تفاوت میان نسخههای «شکوفه»
Boroujerdi (بحث | مشارکتها) |
Boroujerdi (بحث | مشارکتها) |
||
سطر ۱: | سطر ۱: | ||
اولین نشریه | اولین نشریه مصور که در دوران قاجار توسط بانوان و برای بانوان نوشته شد.{{TOClimit}} | ||
===تاریخچه=== | ===تاریخچه=== |
نسخهٔ ۲۴ مهٔ ۲۰۲۱، ساعت ۰۹:۱۴
اولین نشریه مصور که در دوران قاجار توسط بانوان و برای بانوان نوشته شد.
تاریخچه
روزنامه شکوفه در سال 1292 (1331ق.) به صاحب امتیازی و مدیر مسئولی مریم عمید (مزین السلطنه) تأسیس شد. شکوفه نشریه ای مصور و اولین روزنامه رسمی است که توسط بانوان برای بانوان نوشته شده و هر پانزده روز یکبار منتشر می شد. نشریه چاپ سنگی و به خط نسخ بوده و بالای عنوان چنین نوشته شده:
باد آمد و بوی عنبر آورد
بادام و شکوفه بر سر آورد
در زیر عنوان آن هدف و موضوع روزنامه چنین بیان شده است: «روزنامهایست اخلاقی، ادبی، حفظ الصحه اطفال، خانهداری، بچه داری، مسلک مستقیمش تربیت دوشیزگان و تصفیه اخلاق زنان، راجع به مدارس نسوان مقالاتیکه با مسلک جریده موافقت داشته باشد پذیرفته میشود»
قیمت اشتراک روزنامه در تهران 5 قران برای دوره یک ساله، 2 قران برای دوره شش ماهه و 100 دینار برای تک شماره؛ در سایر ولایات 8 قران برای دوره یک ساله و در خارج از کشور 6 فرانک برای دوره یک ساله تعیین شده بود. هزینه چاپ اعلانات نیز در ستون اول سطری ده شاهی و در ستون آخر پنج شاهی بود.
مقالات شکوفه بیشتر در مورد مدارس زنان و طرز امتحانات آنها و سایر امور مربوط به زنان و دختران از جمله ایجاد حریم ادب و احترام، وظیفه زن و شوهر در قبال هم، اهمیت وجود محیطی امن و آرام برای آرامش خانواده و تربیت فرزندان و سلامت و بهداشت بود. مریم عمید با لحنی لطیف و پند آموز به طرح مشکلات اجتماعی زنان پرداخته و از اعتقادات، اخلاقیات و باورهای مذهبی حاکم بر جامعه نیز برای اثبات ادعاهایش کمک می گرفت. تحصیل علم از دید روزنامه شکوفه جایگاهی رفیع دارد، چنانکه آن را از لوازم ترقی و سعادت ملک و ملت می داند.
مبارزه با خرافات و خرافه پرستی نیز از جمله موضوعاتی است که در روزنامه شکوفه به صورت مفصل بدان پرداخته شده است.
از روشهای جذاب روزنامه استفاده از کاریکاتور برای بیان بعضی از موضوعات بوده است. در صفحه چهارم تمامی شماره های این نشریه کاریکاتور وجود دارد.
نوع چاپ این نشریه در سال دوم از سنگی به سربی و قطع رحلی تغییر کرد. در سال دوم مقالات روزنامه بیشتر جنبه سیاسی، انتقادی داشته و بحثهای کلی تر و جامع تری را شامل می شد.
انتشار روزنامه شکوفه تا پایان عمر مریم عمید (1298) ادامه داشت.
منابع
ببران، صدیقه (1381). نشریات ویژه زنان: سیر تاریخی نشریات زنان در ایران معاصر. تهران: روشنگران و مطالعات زنان.