تفاوت میان نسخههای «آزرمیدخت»
(صفحهای تازه حاوی «زندگی نامه آزرمیدخت به معنی دختر همیشه جوان، دختر خسرو پرویز (590-628 م.) پادشاه...» ایجاد کرد) |
|||
سطر ۱: | سطر ۱: | ||
زندگی نامه | === زندگی نامه === | ||
آزرمیدخت به معنی دختر همیشه جوان، دختر خسرو پرویز (590-628 م.) پادشاه ساسانی و خواهر [[پوراندخت]] بود. پس از فوت خواهرش، در جریان هرج و مرجی که بر کشور و دربار ایران حاکم بود، توسط بزرگان کشور به پادشاهی رسید. امّا پادشاهی او چهار ماه بیشتر طول نکشید. آزرمیدخت در دوران کوتاه سلطنت خود پیگیر و دنباله روی کارها و سیاستهای خواهرش پوراندخت و محبوب مردم ایران بود. وی برای خود وزیری انتخاب نکرد و با مردم به عدل و داد رفتار می کرد. | |||
آزرمیدخت | آزرمیدخت مانند خواهرش پوراندخت در اداره کشور هیچ قدرت و اراده ای نداشت. همزمان با سلطنت او، هرمز پنجم، یکی از نوادگان خسرو پرویز، توسط سپاهیانش به پادشاهی منصوب شد. | ||
آزرمیدخت از زیباترین زنان پارسی بود و خواستگاران بسیار برای همسری داشت. یکی از آنها فرمانروای خراسان « اسپهبد فرخ هرمز» از مدعیان سلطنت بود. آزرمیدخت نپذیرفت و چون اصرار کرد، شهبانو وی را به دیدار شبانه خواست و دستور قتل وی را صادر کرد. به سبب این ماجرا آزرمیدخت مورد کینه رستم فرخ زاد، پسر فرخ هرمزد، قرار گرفت و در جنگ با وی کشته شد. | |||
آزرمیدخت از زیباترین زنان پارسی بود و خواستگاران بسیار برای همسری داشت. یکی از آنها فرمانروای خراسان « اسپهبد فرخ | |||
=== منابع === | |||
اوچوک، بحریه (1374). زنان فرمانروا. مترجم محمدتقی امامی. تهران: کورش. | اوچوک، بحریه (1374). زنان فرمانروا. مترجم محمدتقی امامی. تهران: کورش. | ||
رامتین، ایرج (1390). پرتو ایزدی بانو: جایگاه و مقام زن در ایران باستان. تهران: آیین تربیت. | رامتین، ایرج (1390). پرتو ایزدی بانو: جایگاه و مقام زن در ایران باستان. تهران: آیین تربیت. | ||
عقیقی بخشایشی، عبدالرحیم؛ عقیقی بخشایشی حبیبه (1382). زنان نامی در تاریخ، فرهنگ و | عقیقی بخشایشی، عبدالرحیم؛ عقیقی بخشایشی حبیبه (1382). زنان نامی در تاریخ، فرهنگ و تمدن اسلامی. تهران: نوید اسلام. | ||
[[رده:فرمانروایان زن]] | |||
[[رده:زنان فعال سیاسی]] |
نسخهٔ ۲۸ دسامبر ۲۰۱۹، ساعت ۱۰:۱۴
زندگی نامه
آزرمیدخت به معنی دختر همیشه جوان، دختر خسرو پرویز (590-628 م.) پادشاه ساسانی و خواهر پوراندخت بود. پس از فوت خواهرش، در جریان هرج و مرجی که بر کشور و دربار ایران حاکم بود، توسط بزرگان کشور به پادشاهی رسید. امّا پادشاهی او چهار ماه بیشتر طول نکشید. آزرمیدخت در دوران کوتاه سلطنت خود پیگیر و دنباله روی کارها و سیاستهای خواهرش پوراندخت و محبوب مردم ایران بود. وی برای خود وزیری انتخاب نکرد و با مردم به عدل و داد رفتار می کرد.
آزرمیدخت مانند خواهرش پوراندخت در اداره کشور هیچ قدرت و اراده ای نداشت. همزمان با سلطنت او، هرمز پنجم، یکی از نوادگان خسرو پرویز، توسط سپاهیانش به پادشاهی منصوب شد.
آزرمیدخت از زیباترین زنان پارسی بود و خواستگاران بسیار برای همسری داشت. یکی از آنها فرمانروای خراسان « اسپهبد فرخ هرمز» از مدعیان سلطنت بود. آزرمیدخت نپذیرفت و چون اصرار کرد، شهبانو وی را به دیدار شبانه خواست و دستور قتل وی را صادر کرد. به سبب این ماجرا آزرمیدخت مورد کینه رستم فرخ زاد، پسر فرخ هرمزد، قرار گرفت و در جنگ با وی کشته شد.
منابع
اوچوک، بحریه (1374). زنان فرمانروا. مترجم محمدتقی امامی. تهران: کورش.
رامتین، ایرج (1390). پرتو ایزدی بانو: جایگاه و مقام زن در ایران باستان. تهران: آیین تربیت.
عقیقی بخشایشی، عبدالرحیم؛ عقیقی بخشایشی حبیبه (1382). زنان نامی در تاریخ، فرهنگ و تمدن اسلامی. تهران: نوید اسلام.