تفاوت میان نسخه‌های «مدرسه فرانکو پرسان»
Boroujerdi (بحث | مشارکتها) |
Boroujerdi (بحث | مشارکتها) |
||
| سطر ۱: | سطر ۱: | ||
مدرسه | مدرسه فرانکو پرسان (1287 ش - ؟) یکی از مدارس نوین بود که توسط یک ایرانی - فرانسوی مقیم ایران به نام مسیو یوسف خان ریشار(مودب الملک) برای آموزش دختران تاسیس شد. | ||
سندی در خصوص میزان اعانه به مدرسه فرانکوپرسان موجود نیست، اما بودجه ای از دولت دریافت می کرده است، زیرا در سال 1308 ش از به تعویق افتادن حواله اعانه 9 ماهه شکایت کرده و دولت نیز تعویق در پرداخت را به علت دیر رسیدن احصائیه مدرسه عنوان کرده است. حقوق معلمان اعزامی از وزارت معارف نیز از همین بودجه پرداخت می شده است. | === تاریخچه === | ||
مدرسه فرانکوپرسان در سال 1287 ش (1908م) به وسیله مسیو یوسف خان ریشار(مودب الملک) تأسیس شد. مودب الملک که پدرش فرانسوی و از معلمان دارالفنون بود و خودش نیز به این شغل اشتغال داشت مدرسه مذکور را ابتدا به صورت کلاس خصوصی در منزل خود تأسیس کرد. او ابتدا این مدرسه را با قصد تحصیل دو دختر خود نشاط السلطنه (امیلی) و نشاط الدوله (قمرخانم) و رجالی که مایل به تحصیل دخترانشان بودند پایه گذاری کرد، <ref>بامداد، بدرالملوک (1347). ''زن ایرانی از انقلاب مشروطیت تا انقلاب سفید''. ج2. تهران: ابن سینا. صص61-62.</ref>اما این مدرسه خصوصی چند سال بعد به یکی از مدارس دخترانه مشهور تهران تبدیل شد. | |||
=== مقاطع === | |||
این مدرسه با مقطع ابتدایی آغاز و چند سال بعد یعنی در 1295 ش. دارای مقطع دبیرستان شد. هدف از تاسیس این مدرسه تربیت دختران برای تدریس در مدارس بود. دروسی که در دوره دبیرستان مدرسه مزبور تدریس می شد شامل: فرانسه، فارسی، ریاضیات، عربی، فیزیک، شیمی، علوم طبیعی، تاریخ، جغرافی و انگلیسی بود. در سال 1308 ش تعداد شاگردان مدرسه دخترانه 150 نفر گزارش شد. | |||
=== بودجه === | |||
سندی در خصوص میزان اعانه به مدرسه فرانکوپرسان موجود نیست، اما بودجه ای از دولت دریافت می کرده است، زیرا در سال 1308 ش از به تعویق افتادن حواله اعانه 9 ماهه شکایت کرده و دولت نیز تعویق در پرداخت را به علت دیر رسیدن احصائیه مدرسه عنوان کرده است. حقوق معلمان اعزامی از وزارت معارف نیز از همین بودجه پرداخت می شده است. <ref name=":0" />شاگردهایی که از طرف دولت فرستاده میشدند از پرداخت شهریه معاف بودند، ولی شاگردان دیگر دو سه سال اول ابتدایی ماهی یک تومان و در سالهای بعد متوسطه ماهی دو تومان باید میپرداختند و آنها که مایل به تحصیل زبان فرانسه بودند در ماه یک تومان دیگر باید میپرداختند. پس از اتمام تحصیلات دیپلم متوسطه وزارت معارف به آنها داده میشد.<ref name=":0" /> ظاهرا این مدرسه اولین دبیرستان دختران بوده است.آموزش زبان فرانسه در این مدرسه اهمیت ویژه ای داشت و به همین دلیل کمیته آلیانس فرانسه در ایران از آن پیشتیبانی مالی می کرد.<ref>غفاری، ابوالحسن (1368). ''تاریخ روابط ایران و فرانسه از ترور ناصرالدین شاه تا جنگ جهانی اول (1333ـ 1313ه.ق)''. تهران: مرکز نشر دانشگاهی. ص174</ref> در سال 1909 م (1288 ش) این نهاد از نو از کمک هزینه‌های دولت فرانسه بهره‌مند گردید. | |||
=== تغییرات === | |||
این مدرسه بعد از سال های 1310 به نام میسیون لائیک فرانسه نیز خوانده شد و سپس به نام میسیون لائیک فرانسه لیسه رازی تغییر نام داد. در سال 1313ش مدیر مدرسه مسیوها درخواست تبدیل آن به یک مدرسه شبانه روزی را کرد و علت این درخواست خود را اهمیت یادگیری کامل زبان فرانسه برای دانش آموزان ایرانی جهت ارتباط با دنیای نوین عنوان کرد. <ref name=":0">شیخ رضایی، انسیه (1371). مدارس فرانسوی در ایران. ''گنجینه اسناد''. شماره 7 و8. صص96-97.</ref>چندی بعد شاخه پسرانه این مدرسه را نیز برپا کردند و بولتنی هم به همین نام و نشان و به زبان فرانسه انتشار دادند. در سال های پسین وزارت معارف تعدادی شاگرد برای تربیت معلم به بخش دخترانه این نهاد سپرد. گویا دولت کمک هزینه‌ای هم برای این مدرسه در نظر گرفت. در سال 1909 م (1288 ش) بر شمار شاگردانش افزوده شد و تعداد به 185 تن رسید. <ref>ناطق، هما (1375). ''کارنامه فرهنگی فرنگی در ایران''. پاریس: خاوران. صص102-103.</ref> | |||
== منابع == | == منابع == | ||
نسخهٔ ۴ نوامبر ۲۰۲۳، ساعت ۱۵:۵۸
مدرسه فرانکو پرسان (1287 ش - ؟) یکی از مدارس نوین بود که توسط یک ایرانی - فرانسوی مقیم ایران به نام مسیو یوسف خان ریشار(مودب الملک) برای آموزش دختران تاسیس شد.
