تفاوت میان نسخه‌های «فاطمه پیرنیا»
H-ghahremani (بحث | مشارکتها) |
H-ghahremani (بحث | مشارکتها) |
||
| سطر ۱۳: | سطر ۱۳: | ||
===فعالیت‌های سیاسی=== | ===فعالیت‌های سیاسی=== | ||
فاطمه پیرنیا فعالیت‌های سیاسی را با عضویت در «[[جمعیت راه نو]]» و «[[حزب ایران نوین]]» آغاز کرد. وی در سال 1350 به عنوان کاندیدای حزب ایران نوین در انتخابات دوره بیست و سوم قانون‌گذاری شرکت کرد و توانست با کسب 76568 رأی از مجموع 77418 رأی از اصفهان به نمایندگی مجلس شورای ملی انتخاب شود. او در مجلس عضو کمیسیون‌های امور خارجه و پست و تلگراف و تلفن بوده است. | فاطمه پیرنیا فعالیت‌های سیاسی را با عضویت در «[[جمعیت راه نو]]» و «[[حزب ایران نوین]]» آغاز کرد. وی در سال 1350 به عنوان کاندیدای حزب ایران نوین در انتخابات دوره بیست و سوم قانون‌گذاری شرکت کرد و توانست با کسب 76568 رأی از مجموع 77418 رأی از اصفهان به نمایندگی مجلس شورای ملی انتخاب شود. او در مجلس عضو کمیسیون‌های امور خارجه و پست و تلگراف و تلفن بوده است.<ref name=":0" /> | ||
<br /> | <br /> | ||
<br /> | <br /> | ||
نسخهٔ ۲۹ نوامبر ۲۰۲۱، ساعت ۱۳:۱۱
فاطمه پیرنیا (پیرزاده)، نماینده مردم اصفهان در دوره بیست و سوم مجلس شورای ملی بود.[۱]
زندگی‌نامه
فاطمه پیرنیا (پیرزاده) در سال 1294 در تهران به دنیا آمد. پدرش ابوالحسن پیرنیا به معاضدالسلطنه از مشروطه خواهان مبارز و از دولتمردان بزرگ دوره قاجار بود که علاوه بر چند دوره نمایندگی مجلس، چندین بار به مقام وزارت و استانداری نیز رسیده بود. فاطمه پس از پایان تحصیلات متوسطه، برای ادامه تحصیل به آمریکا رفت و بعد از گذراندن دوره تخصصی روانشناسی کودک و تسلط به زبان انگلیسی به ایران بازگشت.
[۱] وی مدت دو سال نیز در انگلستان مطالعاتی در مورد وضع اجتماعی و اقتصادی زنان داشت و پیرامون نحوه کار صلیب سرخ بین‌المللی تحقیق کرد.[۲] فاطمه پیرنیا در تاریخ 18 بهمن 1374 در تهران درگذشت و در بهشت زهرای تهران به خاک سپرده شد.[۲]
فعالیت‌های شغلی
پیرنیا در سال 1345، به سمت مشاور امور اجتماعی استانداری استان مرکزی منصوب شد. وی همچنین از اعضای انجمن زنان ایران، عضو جمعیت شیر و خورشید سرخ[۱] و دبیر کمیسیون روابط بین‌المللی شورای زنان بود. وی اولین زنی بود که از طرف دولت ایران در کنفرانس بین‌المللی کار در ژنو شرکت کرد.[۲]
فعالیت‌های سیاسی
فاطمه پیرنیا فعالیت‌های سیاسی را با عضویت در «جمعیت راه نو» و «حزب ایران نوین» آغاز کرد. وی در سال 1350 به عنوان کاندیدای حزب ایران نوین در انتخابات دوره بیست و سوم قانون‌گذاری شرکت کرد و توانست با کسب 76568 رأی از مجموع 77418 رأی از اصفهان به نمایندگی مجلس شورای ملی انتخاب شود. او در مجلس عضو کمیسیون‌های امور خارجه و پست و تلگراف و تلفن بوده است.[۱]