تفاوت میان نسخه‌های «پدری»

از دانشنامه الکترونیکی زنان
پرش به ناوبری پرش به جستجو
سطر ۵: سطر ۵:
پدری (پتری) یکی از [[زیور آلات]] زنان جنوب ایران است که به بینی متصل میشود.<ref name=":0">صفا ایسینی، شایا (1388). ''پوشاک زنان هرمزگان''. تهران: روشنگران و مطالعات زنان.</ref>
پدری (پتری) یکی از [[زیور آلات]] زنان جنوب ایران است که به بینی متصل میشود.<ref name=":0">صفا ایسینی، شایا (1388). ''پوشاک زنان هرمزگان''. تهران: روشنگران و مطالعات زنان.</ref>


پدری یا پتری سوغاتی از هند بود که در سمت راست بینی استفاده می‌کنند، کوچک است و به شکل دایره در وسط نگین دارد . دورش از طلا بوده و به وسیله سوزن ریزی که در پشت آن قرار دارد در قسمتی از بینی که قبلا سوراخ شده است جای می گیرد.<ref name=":0" />
پدری یا پتری سوغاتی از هند بود که در سمت راست بینی استفاده می‌کنند، کوچک است و به شکل دایره در وسط نگین دارد. دورش از طلا بوده و به وسیله سوزن ریزی که در پشت آن قرار دارد در قسمتی از بینی که قبلا سوراخ شده است جای می گیرد.<ref name=":0" />


این زیور در مناطق عرب نشین جنوب ایران مانند خوزستان، هرمزگان و قشم مورد استفاده قرار میگیرد. امروزه زنان جوان کمتر از این [[زینت]] استفاده می کنند و  بیشتر مورد پسند زنان میانسال روستایی است.
این زیور در مناطق عرب نشین جنوب ایران مانند خوزستان، هرمزگان و قشم مورد استفاده قرار میگیرد. امروزه زنان جوان کمتر از این [[زینت]] استفاده می کنند و  بیشتر مورد پسند زنان میانسال روستایی است.
<br />


===منابع===
===منابع===
[[رده:زیورآلات]]
[[رده:زیورآلات]]
[[رده:زنان جنوب ایران]]
[[رده:زنان جنوب ایران]]
<references />نویسنده: حکمت بروجردی
<references />
 
 
نویسنده: حکمت بروجردی

نسخهٔ ‏۳ نوامبر ۲۰۲۱، ساعت ۱۲:۴۵

/pad(t)ri/

پدری

تعریف

پدری (پتری) یکی از زیور آلات زنان جنوب ایران است که به بینی متصل میشود.[۱]

پدری یا پتری سوغاتی از هند بود که در سمت راست بینی استفاده می‌کنند، کوچک است و به شکل دایره در وسط نگین دارد. دورش از طلا بوده و به وسیله سوزن ریزی که در پشت آن قرار دارد در قسمتی از بینی که قبلا سوراخ شده است جای می گیرد.[۱]

این زیور در مناطق عرب نشین جنوب ایران مانند خوزستان، هرمزگان و قشم مورد استفاده قرار میگیرد. امروزه زنان جوان کمتر از این زینت استفاده می کنند و بیشتر مورد پسند زنان میانسال روستایی است.

منابع

  1. ۱٫۰ ۱٫۱ صفا ایسینی، شایا (1388). پوشاک زنان هرمزگان. تهران: روشنگران و مطالعات زنان.


نویسنده: حکمت بروجردی