تاریخچه
مدرسه فرانکوپرسان در سال 1287 ش (1908م) به وسیله مسیو یوسف خان ریشار(مودب الملک) تأسیس شد. مودب الملک که پدرش فرانسوی و از معلمان دارالفنون بود و خودش نیز به این شغل اشتغال داشت مدرسه مذکور را ابتدا به صورت کلاس خصوصی در منزل خود تأسیس کرد. او ابتدا این مدرسه را با قصد تحصیل دو دختر خود نشاط السلطنه (امیلی) و نشاط الدوله (قمرخانم) و رجالی که مایل به تحصیل دخترانشان بودند پایه گذاری کرد، [۱]اما این مدرسه خصوصی چند سال بعد به یکی از مدارس دخترانه مشهور تهران تبدیل شد.
مقاطع
این مدرسه با مقطع ابتدایی آغاز و چند سال بعد یعنی در 1295 ش. دارای مقطع دبیرستان شد. هدف از تاسیس این مدرسه تربیت دختران برای تدریس در مدارس بود. دروسی که در دوره دبیرستان مدرسه مزبور تدریس می شد شامل: فرانسه، فارسی، ریاضیات، عربی، فیزیک، شیمی، علوم طبیعی، تاریخ، جغرافی و انگلیسی بود. در سال 1308 ش تعداد شاگردان مدرسه دخترانه 150 نفر گزارش شد.
بودجه
سندی در خصوص میزان اعانه به مدرسه فرانکوپرسان موجود نیست، اما بودجه ای از دولت دریافت می کرده است، زیرا در سال 1308 ش از به تعویق افتادن حواله اعانه 9 ماهه شکایت کرده و دولت نیز تعویق در پرداخت را به علت دیر رسیدن احصائیه مدرسه عنوان کرده است. حقوق معلمان اعزامی از وزارت معارف نیز از همین بودجه پرداخت می شده است. [۲]شاگردهایی که از طرف دولت فرستاده میشدند از پرداخت شهریه معاف بودند، ولی شاگردان دیگر دو سه سال اول ابتدایی ماهی یک تومان و در سالهای بعد متوسطه ماهی دو تومان باید میپرداختند و آنها که مایل به تحصیل زبان فرانسه بودند در ماه یک تومان دیگر باید میپرداختند. پس از اتمام تحصیلات دیپلم متوسطه وزارت معارف به آنها داده میشد.[۲] ظاهرا این مدرسه اولین دبیرستان دختران بوده است.آموزش زبان فرانسه در این مدرسه اهمیت ویژه ای داشت و به همین دلیل کمیته آلیانس فرانسه در ایران از آن پیشتیبانی مالی می کرد.[۳] در سال 1909 م (1288 ش) این نهاد از نو از کمک هزینه‌های دولت فرانسه بهره‌مند گردید.
تغییرات
این مدرسه بعد از سال های 1310 به نام میسیون لائیک فرانسه نیز خوانده شد و سپس به نام میسیون لائیک فرانسه لیسه رازی تغییر نام داد. در سال 1313ش مدیر مدرسه مسیوها درخواست تبدیل آن به یک مدرسه شبانه روزی را کرد و علت این درخواست خود را اهمیت یادگیری کامل زبان فرانسه برای دانش آموزان ایرانی جهت ارتباط با دنیای نوین عنوان کرد. [۲]چندی بعد شاخه پسرانه این مدرسه را نیز برپا کردند و بولتنی هم به همین نام و نشان و به زبان فرانسه انتشار دادند. در سال های پسین وزارت معارف تعدادی شاگرد برای تربیت معلم به بخش دخترانه این نهاد سپرد. گویا دولت کمک هزینه‌ای هم برای این مدرسه در نظر گرفت. در سال 1909 م (1288 ش) بر شمار شاگردانش افزوده شد و تعداد به 185 تن رسید. [۴]
منابع
- ↑ بامداد، بدرالملوک (1347). زن ایرانی از انقلاب مشروطیت تا انقلاب سفید. ج2. تهران: ابن سینا. صص61-62.
- ↑ ۲٫۰ ۲٫۱ ۲٫۲ شیخ رضایی، انسیه (1371). مدارس فرانسوی در ایران. گنجینه اسناد. شماره 7 و8. صص96-97.
- ↑ غفاری، ابوالحسن (1368). تاریخ روابط ایران و فرانسه از ترور ناصرالدین شاه تا جنگ جهانی اول (1333ـ 1313ه.ق). تهران: مرکز نشر دانشگاهی. ص174
- ↑ ناطق، هما (1375). کارنامه فرهنگی فرنگی در ایران. پاریس: خاوران. صص102-103.