تفاوت میان نسخه‌های «عصابه»
Boroujerdi (بحث | مشارکتها) |
Boroujerdi (بحث | مشارکتها) |
||
| سطر ۷: | سطر ۷: | ||
===کاربرد=== | ===کاربرد=== | ||
پارچه سیاهرنگی است از جنس ابریشم یا کتان که زنان میانسال و مسن عرب در خوزستان دور سر خود میپیچند. در این حالت [[شیله]] در بالای سر و زیر عصابه قرار میگیرد. بزرگی یا کوچکی آن بسته به سن، طبقه اجتماعی، و وابستگی یا عدم وابستگی به خاندان سادات تفاوت میکند. بدین معنا که هرچه سن زن بیشتر ، متعلق به طبقه اجتماعی بالاتر یا از سادات باشد عصابه بزرگتری بر سر میبندد. در حقیقت بزرگی عصابه نشانگر وضعیت اجتماعی صاحب آن است. از این رو زنان شیوخ بویژه زنان طایفه بنی طرف از عصابه های بزرگی که از جنس ابریشم است استفاده میکنند. این عصابه در میان عشایر حاشیه هورالعظیم و هورالحویزه بزرگتر است. امروزه پوشش عصابه در شهرها و روستاهای این ناحیه معمول است. زنان در مرام عزاداری برای نشان دادن سوگ خود روی عصابه گل میمالند.<ref>محمدی سیف، معصومه (1398). ''جامعه شناسی پوشاک سنتی و زیورآلات زنان ایران زمین''. تهران: اندیشه احسان.</ref> | پارچه سیاهرنگی است از جنس ابریشم یا کتان که زنان میانسال و مسن عرب در خوزستان دور سر خود میپیچند. در این حالت [[شیله]] در بالای سر و زیر عصابه قرار میگیرد. بزرگی یا کوچکی آن بسته به سن، طبقه اجتماعی، و وابستگی یا عدم وابستگی به خاندان سادات تفاوت میکند. بدین معنا که هرچه سن زن بیشتر ، متعلق به طبقه اجتماعی بالاتر یا از سادات باشد عصابه بزرگتری بر سر میبندد. در حقیقت بزرگی عصابه نشانگر وضعیت اجتماعی صاحب آن است. از این رو زنان شیوخ بویژه زنان طایفه بنی طرف از عصابه های بزرگی که از جنس ابریشم است استفاده میکنند. این عصابه در میان عشایر حاشیه هورالعظیم و هورالحویزه بزرگتر است. امروزه پوشش عصابه در شهرها و روستاهای این ناحیه معمول است. زنان در مرام عزاداری برای نشان دادن سوگ خود روی عصابه گل میمالند.<ref>محمدی سیف، معصومه (1398). ''جامعه شناسی پوشاک سنتی و زیورآلات زنان ایران زمین''. تهران: اندیشه احسان. ص376.</ref> | ||
===منابع=== | ===منابع=== | ||
نسخهٔ ۲۶ اکتبر ۲۰۲۱، ساعت ۱۳:۱۷
یکی از اشکال حجاب که زنان عرب با آن موی سر خود را میپوشانند.
تعریف
عصابه /e(o)ssābe(a)/ سربند، دستار، پارچه ای که به دور سر یا پیشانی میپیچند[۱].
کاربرد
پارچه سیاهرنگی است از جنس ابریشم یا کتان که زنان میانسال و مسن عرب در خوزستان دور سر خود میپیچند. در این حالت شیله در بالای سر و زیر عصابه قرار میگیرد. بزرگی یا کوچکی آن بسته به سن، طبقه اجتماعی، و وابستگی یا عدم وابستگی به خاندان سادات تفاوت میکند. بدین معنا که هرچه سن زن بیشتر ، متعلق به طبقه اجتماعی بالاتر یا از سادات باشد عصابه بزرگتری بر سر میبندد. در حقیقت بزرگی عصابه نشانگر وضعیت اجتماعی صاحب آن است. از این رو زنان شیوخ بویژه زنان طایفه بنی طرف از عصابه های بزرگی که از جنس ابریشم است استفاده میکنند. این عصابه در میان عشایر حاشیه هورالعظیم و هورالحویزه بزرگتر است. امروزه پوشش عصابه در شهرها و روستاهای این ناحیه معمول است. زنان در مرام عزاداری برای نشان دادن سوگ خود روی عصابه گل میمالند.[۲]
منابع
نویسنده: حکمت بروجردی