تفاوت میان نسخه‌های «آغابیگم طباطبایی»
H-ghahremani (بحث | مشارکت‌ها) |
H-ghahremani (بحث | مشارکت‌ها) |
||
| سطر ۱۴: | سطر ۱۴: | ||
#[http://www.oral-history.ir/?page=post&id=1167 سایت تاریخ شفاهی ایران] | #[http://www.oral-history.ir/?page=post&id=1167 سایت تاریخ شفاهی ایران] | ||
#[https://fa.wikipedia.org/wiki/%D8%B3%DB%8C%D8%AF_%D8%AD%D8%B3%DB%8C%D9%86_%D8%B7%D8%A8%D8%A7%D8%B7%D8%A8%D8%A7%DB%8C%DB%8C_%D8%A8%D8%B1%D9%88%D8%AC%D8%B1%D8%AF%DB%8C | #[https://fa.wikipedia.org/wiki/%D8%B3%DB%8C%D8%AF_%D8%AD%D8%B3%DB%8C%D9%86_%D8%B7%D8%A8%D8%A7%D8%B7%D8%A8%D8%A7%DB%8C%DB%8C_%D8%A8%D8%B1%D9%88%D8%AC%D8%B1%D8%AF%DB%8C ویکی‌پدیای فارسی] | ||
نسخهٔ ۱۵ دسامبر ۲۰۲۱، ساعت ۰۹:۲۶
آغابیگم طباطبایی یکی از زنان فقیه و والده آیت الله سید حسین بروجردی است.
زندگی‌نامه
آغابیگم طباطبایی متوفی به سال ۱۳۲۳ قمری دخت مرحوم سید محمدعلی طباطبائی و از خاندان جلیل و صاحب نام بروجرد بود. ایشان از زنان فقیه، سخنور، عابد و زاهد بود. خانواده آغابیگم از خاندان‌های بزرگ علم و فضیلت در بروجرد بودند و از میان آنها مردان و زنان بزرگی برخاستند. او در محضر مردان خانواده که همگی از علمای عصر خود بودند مقدمات علوم اسلامی و ادبیات عرب را فرا گرفت و سپس فقه آموخت. حاصل ازدواج او با سید علی طباطبایی فرزندی به نام سید حسین بود که بعدها به مقام مرجعیت عظمای شیعه نائل آمد و به آیت الله العظمی بروجردی شهرت یافت. او جلسه درسی داشت و برای زنان شهر فقه و حدیث و معارف اسلامی را تدریس می‌کرد و آنها را با علوم اسلامی آشنا می‌ساخت. آغابیگم در سال 1323 قمری در بروجرد چشم از جهان فروبست. مطابق وصیتش پیکرش به نجف اشرف منتقل شد و در وادی‌السلام به خاک سپرده شد.[۱][۱]
منابع
- ↑ رجبی، محمد حسن (1374). مشاهیر زنان ایرانی و پارسی‌گوی، از آغاز تا مشروطه. تهران: سروش. ص5.