تفاوت میان نسخه‌های «آتش خاموش»
H-ghahremani (بحث | مشارکتها) |
Boroujerdi (بحث | مشارکتها) |
||
| سطر ۳: | سطر ۳: | ||
=== پیشینه === | === پیشینه === | ||
سیمین دانشور نوشتن قصه‌های این مجموعه را از سن بیست سالگی آغاز | سیمین دانشور نوشتن قصه‌های این مجموعه را از سن بیست سالگی آغاز کرد.<ref>پناهی‌فرد، سیمین (1390). ''سیمین دانشور در آیینه‌ی آثارش''. تهران: سمیر. ص30.</ref>در روزگاری که داستان‌نویسی جدی ایران دوران آغازین خود را می‌گذراند سیمین دانشور ''آتش خاموش'' را به تشویق [https://fa.wikipedia.org/wiki/%D9%85%D8%B1%D8%AA%D8%B6%DB%8C_%DA%A9%DB%8C%D9%88%D8%A7%D9%86 مرتضی کیوان] منتشر کرد. ''آتش خاموش'' مجموعه‌ای از شانزده داستان کوتاه است که تعدادی از آنها قبلاً در مطبوعات منتشر شده بود. این مجموعه، که به گفته خود دانشور یکی از داستان‌هایش از یک داستان کوتاه انگلیسی و هفت داستان آخرش هم از آثار اُ. هنری اقتباس شده است، هرچند از نظر ادبی ارزش چندانی ندارد، اما از نظر تاریخی بسیارمهم است: این کتاب، با همه ضعف‌هایش، به لحاظ تاریخی در سیر داستان‌نویسی معاصر اهمیت دارد؛ زیرا نخستین مجموعه داستان کوتاه زنان نویسنده در قلمرو زبان فارسی به شمار می‌آید.<ref>سرمشقی، فاطمه (1397). سووشون، آینه روزگار: آشنایی با جامعه‌شناسی ادبی و تحلیل جامعه‌شناختی سووشون. تهران: شرکت انتشارات علمی و فرهنگی. صص314-315.</ref> | ||
نگارش این داستان‌ها به یمن وجود تاریخ ذیل آنها از مهرماه 1321 با ''اشک‌ها'' شروع و تا بهمن ماه 1326، ''کلاغ کور'' طول کشیده است. در مجموع این داستان‌ها به منزله سیاه مشقی برای سیمین بود.<ref>گ‍ل‍ش‍ی‍ری، ه‍وش‍ن‍گ (1376). ج''دال ن‍ق‍ش با ن‍ق‍اش در آثار سیمین دانشور (از آتش خاموش تا سووشون)''. تهران: ن‍ی‍ل‍وف‍ر. ص16.</ref>سیمین دانشور این کتاب را قبل از ازدواج با [https://fa.wikipedia.org/wiki/%D8%AC%D9%84%D8%A7%D9%84_%D8%A2%D9%84_%D8%A7%D8%AD%D9%85%D8%AF جلال آل‌احمد] نوشته است. | نگارش این داستان‌ها به یمن وجود تاریخ ذیل آنها از مهرماه 1321 با ''اشک‌ها'' شروع و تا بهمن ماه 1326، ''کلاغ کور'' طول کشیده است. در مجموع این داستان‌ها به منزله سیاه مشقی برای سیمین بود.<ref>گ‍ل‍ش‍ی‍ری، ه‍وش‍ن‍گ (1376). ج''دال ن‍ق‍ش با ن‍ق‍اش در آثار سیمین دانشور (از آتش خاموش تا سووشون)''. تهران: ن‍ی‍ل‍وف‍ر. ص16.</ref>سیمین دانشور این کتاب را قبل از ازدواج با [https://fa.wikipedia.org/wiki/%D8%AC%D9%84%D8%A7%D9%84_%D8%A2%D9%84_%D8%A7%D8%AD%D9%85%D8%AF جلال آل‌احمد] نوشته است. | ||
نسخهٔ ۱ ژوئیهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۱۴:۲۱
آتش خاموش (چاپ 1327) اولین مجموعه داستان کوتاهی است که به قلم سیمین دانشور نوشته شده است.
