تفاوت میان نسخههای «اما آقایان»
Boroujerdi (بحث | مشارکتها) |
Boroujerdi (بحث | مشارکتها) |
||
سطر ۵: | سطر ۵: | ||
===زندگینامه=== | ===زندگینامه=== | ||
اِما آقایان (اردوخانیان) فرزند آرشاک در سال 1304 در تبریز متولد شد. او به همراه چهار برادر خود در خانواده ای فرهنگی در تهران رشد کرد. برادران اِما آقایان از فرهیختگان جامعۀ ارمنیان ایران محسوب می شدند. باغداسار مهندس معمار و سه برادر دیگرش تاتول، آریس و اِمیل از پزشکان بنام بودند. اما تا مقطع دیپلم ادامه تحصیل داد. او با شاهن آقایان که از وکلای برجسته بود ازدواج کرد و صاحب دو فرزند شد. اِما آقایان دو فرزند، یک دختر و یک پسر، داشت که پسرش در دانشگاه هاروارد امریکا در رشتۀ وکالت تحصیل کرد. آقایان پس از پیروزی انقلاب اسلامی به پاریس مهاجرت کرد و در آنجا ساکن شد.[http://rijaldb.com/fa/11984/%D8%A7%D9%85%D8%A7+%D8%A2%D9%82%D8%A7%DB%8C%D8%A7%D9%86]<ref>آنوشیک ملکی(1388). ''ارمنیان و مجلس از دورهٔ ششم تا بیست و چهارم قانون گذاری''. پیمان. شماره 48. ص 89.</ref> | اِما آقایان (اردوخانیان) فرزند آرشاک در سال 1304 در تبریز متولد شد. او به همراه چهار برادر خود در خانواده ای فرهنگی در تهران رشد کرد. برادران اِما آقایان از فرهیختگان جامعۀ ارمنیان ایران محسوب می شدند. باغداسار مهندس معمار و سه برادر دیگرش تاتول، آریس و اِمیل از پزشکان بنام بودند. اما تا مقطع دیپلم ادامه تحصیل داد. او با شاهن آقایان که از وکلای برجسته بود ازدواج کرد و صاحب دو فرزند شد. اِما آقایان دو فرزند، یک دختر و یک پسر، داشت که پسرش در دانشگاه هاروارد امریکا در رشتۀ وکالت تحصیل کرد. آقایان پس از پیروزی انقلاب اسلامی به پاریس مهاجرت کرد و در آنجا ساکن شد.[http://rijaldb.com/fa/11984/%D8%A7%D9%85%D8%A7+%D8%A2%D9%82%D8%A7%DB%8C%D8%A7%D9%86]<ref name=":1">آنوشیک ملکی(1388). ''ارمنیان و مجلس از دورهٔ ششم تا بیست و چهارم قانون گذاری''. پیمان. شماره 48. ص 89.</ref> | ||
===فعالیتهای اجتماعی=== | ===فعالیتهای اجتماعی=== | ||
اما آقایان از دوران جوانی در فعالیت های مختلف اجتماعی شرکت داشت و از اعضای | اما آقایان از دوران جوانی در فعالیت های مختلف اجتماعی شرکت داشت و از اعضای سازمان بین المللی زنان بود. او در فعالیت های اجتماعی، خیریه، آموزشی و فرهنگی ایران و انجمن های مختلف ارمنیان شرکت می کرد.<ref>لازاریان، ژانت د (<bdi>۱۳۸۲</bdi>). ''دانشنامه ایرانیان ارمنی''. تهران: انتشارات هیرمند. ص. <bdi>۸۴</bdi>.</ref> همچنین از اعضای فعال انجمن پرورش گل و گیاه ایران بودند.[http://rijaldb.com/fa/11984/%D8%A7%D9%85%D8%A7+%D8%A2%D9%82%D8%A7%DB%8C%D8%A7%D9%86] | ||
<br /> | <ref name=":1" /><br /> | ||
===فعالیتهای سیاسی=== | ===فعالیتهای سیاسی=== | ||
او در دوره بیست و چهارم مجلس شورای ملی (۱۳۵۴- ۱۳۵۷) از طرف ارمنیان مرکز و شمال ایران وارد مجلس شد.<ref name=":0" /> | او در دوره بیست و چهارم مجلس شورای ملی (۱۳۵۴- ۱۳۵۷) از طرف ارمنیان مرکز و شمال ایران با 24939 رای وارد مجلس شد.<ref name=":0" /> | ||
===منابع=== | ===منابع=== |
نسخهٔ ۱۱ اکتبر ۲۰۲۱، ساعت ۱۳:۳۴
اما آقایان (اردخانیان) (زاده ۱۳۰۴) نماینده دوره بیست و چهارم مجلس شورای ملی ارمنیان مرکز و شمال ایران بود.[۱][۱]
زندگینامه
اِما آقایان (اردوخانیان) فرزند آرشاک در سال 1304 در تبریز متولد شد. او به همراه چهار برادر خود در خانواده ای فرهنگی در تهران رشد کرد. برادران اِما آقایان از فرهیختگان جامعۀ ارمنیان ایران محسوب می شدند. باغداسار مهندس معمار و سه برادر دیگرش تاتول، آریس و اِمیل از پزشکان بنام بودند. اما تا مقطع دیپلم ادامه تحصیل داد. او با شاهن آقایان که از وکلای برجسته بود ازدواج کرد و صاحب دو فرزند شد. اِما آقایان دو فرزند، یک دختر و یک پسر، داشت که پسرش در دانشگاه هاروارد امریکا در رشتۀ وکالت تحصیل کرد. آقایان پس از پیروزی انقلاب اسلامی به پاریس مهاجرت کرد و در آنجا ساکن شد.[۲][۲]
فعالیتهای اجتماعی
اما آقایان از دوران جوانی در فعالیت های مختلف اجتماعی شرکت داشت و از اعضای سازمان بین المللی زنان بود. او در فعالیت های اجتماعی، خیریه، آموزشی و فرهنگی ایران و انجمن های مختلف ارمنیان شرکت می کرد.[۳] همچنین از اعضای فعال انجمن پرورش گل و گیاه ایران بودند.[۳]
[۲]
فعالیتهای سیاسی
او در دوره بیست و چهارم مجلس شورای ملی (۱۳۵۴- ۱۳۵۷) از طرف ارمنیان مرکز و شمال ایران با 24939 رای وارد مجلس شد.[۱]
منابع
- ↑ ۱٫۰ ۱٫۱ زندگینامه نمایندگان زن در مجلس سنا و شورا (دوران قبل و بعد از انقلاب اسلامی) (1380). تهران: مرکز امور مشارکت زنان، واحد اطلاع رسانی زنان.
- ↑ ۲٫۰ ۲٫۱ آنوشیک ملکی(1388). ارمنیان و مجلس از دورهٔ ششم تا بیست و چهارم قانون گذاری. پیمان. شماره 48. ص 89.
- ↑ لازاریان، ژانت د (۱۳۸۲). دانشنامه ایرانیان ارمنی. تهران: انتشارات هیرمند. ص. ۸۴.