تفاوت میان نسخه‌های «پدری»

از دانشنامه الکترونیکی زنان
پرش به ناوبری پرش به جستجو
سطر ۳: سطر ۳:


===تعریف===
===تعریف===
پدری (پتری) یکی از [[زیور آلات]] زنان جنوب ایران است که به بینی متصل میشود.<ref name=":0">صفا ایسینی، شایا (1388). ''پوشاک زنان هرمزگان''. تهران: روشنگران و مطالعات زنان.</ref>
پدری (پتری) یکی از [[زیور آلات]] زنان جنوب ایران است که به بینی متصل می‌شود.<ref name=":0">صفا ایسینی، شایا (1388). ''پوشاک زنان هرمزگان''. تهران: روشنگران و مطالعات زنان. ص135.</ref>


پدری یا پتری سوغاتی از هند بود که در سمت راست بینی استفاده می‌کنند، کوچک است و به شکل دایره در وسط نگین دارد. دورش از طلا بوده و به وسیله سوزن ریزی که در پشت آن قرار دارد در قسمتی از بینی که قبلا سوراخ شده است جای می گیرد.<ref name=":0" />
پدری یا پتری سوغاتی از هند بود که در سمت راست بینی استفاده می‌کنند، کوچک است و به شکل دایره در وسط نگین دارد. دورش از طلا بوده و به وسیله سوزن ریزی که در پشت آن قرار دارد در قسمتی از بینی که قبلا سوراخ شده است جای می‌گیرد. این زیور در مناطق عرب‌نشین جنوب ایران مانند خوزستان، هرمزگان و قشم مورد استفاده قرار میگیرد. امروزه زنان جوان کمتر از این [[زینت]] استفاده می‌کنند و  بیشتر مورد پسند زنان میانسال روستایی است.<ref name=":0" />


این زیور در مناطق عرب نشین جنوب ایران مانند خوزستان، هرمزگان و قشم مورد استفاده قرار میگیرد. امروزه زنان جوان کمتر از این [[زینت]] استفاده می کنند و  بیشتر مورد پسند زنان میانسال روستایی است.
<br />


===منابع===
===منابع===

نسخهٔ ‏۲۷ نوامبر ۲۰۲۱، ساعت ۱۳:۲۱

/pad(t)ri/

پدری

تعریف

پدری (پتری) یکی از زیور آلات زنان جنوب ایران است که به بینی متصل می‌شود.[۱]

پدری یا پتری سوغاتی از هند بود که در سمت راست بینی استفاده می‌کنند، کوچک است و به شکل دایره در وسط نگین دارد. دورش از طلا بوده و به وسیله سوزن ریزی که در پشت آن قرار دارد در قسمتی از بینی که قبلا سوراخ شده است جای می‌گیرد. این زیور در مناطق عرب‌نشین جنوب ایران مانند خوزستان، هرمزگان و قشم مورد استفاده قرار میگیرد. امروزه زنان جوان کمتر از این زینت استفاده می‌کنند و بیشتر مورد پسند زنان میانسال روستایی است.[۱]


منابع

  1. ۱٫۰ ۱٫۱ صفا ایسینی، شایا (1388). پوشاک زنان هرمزگان. تهران: روشنگران و مطالعات زنان. ص135.


نویسنده: حکمت بروجردی