تفاوت میان نسخه‌های «رکسانه»
(صفحه‌ای تازه حاوی «زندگی نامه رکسانه که به رکسانا و روشنک نیز معروف است دختر یکی از نجیب زادگان...» ایجاد کرد) |
|||
| سطر ۱: | سطر ۱: | ||
زندگی نامه | زندگی نامه | ||
رکسانه که به رکسانا و روشنک نیز معروف است دختر یکی از نجیب زادگان سغد به نام اوکسیارتس بود. اسکندر وی را در صف اسیران سغدی دید و عاشقش شد. بنابر روایتی دیگر، وقتی اسکندر در سال 328 ق.م. به سغد حمله کرد اوکسیارتس، حاکم سغدی یک از دژهای منطقه، تسلیم شد و اسکندر و همراهانش را به مهمانی بزرگی دعوت کرد. در این مهمانی، اسکندر رکسانه را برای همسری پسندید و با او ازدواج کرد. حاصل این ازدواج پسری به نام اسکندر (معروف به اسکندر چهارم) بود. | رکسانه که به رکسانا و روشنک نیز معروف است دختر یکی از نجیب زادگان سغد به نام اوکسیارتس بود. اسکندر وی را در صف اسیران سغدی دید و عاشقش شد. بنابر روایتی دیگر، وقتی اسکندر در سال 328 ق.م. به سغد حمله کرد اوکسیارتس، حاکم سغدی یک از دژهای منطقه، تسلیم شد و اسکندر و همراهانش را به مهمانی بزرگی دعوت کرد. در این مهمانی، اسکندر رکسانه را برای همسری پسندید و با او ازدواج کرد. حاصل این ازدواج پسری به نام اسکندر (معروف به اسکندر چهارم) بود. | ||
رکسانه پس از مرگ اسکندر (323 پ.م.) دستور قتل استاتیرا ،دیگر همسر ایرانی اسکندر، را صادر کرد. پس از این ماجرا، اسکندر چهارم جانشین پدر شده و تحت حمایت الیمپیاس – مادر اسکندر- در آمد. الیمپیاس نیز برای اینکه فرزند رکسانه تنها وارث حکومت باشد آریدائوس، برادر ناتنی اسکندر، را مسموم کرد. در سال 316 ق.م. کاساندر فرزند یکی از سرداران اسکندر، الیمپیاس، رکسانه و فرزندش را به اسارت گرفت و دستور قتل آنها را صادر کرد. | رکسانه پس از مرگ اسکندر (323 پ.م.) دستور قتل استاتیرا ،دیگر همسر ایرانی اسکندر، را صادر کرد. پس از این ماجرا، اسکندر چهارم جانشین پدر شده و تحت حمایت الیمپیاس – مادر اسکندر- در آمد. الیمپیاس نیز برای اینکه فرزند رکسانه تنها وارث حکومت باشد آریدائوس، برادر ناتنی اسکندر، را مسموم کرد. در سال 316 ق.م. کاساندر فرزند یکی از سرداران اسکندر، الیمپیاس، رکسانه و فرزندش را به اسارت گرفت و دستور قتل آنها را صادر کرد. | ||
منابع | منابع | ||
ب‍راس‍ی‍وس، م‍اری‍ا (1381). زنان هخامنشی. ترجمه هایده مشایخ. تهران: هرمس. | ب‍راس‍ی‍وس، م‍اری‍ا (1381). زنان هخامنشی. ترجمه هایده مشایخ. تهران: هرمس. | ||
پیرنیا، حسن (1385). تاریخ ایران باستان. تهران: نامک. | پیرنیا، حسن (1385). تاریخ ایران باستان. تهران: نامک. | ||
دهخدا، ع‍ل‍ی‌اک‍ب‍ر (1377). لغت نامه. تهران: دانشگاه تهران: مؤسسه لغت نامه دهخدا. | دهخدا، ع‍ل‍ی‌اک‍ب‍ر (1377). لغت نامه. تهران: دانشگاه تهران: مؤسسه لغت نامه دهخدا. | ||
نسخهٔ ۱۲ نوامبر ۲۰۱۹، ساعت ۰۹:۱۳
زندگی نامه
رکسانه که به رکسانا و روشنک نیز معروف است دختر یکی از نجیب زادگان سغد به نام اوکسیارتس بود. اسکندر وی را در صف اسیران سغدی دید و عاشقش شد. بنابر روایتی دیگر، وقتی اسکندر در سال 328 ق.م. به سغد حمله کرد اوکسیارتس، حاکم سغدی یک از دژهای منطقه، تسلیم شد و اسکندر و همراهانش را به مهمانی بزرگی دعوت کرد. در این مهمانی، اسکندر رکسانه را برای همسری پسندید و با او ازدواج کرد. حاصل این ازدواج پسری به نام اسکندر (معروف به اسکندر چهارم) بود.
رکسانه پس از مرگ اسکندر (323 پ.م.) دستور قتل استاتیرا ،دیگر همسر ایرانی اسکندر، را صادر کرد. پس از این ماجرا، اسکندر چهارم جانشین پدر شده و تحت حمایت الیمپیاس – مادر اسکندر- در آمد. الیمپیاس نیز برای اینکه فرزند رکسانه تنها وارث حکومت باشد آریدائوس، برادر ناتنی اسکندر، را مسموم کرد. در سال 316 ق.م. کاساندر فرزند یکی از سرداران اسکندر، الیمپیاس، رکسانه و فرزندش را به اسارت گرفت و دستور قتل آنها را صادر کرد.
منابع
ب‍راس‍ی‍وس، م‍اری‍ا (1381). زنان هخامنشی. ترجمه هایده مشایخ. تهران: هرمس.
پیرنیا، حسن (1385). تاریخ ایران باستان. تهران: نامک.
دهخدا، ع‍ل‍ی‌اک‍ب‍ر (1377). لغت نامه. تهران: دانشگاه تهران: مؤسسه لغت نامه دهخدا.