پیشینه
سیمین دانشور نوشتن قصه‌های این مجموعه را از سن بیست سالگی آغاز کرد.[۱]در روزگاری که داستان‌نویسی جدی ایران دوران آغازین خود را می‌گذراند سیمین دانشور آتش خاموش را به تشویق مرتضی کیوان منتشر کرد. آتش خاموش مجموعه‌ای از شانزده داستان کوتاه است که تعدادی از آنها قبلاً در مطبوعات منتشر شده بود. این مجموعه، که به گفته خود دانشور یکی از داستان‌هایش از یک داستان کوتاه انگلیسی و هفت داستان آخرش هم از آثار اُ. هنری اقتباس شده است، هرچند از نظر ادبی ارزش چندانی ندارد، اما از نظر تاریخی بسیارمهم است: این کتاب، با همه ضعف‌هایش، به لحاظ تاریخی در سیر داستان‌نویسی معاصر اهمیت دارد؛ زیرا نخستین مجموعه داستان کوتاه زنان نویسنده در قلمرو زبان فارسی به شمار می‌آید.[۲]
نگارش این داستان‌ها به یمن وجود تاریخ ذیل آنها از مهرماه 1321 با اشک‌ها شروع و تا بهمن ماه 1326، کلاغ کور طول کشیده است. در مجموع این داستان‌ها به منزله سیاه مشقی برای سیمین بود.[۳]سیمین دانشور این کتاب را قبل از ازدواج با جلال آل‌احمد نوشته است.
فهرست داستان‌ها
1. اشک‌ها 2.آتش خاموش 3. یادداشت‌های یک خانم آلمانی 4. کلید سُل 5. آن شب عروسی 6. شب عیدی 7. گذشته 8. کلاغ کور 9. سایه 10.مردها عوض نمی‌شوند 11. ناشناس 12. عطر یاس 13. جامه ارغوانی 14. عشق استاد دانشگاه 15. عشق پیری 16. یخ‌فروش
مضامین
در مجموعه داستان آتش خاموش آنچه در اغلب داستان‌ها به چشم می‌خورد، احساسات زنانه و شباهت تجربه‌های زنان به یکدیگر است. این مجموعه را که از نوشته‌های اولیه دانشور است، می‌توان بازتاب تجربه‌های شخصی نویسنده در قالبی طنزگونه شمرد که ضمن آن، مسائل خانوادگی و اجتماعی مطرح شده است. نویسنده برای دیدگاه زن اهمیت خاصی قائل است. او در بعضی از داستان‌ها از ا.هنری (1862-1910) نویسنده آمریکایی الگو گرفته است. مثلاً داستان «عطر یاس» این مجموعه بازتابی از «اتاق زیر شیروانی» ا.هنری است. دانشور در برخی از داستان‌ها در پشت زبان طنز، غمی نهفته دارد. گفت و شنود در بعضی از داستان‌ها مثل «آن شب عروسی»، «شب عیدی» و «گذشته» بیشتر تک‌گویی و درد دل گونه است و تراژدی فقر را به تصویر می‌کشد.[۱]
*** در حال تکمیل
منابع
- ↑ پناهی‌فرد، سیمین (1390). سیمین دانشور در آیینه‌ی آثارش. تهران: سمیر. ص30.
- ↑ سرمشقی، فاطمه (1397). سووشون، آینه روزگار: آشنایی با جامعه‌شناسی ادبی و تحلیل جامعه‌شناختی سووشون. تهران: شرکت انتشارات علمی و فرهنگی. صص314-315.
- ↑ گ‍ل‍ش‍ی‍ری، ه‍وش‍ن‍گ (1376). ج‍دال ن‍ق‍ش با ن‍ق‍اش در آثار سیمین دانشور (از آتش خاموش تا سووشون). تهران: ن‍ی‍ل‍وف‍ر. ص16.