تفاوت میان نسخه‌های «اورنی»
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
H-ghahremani (بحث | مشارکتها) |
H-ghahremani (بحث | مشارکتها) |
||
| سطر ۱۲: | سطر ۱۲: | ||
اورنی از پارچه حریر و یا شیفون رنگی تهیه می‌شود. این [[روسری]] دارای تزئینات بسیار متنوع به صورت گل‌های ریز و درشت بته جقه‌ای، گل بادامی و غیره است که در جلوی صورت قرار گرفته و سطح داخلی آن با پولک و [[گلابتون]] و یا با نخ‌های طلایی و نقره‌ای و با چرخ گلدوزی می‌شود. این [[روسری]] نسبت به [[جلبیل]]<nowiki/>های دیگر در رنگ‌های شاد و زنده سبز قرمز نارنجی زرشکی و آبی و صورتی دوخته می‌شود و اصولاً با لباس هماهنگ است. استفاده از ان ساده‌تر از دیگر انواع روسری‌های بندری است. آن را دور سر و صورت می‌پیچند و یک قسمت آن را روی سینه آزاد رها می‌کنند که در اصطلاح محلی به آن [[کول]] گفته می‌شود.<ref name=":0" /><ref>محمدی سیف، معصومه (1398). ''جامعه‌شناسی پوشاک سنتی و زیورآلات زنان ایران زمین''. تهران: اندیشه احسان، ص398.</ref> | اورنی از پارچه حریر و یا شیفون رنگی تهیه می‌شود. این [[روسری]] دارای تزئینات بسیار متنوع به صورت گل‌های ریز و درشت بته جقه‌ای، گل بادامی و غیره است که در جلوی صورت قرار گرفته و سطح داخلی آن با پولک و [[گلابتون]] و یا با نخ‌های طلایی و نقره‌ای و با چرخ گلدوزی می‌شود. این [[روسری]] نسبت به [[جلبیل]]<nowiki/>های دیگر در رنگ‌های شاد و زنده سبز قرمز نارنجی زرشکی و آبی و صورتی دوخته می‌شود و اصولاً با لباس هماهنگ است. استفاده از ان ساده‌تر از دیگر انواع روسری‌های بندری است. آن را دور سر و صورت می‌پیچند و یک قسمت آن را روی سینه آزاد رها می‌کنند که در اصطلاح محلی به آن [[کول]] گفته می‌شود.<ref name=":0" /><ref>محمدی سیف، معصومه (1398). ''جامعه‌شناسی پوشاک سنتی و زیورآلات زنان ایران زمین''. تهران: اندیشه احسان، ص398.</ref> | ||
===منابع=== | ===منابع=== | ||
[[رده:پوشاک زنانه]] | [[رده:پوشاک زنانه]] | ||
نسخهٔ ۲۷ نوامبر ۲۰۲۱، ساعت ۱۲:۳۳
اورنی /orni/ یک نوع روسری است که مردم نواحی هرمزگان بر سر می‌کنند.[۱]
زن بندری با پوشش اورنی[۲]
تعریف
این پوشش سر از انواع روسری‌های زنان استان هرمزگان است.[۱]
جنس
اورنی از پارچه حریر و یا شیفون رنگی تهیه می‌شود. این روسری دارای تزئینات بسیار متنوع به صورت گل‌های ریز و درشت بته جقه‌ای، گل بادامی و غیره است که در جلوی صورت قرار گرفته و سطح داخلی آن با پولک و گلابتون و یا با نخ‌های طلایی و نقره‌ای و با چرخ گلدوزی می‌شود. این روسری نسبت به جلبیل‌های دیگر در رنگ‌های شاد و زنده سبز قرمز نارنجی زرشکی و آبی و صورتی دوخته می‌شود و اصولاً با لباس هماهنگ است. استفاده از ان ساده‌تر از دیگر انواع روسری‌های بندری است. آن را دور سر و صورت می‌پیچند و یک قسمت آن را روی سینه آزاد رها می‌کنند که در اصطلاح محلی به آن کول گفته می‌شود.[۱][۳]
منابع
نویسنده: حکمت بروجردی