تفاوت میان نسخه‌های «بدرالملوک بامداد»

از دانشنامه الکترونیکی زنان
پرش به ناوبری پرش به جستجو
سطر ۱: سطر ۱:
بدرالملوک بامداد (1284-1366) نویسنده، مدیر و فعال فرهنگی اجتماعی زنان بود.
بدرالملوک بامداد (1284-1366) نویسنده، مدیر و فعال فرهنگی اجتماعی زنان در دوره پلوی اول و دوم بود.


=== تحصیلات ===
=== تحصیلات ===
تحصیلات ابتدایی را در خانه نزد معلم و نیز دو سال در یک مدرسه فرانسوی تهران گذراند. نخستین سالی که دارالمعلمات تحت سرپرستی مؤدب الملک ریشارد در 1297 گشوده شد در آنجا به تحصیل ادامه داد پس از خاتمه دوران دارالمعلمات با رتبه شاگرد اولی بلافاصله در همان مدرسه به تدریس مشغول شد. در رشته فلسفه و علوم تربیتی به اخذ درجه کارشناسی نائل شد. از دانشگاه کلمبیا در نیویورک درجه کارشناسی ارشد <ref>(بامداد، بدرالملوک (1347). ''زن ایرانی از انقلاب مشروطیت تا انقلاب سفید''. ج1. تهران: ابن سینا. صص86-87.)</ref>
پدرش بازرگان و مادرش شیفته ادبیات بود. بدرالملوک به کمک آموزگاران سرخانه دبستان و بخشی از دبیرستان را گذراند و دو سال آخر را در یک مدرسه فرانسوی تحصیل کرد. در سال 1297 پس از آن که دارالمعلمات به سرپرستی مؤدب الملک ریشارد افتتاح شد بدرالملوک در آنجا به تحصیل ادامه داد. پس از خاتمه دوران دارالمعلمات با رتبه شاگرد اولی بلافاصله در همان مدرسه به تدریس مشغول شد و سپس به مدت ده سال در سمت معاونت دارالمعلمات خدمت کرد. پس از آن که دختران اجازه ادامه تحصیل در دانشگاه را پیدا کردند به دانشسرای عالی رفت و در رشته های ادبیات و علوم تربیتی به اخذ درجه کارشناسی نائل شد. مدتی نیز سرپرستی آن دانشسرا را بر عهده گرفت.  او پس از مدتی به آمریکا رفت و در آنجا به تحصیل ادامه داد و از دانشگاه کلمبیا در نیویورک درجه کارشناسی ارشد <ref>(بامداد، بدرالملوک (1347). ''زن ایرانی از انقلاب مشروطیت تا انقلاب سفید''. ج1. تهران: ابن سینا. صص86-87.)</ref>در رشته آموزش و پرورش دریافت کرد.


=== فعالیتهای فرهنگی ===
=== فعالیتهای فرهنگی ===
او هفته نامه زن امروز رو پایه گذاری کرد که بیشتر مطالبش را خودش مینوشت. در سال 1318 یعنی موقع افتتاح رادیو ایران بنا به پیشنهاد هیئت مرکزی سازمان پرورش افکار به عضویت کمیسیون رادیو و ریاست کمیسیون فرعی خانه داری دعوت و مشغول کار شد. در سال 1340 مجدداً به سمت تهیه و تظیم کننده برنامه مشکل گشای زن و زندگی در رادیو ایران تعیین و در سال 1325 پس از اینکه چند سال ریاست دانشسرای دختران را به عهده داشت عازم آمریکا شد تا مشکلات تربیتی را که ضمن عمل به آنها برخورده بود حل کند.<ref>خشایار وزیری، فخری قویمی (1352). ''کارنامه زنان مشهور ایران''. تهران: وزارت آموزش و پرورش. صص205-207.</ref> او در 1348 ماندگارترین اثرش را با عنوان زن ایرانی از انقلاب مشروطه تا انقلاب سفید نوشت. این کتاب بعدها به انگلیسی نیز ترجمه شد.


== منابع ==
== منابع ==

نسخهٔ ‏۲۳ ژانویهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۱۲:۳۲

بدرالملوک بامداد (1284-1366) نویسنده، مدیر و فعال فرهنگی اجتماعی زنان در دوره پلوی اول و دوم بود.

تحصیلات

پدرش بازرگان و مادرش شیفته ادبیات بود. بدرالملوک به کمک آموزگاران سرخانه دبستان و بخشی از دبیرستان را گذراند و دو سال آخر را در یک مدرسه فرانسوی تحصیل کرد. در سال 1297 پس از آن که دارالمعلمات به سرپرستی مؤدب الملک ریشارد افتتاح شد بدرالملوک در آنجا به تحصیل ادامه داد. پس از خاتمه دوران دارالمعلمات با رتبه شاگرد اولی بلافاصله در همان مدرسه به تدریس مشغول شد و سپس به مدت ده سال در سمت معاونت دارالمعلمات خدمت کرد. پس از آن که دختران اجازه ادامه تحصیل در دانشگاه را پیدا کردند به دانشسرای عالی رفت و در رشته های ادبیات و علوم تربیتی به اخذ درجه کارشناسی نائل شد. مدتی نیز سرپرستی آن دانشسرا را بر عهده گرفت. او پس از مدتی به آمریکا رفت و در آنجا به تحصیل ادامه داد و از دانشگاه کلمبیا در نیویورک درجه کارشناسی ارشد [۱]در رشته آموزش و پرورش دریافت کرد.

فعالیتهای فرهنگی

او هفته نامه زن امروز رو پایه گذاری کرد که بیشتر مطالبش را خودش مینوشت. در سال 1318 یعنی موقع افتتاح رادیو ایران بنا به پیشنهاد هیئت مرکزی سازمان پرورش افکار به عضویت کمیسیون رادیو و ریاست کمیسیون فرعی خانه داری دعوت و مشغول کار شد. در سال 1340 مجدداً به سمت تهیه و تظیم کننده برنامه مشکل گشای زن و زندگی در رادیو ایران تعیین و در سال 1325 پس از اینکه چند سال ریاست دانشسرای دختران را به عهده داشت عازم آمریکا شد تا مشکلات تربیتی را که ضمن عمل به آنها برخورده بود حل کند.[۲] او در 1348 ماندگارترین اثرش را با عنوان زن ایرانی از انقلاب مشروطه تا انقلاب سفید نوشت. این کتاب بعدها به انگلیسی نیز ترجمه شد.

منابع

  1. (بامداد، بدرالملوک (1347). زن ایرانی از انقلاب مشروطیت تا انقلاب سفید. ج1. تهران: ابن سینا. صص86-87.)
  2. خشایار وزیری، فخری قویمی (1352). کارنامه زنان مشهور ایران. تهران: وزارت آموزش و پرورش. صص205-207.