تفاوت میان نسخه‌های «مکنو»

از دانشنامه الکترونیکی زنان
پرش به ناوبری پرش به جستجو
سطر ۹: سطر ۹:
[[پرونده:E709072D-DDA8-4509-AE79-1C35E3739508.jpg|بندانگشتی|زنان زرتشتی با مکنو بر سر<ref name=":0" />]]
[[پرونده:E709072D-DDA8-4509-AE79-1C35E3739508.jpg|بندانگشتی|زنان زرتشتی با مکنو بر سر<ref name=":0" />]]
[[پرونده:09F5A8EB-FCA2-4074-8118-68C4C949CBED.jpg|بندانگشتی|جایگزین=|400x400پیکسل|زنی زرتشتی با سرپوش مکنو<ref>''نگار زن: تاریخ مصور لباس زن در ایران'' (1352). تهران: انجمن بین‌المللی زنان در ایران. تصویر 25. </ref>]]<br />
[[پرونده:09F5A8EB-FCA2-4074-8118-68C4C949CBED.jpg|بندانگشتی|جایگزین=|400x400پیکسل|زنی زرتشتی با سرپوش مکنو<ref>''نگار زن: تاریخ مصور لباس زن در ایران'' (1352). تهران: انجمن بین‌المللی زنان در ایران. تصویر 25. </ref>]]<br />
===منابع===
==منابع==
[[رده:پوشش سر]]
[[رده:پوشش سر]]
[[رده:زنان زرتشتی]]
[[رده:زنان زرتشتی]]

نسخهٔ ‏۱۶ اوت ۲۰۲۲، ساعت ۰۸:۱۱

خانواده‌ای زرتشتی با لباس مرسوم زرتشتیان،[۱] دو زن در راست و چپ تصویر مکنو بر سر دارند.

مکنو یا مکنا /makno(ā)/ پوشش سر و حجاب زنان زرتشتی ایران است.

تعریف

مکنو یا مکنا نوعی پوشش سر است که میان زنان زرتشتی ایران مرسوم است.[۲] در هرمزگان به شال مکنا گفته می‌شود[۳] که احتمالا فارسی شده مقنا (گویشی از مقناع یا مقنعه) می‌باشد.[۴]


شکل

تکه‌ای پارچه به شکل مستطیل به طول سه متر و اغلب به رنگ سبز که با الیاف طلایی در هم بافته شده و زنان زرتشتی در یزد به عنوان سربند رویلچک می‌پوشند و در زیر چانه به گونه‌ای بسته می‌شود تا یک دنباله آن روی سینه افتاده و قسمت سمت چپ به روسری سنجاق شده و از پشت تا پایین زانوها می‌افتد.[۵] جنس آن بیشتر از ابریشم است و بر روی آن گلابتون‌دوزی می‌شود.

زنان زرتشتی با مکنو بر سر[۱]
زنی زرتشتی با سرپوش مکنو[۶]


منابع

  1. ۱٫۰ ۱٫۱ افشار، ایرج (1370). گنجینه عکس‌های ایران. تهران: نشر فرهنگ ایران. صص 211-212.
  2. ده‍خ‍دا، ع‍ل‍ی‌اک‍ب‍ر (1377). لغت‌نامه. تهران: دانشگاه تهران: مؤسسه لغت‌نامه دهخدا. ذیل مدخل.
  3. پ‍وش‍اک‌ در ای‍ران‌ زم‍ی‍ن‌ (1382). ترجمه متین، پیمان. تهران: امیرکبیر. ص 410.
  4. یادداشت مؤلف
  5. بهنام، عیسی؛ دانشور، سیمین (1337). لباس زرتشتیان ایران. نقش و نگار. ش5. صص 16-22.
  6. نگار زن: تاریخ مصور لباس زن در ایران (1352). تهران: انجمن بین‌المللی زنان در ایران. تصویر 25.


نویسنده: حکمت بروجردی