تفاوت میان نسخه‌های «مکنو»
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
Boroujerdi (بحث | مشارکتها) |
Boroujerdi (بحث | مشارکتها) |
||
| سطر ۹: | سطر ۹: | ||
===شکل=== | ===شکل=== | ||
تکه ای پارچه به شکل مستطیل به طول سه متر و اغلب به رنگ سبز که با الیاف طلایی در هم بافته شده و زنان زرتشتی در یزد به عنوان سربند روی [[ لچک]] می پوشند و در زیر چانه به گونه ای بسته میشود تا یک دنباله آن روی سینه افتاده و قسمت سمت چپ به روسری سنجاق شده و از پشت تا پایین زانوها می افتد.<ref>بهنام، عیسی؛ دانشور، سیمین (1337). ''لباس زرتشتیان ایران''. نقش و نگار. ش 5. ص16-22.</ref> جنس آن بیشتر از ابریشم است و بر روی آن گلابتون دوزی میشود. | تکه ای پارچه به شکل مستطیل به طول سه متر و اغلب به رنگ سبز که با الیاف طلایی در هم بافته شده و زنان زرتشتی در یزد به عنوان سربند روی [[ لچک]] می پوشند و در زیر چانه به گونه ای بسته میشود تا یک دنباله آن روی سینه افتاده و قسمت سمت چپ به روسری سنجاق شده و از پشت تا پایین زانوها می افتد.<ref>بهنام، عیسی؛ دانشور، سیمین (1337). ''لباس زرتشتیان ایران''. نقش و نگار. ش 5. ص16-22.</ref> جنس آن بیشتر از ابریشم است و بر روی آن گلابتون دوزی میشود. | ||
[[پرونده:E709072D-DDA8-4509-AE79-1C35E3739508.jpg|بندانگشتی]] | |||
در هرمزگان به شال مکنا گفته میشود<ref>پ‍وش‍اک‌در ای‍ران‌زم‍ی‍ن(1382). ترجمه متین، پیمان. تهران: امیرکبیر.</ref>که احتمالا فارسی شده [[مقنا]]( گویشی از [[مقناع]] یا [[مقنعه]]) می باشد.<ref>یادداشت مولف</ref> | |||
===منابع=== | |||
بهنام، عیسی؛ دانشور، سیمین (1337). ''لباس زرتشتیان ایران''. نقش و نگار. ش 5. ص16-22. | |||
غیبی، مهرآسا (1384). ''هشت هزارسال تاریخ پوشاک اقوام ایران''ی. تهران: هیرمند. | |||
نویسنده:حکمت بروجردی | |||
<br /> | <br /> | ||
[[رده:پوشش سر]] | [[رده:پوشش سر]] | ||
[[رده:زنان زرتشتی]] | [[رده:زنان زرتشتی]] | ||
<references /> | <references /> | ||
نسخهٔ ۱۸ ژوئیهٔ ۲۰۲۱، ساعت ۰۹:۰۸
خانواده ای زرتشتی با لباس مرسوم زرتشتیان[۱]، دو زن در راست و چپ تصویر مکنو بر سر دارند؛ از کتاب گنجینه عکسهای ایران، ایرج افشار
مکنو /makno/
تعریف
مقنعه، نوعی سرانداز زنان زرتشتی ایران[۲]
شکل
تکه ای پارچه به شکل مستطیل به طول سه متر و اغلب به رنگ سبز که با الیاف طلایی در هم بافته شده و زنان زرتشتی در یزد به عنوان سربند روی لچک می پوشند و در زیر چانه به گونه ای بسته میشود تا یک دنباله آن روی سینه افتاده و قسمت سمت چپ به روسری سنجاق شده و از پشت تا پایین زانوها می افتد.[۳] جنس آن بیشتر از ابریشم است و بر روی آن گلابتون دوزی میشود.
در هرمزگان به شال مکنا گفته میشود[۴]که احتمالا فارسی شده مقنا( گویشی از مقناع یا مقنعه) می باشد.[۵]
منابع
بهنام، عیسی؛ دانشور، سیمین (1337). لباس زرتشتیان ایران. نقش و نگار. ش 5. ص16-22.
غیبی، مهرآسا (1384). هشت هزارسال تاریخ پوشاک اقوام ایرانی. تهران: هیرمند.
نویسنده:حکمت بروجردی
- ↑ افشار، ایرج. (1370). گنجینه عکسهای ایران. تهران: نشر فرهنگ ایران.
- ↑ دهخدا، ع‍ل‍ی‌اک‍ب‍ر (1377). لغت نامه. تهران: دانشگاه تهران: مؤسسه لغت نامه دهخدا.
- ↑ بهنام، عیسی؛ دانشور، سیمین (1337). لباس زرتشتیان ایران. نقش و نگار. ش 5. ص16-22.
- ↑ پ‍وش‍اک‌در ای‍ران‌زم‍ی‍ن(1382). ترجمه متین، پیمان. تهران: امیرکبیر.
- ↑ یادداشت مولف