تفاوت میان نسخه‌های «باشماخ»

از دانشنامه الکترونیکی زنان
پرش به ناوبری پرش به جستجو
سطر ۱: سطر ۱:
باشماخ که در برخی گویشها [[یاخشام،]] [[یامشاق]] یا [[یاشماق]] هم گفته میشود دهان بندی است که نو عروسهای ارامنه بر دهان میبستند.
[[پرونده:دهان بند زنان ارمنی.jpg|بندانگشتی|دهان بند زنان ارمنی چهارمحال و بختیاری  |جایگزین=|350x350پیکسل]]باشماخ که در برخی گویش‌ها [[یاخشام،]] [[یامشاق]] یا [[یاشماق]] هم گفته می‌شود دهان‌بندی است که نو عروس‌های ارامنه بر دهان می‌بستند.
 
{{TOClimit}}[[پرونده:دهان بند زنان ارمنی.jpg|بندانگشتی|دهان بند زنان ارمنی چهارمحال و بختیاری  ]]


{{TOClimit}}<br />
===جنس===
===جنس===
باشماخ پارچهٔ سه گوش کوچک و سفیدی از جنس ململ بود که دختران ارمنی بعد از ازدواج از آن استفاده می کردند. این پارچهٔ مثلثی طوری روی صورت بسته می شد که چانه و در مواقعی دهان را به طور کامل می پوشاند. باشماخ زیر [[لاچاک]] (تلفظ ارمنی واژه [[لچک]]) اصلی در پشت گردن محکم می شد. زنان این پارچه را همواره روی صورت خود نگاه می داشتند و فقط موقع غذا خوردن آن را پایین می کشیدند.<ref>https://www.paymanonline.com/%D9%BE%D9%88%D8%B4%D8%A7%DA%A9-%D8%A7%D8%B1%D9%85%D9%86%DB%8C%D8%A7%D9%86-%D8%AC%D9%84%D9%81%D8%A7/</ref><ref name=":0">محمدی سیف، معصومه (1398). ''جامعه شناسی پوشاک سنتی و زیورآلات زنان ایران زمین''. تهران: اندیشه احسان.ص74.</ref>  
باشماخ پارچهٔ سه گوش کوچک و سفیدی از جنس ململ بود که دختران ارمنی بعد از ازدواج از آن استفاده می‌کردند. این پارچهٔ مثلثی طوری روی صورت بسته می‌شد که چانه و در مواقعی دهان را به طور کامل می‌پوشاند. باشماخ زیر [[لاچاک]] (تلفظ ارمنی واژه [[لچک]]) اصلی در پشت گردن محکم می‌شد. زنان این پارچه را همواره روی صورت خود نگاه می‌داشتند و فقط موقع غذا خوردن آن را پایین می‌کشیدند.[https://www.paymanonline.com/%D9%BE%D9%88%D8%B4%D8%A7%DA%A9-%D8%A7%D8%B1%D9%85%D9%86%DB%8C%D8%A7%D9%86-%D8%AC%D9%84%D9%81%D8%A7/]<ref name=":0">محمدی سیف، معصومه (1398). ''جامعه‌شناسی پوشاک سنتی و زیورآلات زنان ایران زمین''. تهران: اندیشه احسان، ص74.</ref>


<br />
===کاربرد===
===کاربرد===
این دهان بند برای صحبت نکردن عروس با دیگران استفاده میشد.<ref name=":0" /> ظاهرا عروس میبایست نیازهای خود را فقط از طریق بچه ای نابالغ به گوش دیگران برساند.
این دهان‌بند برای صحبت نکردن عروس با دیگران استفاده می‌شد.<ref name=":0" /> ظاهرا عروس می‌بایست نیازهای خود را فقط از طریق بچه‌ای نابالغ به گوش دیگران برساند.


<br />
===منابع===
===منابع===
<references />
<references />

نسخهٔ ‏۵ دسامبر ۲۰۲۱، ساعت ۱۲:۵۵

دهان بند زنان ارمنی چهارمحال و بختیاری

باشماخ که در برخی گویش‌ها یاخشام، یامشاق یا یاشماق هم گفته می‌شود دهان‌بندی است که نو عروس‌های ارامنه بر دهان می‌بستند.


جنس

باشماخ پارچهٔ سه گوش کوچک و سفیدی از جنس ململ بود که دختران ارمنی بعد از ازدواج از آن استفاده می‌کردند. این پارچهٔ مثلثی طوری روی صورت بسته می‌شد که چانه و در مواقعی دهان را به طور کامل می‌پوشاند. باشماخ زیر لاچاک (تلفظ ارمنی واژه لچک) اصلی در پشت گردن محکم می‌شد. زنان این پارچه را همواره روی صورت خود نگاه می‌داشتند و فقط موقع غذا خوردن آن را پایین می‌کشیدند.[۱][۱]


کاربرد

این دهان‌بند برای صحبت نکردن عروس با دیگران استفاده می‌شد.[۱] ظاهرا عروس می‌بایست نیازهای خود را فقط از طریق بچه‌ای نابالغ به گوش دیگران برساند.


منابع

  1. ↑ ۱٫۰ ۱٫۱ محمدی سیف، معصومه (1398). جامعه‌شناسی پوشاک سنتی و زیورآلات زنان ایران زمین. تهران: اندیشه احسان، ص74.


نویسنده: حکمت بروجردی

برگرفته از «https://portals.nlai.ir/zanan/index.php?title=باشماخ&oldid=5739»