تفاوت میان نسخه‌های «مقنعه»

از دانشنامه الکترونیکی زنان
پرش به ناوبری پرش به جستجو
سطر ۹: سطر ۹:


===انواع===
===انواع===
[[پرونده:زنان در حج.jpg|بندانگشتی|مقنعه زنان در سفر حج به عنوان بخشی از لباس احرام، عکس از آرشیو ملی ایران]]
[[پرونده:زنان در حج.jpg|بندانگشتی|مقنعه زنان در سفر حج به عنوان بخشی از لباس احرام، عکس از آرشیو ملی ایران|جایگزین=|300x300پیکسل]]
این پوشش در دوران بعد از اسلام رایج شده و در تصاویر گوناگون انواع آن مشاهده میشود. اندازه آن متفاوت و از روی شانه تا پایین سینه و گاهی تا نوک انگشتان دستها متغیر است.  
این پوشش در دوران بعد از اسلام رایج شده و در تصاویر گوناگون انواع آن مشاهده میشود. اندازه آن متفاوت و از روی شانه تا پایین سینه و گاهی تا نوک انگشتان دستها متغیر است.  



نسخهٔ ‏۱ نوامبر ۲۰۲۱، ساعت ۱۱:۱۳

مقنعه، بخشی از یک نقاشی از سده هشتم هجری، لباس زنان ایران از کهن ترین زمان تا آغاز شاهنشاهی پهلوی، جلیل ضیاءپور

مقنعه از انواع پوشش های سر زنان است که بعد از اسلام رواج یافت. این پوشش موها، گردن و سینه را می پوشاند.

تعریف

مقنعه/meqna'e/ از انواع پوشش سر است که گردن و سینه را می پوشاند. در متون به صورت مقنع/'meqna/ و مقناع/'meqnā/هم آمده است . اما امروزه به صورت/maqna'e/ تلفظ می شود. چادر باریک یک عرض که زنان بر سر می انداختند.[۱]

تاریخچه

در آثار ادبی این قرون و در اشعار شاعرانی چون ظهیر فاریابی و سنایی از مقنعه نام برده شده است. [۲]در کتاب التریاق تصویر زنی با مقنعه دیده می شود.[۲] در شاهنامه مکتب شیراز تصویر زنی با مقنعه آورده شده. که به دوره غزنوی مربوط است.[۳] در کتاب مقامات حریری تصویر زن پیری با مقنعه آبی کشیده شده که علاوه بر شانه ها تمام سینه او را میپوشاند. مقنعه به رنگهای مختلف به ویژه سرخ در آن دوران مرسوم بوده است.[۲] زنان در قرن هفتم دور مقنعه نواری میبستند.[۴] و یا پری یا جواهری روی آن نصب میکردند.[۵]

انواع

مقنعه زنان در سفر حج به عنوان بخشی از لباس احرام، عکس از آرشیو ملی ایران

این پوشش در دوران بعد از اسلام رایج شده و در تصاویر گوناگون انواع آن مشاهده میشود. اندازه آن متفاوت و از روی شانه تا پایین سینه و گاهی تا نوک انگشتان دستها متغیر است.

مقنعه چانه دار

معمولا از یک پارچه یک تکه نیم دایره یا مربع تشکیل میشود که در وسط جلو درز میخورد. در مقنعه های گرد معمولا بالای درز و زیر چانه گاهی پارچه سه گوشی به نام چانه به مقنعه دوخته میشود تا زیر چانه را بپوشاند. این نوع مقنعه عمدتا در نماز به کار میرود و برای این که مو ها در هنگام نماز بیرون نزند کش یا بندی آن را به پشت سر محکم میکند. برخی از این نوع مقنعه ها کمی بلندترند و گاهی آستین هم دارند.

مقنعه اداری ساده

مقنعه های اداری معمولا از پارچه چهارگوش بریده میشوند ، کش یا بند و چانه ندارند و در جلوی سینه حالت پفی دارد.

مقنعه خبرنگاری

این مدل مقنعه کاملاً رسمی و اداری به حساب می­‌آید. در قسمت پارچه زیر چانه یک برش عصایی شکل زده شده است که باعث قرارگیری مناسب مقنعه بر روی سر می‌شود. می‌توانید با کمک یک طلق برای بالای سر و فیکس کردن آن، مقنعه را به راحتی سر کرد و ثابت نگه داشت. بلندی قد این مقنعه معمولاً ۹۰ سانتی‌­متر است تا در حین کار دست­گیر نباشد.

مقنعه مهمانداری

این مقنعه دارای نواری تزئینی از رنگی دیگر در بالای سر و جلوی مقنعه است.نوار جلوی مقنعه از یک طرف صورت به طرف دیگر صورت متصل میشود.

مقنعه کراواتی

مقنعه تل دار

مقنعه لبنانی

مقنعه لبنانی در قسمت جلو دوخته نمیشود و با کمک سنجاقی در کنار صورت ثابت میشود.

مقنعه ابردوزی

این مدل مقنعه اداری در بالای سر یک ابر در بین دو لایه پارچه خود دارد که با دوخت آن ابر محکم و ثابت شده است.

امروزه مقنعه ها دارای اشکال مختلفی هستند. [۱] .

مقنعه مالزیای

زنان مالزیایی برای نماز یا در حج نوعی مقنعه بلند را که تا پایین دستها را میپوشاند همراه با دامن بلندی بر تن میکنند. این مقنعه با مقنعه زنان ایرانی متفاوت است، بدین صورت که نیم دایره نیست، بلکه مستطیل است و پشت آن بلند تر از جلو و دارای گوشه است.[۶]

منابع

  1. ده‍خ‍دا، ع‍ل‍ی‌اک‍ب‍ر (1377). لغت نامه. تهران: دانشگاه تهران: مؤسسه لغت نامه دهخدا. ذیل مدخل.
  2. ۲٫۰ ۲٫۱ ۲٫۲ غیبی، مهرآسا (1384). هشت هزارسال تاریخ پوشاک اقوام ایرانی. تهران: هیرمند. ص328.
  3. شهشهانی، سهیلا(1374). تاریخچه پوشش سر در ایران. تهران: مدبر. ص 71.
  4. غیبی، مهرآسا (1384). هشت هزارسال تاریخ پوشاک اقوام ایرانی. تهران: هیرمند. ص377.
  5. غیبی، مهرآسا. (1384). هشت هزارسال تاریخ پوشاک اقوام ایرانی. تهران: هیرمند.ص436.
  6. یادداشت مولف

نگارخانه


نویسنده: حکمت بروجردی