تفاوت میان نسخه‌های «استاتیرا دختر داریوش سوم»
H-ghahremani (بحث | مشارکتها) |
H-ghahremani (بحث | مشارکتها) |
||
| سطر ۲: | سطر ۲: | ||
===زندگی‌نامه=== | ===زندگی‌نامه=== | ||
استاتیرا دختر داریوش سوم، از سرداران هخامنشی و بانویی شجاع بود. | استاتیرا دختر داریوش سوم، از سرداران هخامنشی و بانویی شجاع بود.<ref>رامتین، ایرج (1390). ''پرتو ایزدی بانو: جایگاه و مقام زن در ایران باستان''. تهران: آیین تربیت. ص92.</ref> | ||
پس از شکست در نبرد ایسوس (333 ق.م.) خانواده داریوش سوم (حک: 336 – 330 ق.م.)، از جمله دخترش استاتیرا اسیر شدند. داریوش با پیشنهاد واگذاری سرزمین‌های غربی قلمرو خود و پرداخت 10 هزار تالان نقره خواستار آزادی خانواده بخصوص دخترش استاتیرا شد. اسکندر این پیشنهاد را نپذیرفت و پس از تصرف شوش به دست مقدونیان (330 ق.م.)، جشن بزرگی برپا شد و تعدادی از دختران هخامنشی به همسری سرداران مقدونی درآمده، اسکندر نیز با استاتیرا ازدواج کرد. | پس از شکست در نبرد ایسوس (333 ق.م.) خانواده داریوش سوم (حک: 336 – 330 ق.م.)، از جمله دخترش استاتیرا اسیر شدند. داریوش با پیشنهاد واگذاری سرزمین‌های غربی قلمرو خود و پرداخت 10 هزار تالان نقره خواستار آزادی خانواده بخصوص دخترش استاتیرا شد. اسکندر این پیشنهاد را نپذیرفت و پس از تصرف شوش به دست مقدونیان (330 ق.م.)، جشن بزرگی برپا شد و تعدادی از دختران هخامنشی به همسری سرداران مقدونی درآمده، اسکندر نیز با استاتیرا ازدواج کرد. | ||
| سطر ۱۴: | سطر ۱۴: | ||
دان‍دام‍ای‍ف، م‍ح‍م‍د (1381). ''ت‍اری‍خ س‍ی‍اس‍ی ه‍خ‍ام‍ن‍ش‍ی‍ان''. مترجم بهادری، خشایار. تهران: کارنگ. | دان‍دام‍ای‍ف، م‍ح‍م‍د (1381). ''ت‍اری‍خ س‍ی‍اس‍ی ه‍خ‍ام‍ن‍ش‍ی‍ان''. مترجم بهادری، خشایار. تهران: کارنگ. | ||
<br /> | |||
[[رده:همسران پادشاهان]] | [[رده:همسران پادشاهان]] | ||
نسخهٔ ۱۸ ژانویهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۱۰:۰۴
زندگی‌نامه
استاتیرا دختر داریوش سوم، از سرداران هخامنشی و بانویی شجاع بود.[۱]
پس از شکست در نبرد ایسوس (333 ق.م.) خانواده داریوش سوم (حک: 336 – 330 ق.م.)، از جمله دخترش استاتیرا اسیر شدند. داریوش با پیشنهاد واگذاری سرزمین‌های غربی قلمرو خود و پرداخت 10 هزار تالان نقره خواستار آزادی خانواده بخصوص دخترش استاتیرا شد. اسکندر این پیشنهاد را نپذیرفت و پس از تصرف شوش به دست مقدونیان (330 ق.م.)، جشن بزرگی برپا شد و تعدادی از دختران هخامنشی به همسری سرداران مقدونی درآمده، اسکندر نیز با استاتیرا ازدواج کرد.
در ایام بیماری یا همزمان با مرگ اسکندر (323 ق.م.)، دیگر همسر ایرانی او، رکسانه، که دختر اُکسیارتس (شهربان بلخ و به روایتی از بزرگان سُغد) بود، کینه استاتیرا و خواهرش را به دل گرفت. وی با نامه‌ای دروغین از سوی اسکندر، استاتیرا را به کاخ دعوت کرد و با همکاری پردیکاس ـ سردار با نفوذ اسکندر ـ استاتیرا و خواهرش را کشت و جسد آنها را در چاهی انداخت.
منابع
ب‍راس‍ی‍وس، م‍اری‍ا (1381). زنان هخامنشی. ترجمه مشایخ، هایده. تهران: هرمس.
دان‍دام‍ای‍ف، م‍ح‍م‍د (1381). ت‍اری‍خ س‍ی‍اس‍ی ه‍خ‍ام‍ن‍ش‍ی‍ان. مترجم بهادری، خشایار. تهران: کارنگ.
- ↑ رامتین، ایرج (1390). پرتو ایزدی بانو: جایگاه و مقام زن در ایران باستان. تهران: آیین تربیت. ص92.