنر بود.<ref name=":1" /> | ||
< | === آثار === | ||
از هما زاهدی چهار کتاب در قالب ترجمه موجود است که در زیر به آنها اشاره می‌شود. | |||
# «سرگذشت رز»[http://opac.nlai.ir/opac-prod/search/briefListSearch.do?command=FULL_VIEW&id=892439&pageStatus=1&sortKeyValue1=sortkey_title&sortKeyValue2=sortkey_author] | |||
# «شاهزاده و مرغ آتشین»[http://opac.nlai.ir/opac-prod/search/briefListSearch.do?command=FULL_VIEW&id=2776177&pageStatus=1&sortKeyValue1=sortkey_title&sortKeyValue2=sortkey_author] | |||
# «ژرژ کنجکاو»<ref name=":1" /> | |||
# اگر گفتی عشق چه رنگی است | |||
===منابع=== | ===منابع=== | ||
[[رده:زنان نماینده مجلس]] | [[رده:زنان نماینده مجلس]] | ||
نسخهٔ ۱۱ دسامبر ۲۰۲۱، ساعت ۱۲:۴۳
هما زاهدی (1310-1392) نماینده دوره‌های بیست و دوم تا بیست و چهارم مجلس شورای ملی از همدان بود.[۲]
زندگی‌نامه
هما زاهدی در سال 1310 در تهران به دنیا آمد.[۳] پدرش سپهبد فضل الله زاهدی نخست وزیر و مادرش خدیجه پیرنیا دختر حسین پیرنیا مؤتمن الملک از مردان بزرگ مشروطه و رئیس دوره‌های دوم تا چهارم مجلس شورای ملی بود.[۱] همچنین برادرش اردشیر زاهدی، وزیر امور خارجه ایران بود.[۲] وی تحصیلات متوسطه را در مدرسه ژاندارک به پایان رساند و پس از آن به شهر لوزان سوئیس رفته و در رشته تجارت ادامه تحصیل داد. در بازگشت به ایران به فعالیت‌های بازرگانی پرداخت. هما زاهدی دوبار ازدواج کرد. همسر اولش حسین اتحادیه نام داشت و حاصل این ازدواج دو دختر به نام‌های لیلا و شهره بود. وی در دی ماه سال 1350 با داریوش همایون، روزنامه‌نگار و مدیرعامل روزنامه آیندگان که بعدها وزیر اطلاعات و جهانگردی شد ازدواج کرد.[۱]
هما زاهدی به زبان فرانسه مسلط بود و سرانجام در ۱۵ مهرماه ۱۳۹۲ خورشیدی در سن ۸۳ سالگی به علت سرطان در شهر ژنو درگذشت.[۲]
فعالیت‌های اجتماعی و سیاسی
هما زاهدی رئیس انتشارات، عضو هیئت امناء و مدیر انتشارات کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان که ریاست آن را فرح پهلوی برعهده داشت، بود. وی با دو ملکه وقت ایران، یعنی ثریا و فرح، دوستی نزدیک داشت. همچنین عضو هیئت امنای دانشگاه بوعلی سینای همدان به مدت سه سال بود.[۲]
زاهدی در سال 1346 به عنوان کاندیدای حزب ایران نوین در انتخابات دوره بیست و دوم قانون‌گذاری شرکت کرد و از سوی مردم همدان به نمایندگی مجلس شورای ملی انتخاب شد. پس از آن در سال 1350 در دوره بیست و سوم و در سال 1354 در دوره بیست و چهارم مجلس شورای ملی به طور متوالی به این سمت انتخاب شد.[۳] وی در مجلس عضو کمیسیون‌های آموزش و پرورش، امور خارجه، اطلاعات و جهانگردی و نایب رئیس کمیسیون فرهنگ و هنر بود.[۲]
آثار
از هما زاهدی چهار کتاب در قالب ترجمه موجود است که در زیر به آنها اشاره می‌شود.
منابع
- ↑ ۱٫۰ ۱٫۱ پیرنیا، منصوره (1374). سالار زنان ایران. واشنگتن: مهر ایران، صص135-136.
- ↑ ۲٫۰ ۲٫۱ ۲٫۲ ۲٫۳ ۲٫۴ نظری، منوچهر (1395). زنان در عرصه قانون‌گذاری ایران (1285-1395ش). تهران: کویر، صص182-183.
- ↑ زندگی‌نامه نمایندگان زن در مجلس سنا و شورا (دوران قبل و بعد از انقلاب اسلامی) (1380). تهران: مرکز امور مشارکت زنان، واحد اطلاع‌رسانی زنان.
پیوند به بیرون