تفاوت میان نسخه‌های «خمار»
Boroujerdi (بحث | مشارکتها) |
Boroujerdi (بحث | مشارکتها) |
||
| سطر ۴: | سطر ۴: | ||
===تعریف=== | ===تعریف=== | ||
واژه ای است عربی به معنای [[روسری]]، [[معجر]] زنان، و یا پ‍وششی که زن سر خود را با آن میپوشاند و زیادی آن را آویزان می کند. | واژه ای است عربی به معنای [[روسری]]، [[معجر]] زنان، و یا پ‍وششی که زن سر خود را با آن میپوشاند و زیادی آن را آویزان می کند<ref>دهخدا، ع‍ل‍ی‌اک‍ب‍ر (1377). لغت نامه. تهران: دانشگاه تهران: مؤسسه لغت نامه دهخدا.</ref>. | ||
===کاربرد=== | ===کاربرد=== | ||
در قرآن این واژه به صورت جمع (خمر/xomor/) در آیه 31 سوره نور به کار رفته است: «....وَلیَضرِبنَ بِخُمُرِهِنَّ علی جُیوبِِنَّ..... » معنای آن این است که به زنان دستور بده تا اطراف روسری خود را به گردن و سینه های خود انداخته و آن را بپوشانند. طبق آنچه در تفاسیر آمده، زنان مسلمان قبل از نزول این آیه، قسمت اضافی روسری را به پشت سر می انداختند. در نتیجه گردن و قسمت بالای سینه آنان پیدا بود. با نزول آیه شریفه یاد شده، زنان موظف شدند این قسمت را نیز بپوشانند. | در قرآن این واژه به صورت جمع (خمر/xomor/) در آیه 31 سوره نور به کار رفته است: «....وَلیَضرِبنَ بِخُمُرِهِنَّ علی جُیوبِِنَّ..... » معنای آن این است که به زنان دستور بده تا اطراف روسری خود را به گردن و سینه های خود انداخته و آن را بپوشانند. طبق آنچه در تفاسیر آمده، زنان مسلمان قبل از نزول این آیه، قسمت اضافی روسری را به پشت سر می انداختند. در نتیجه گردن و قسمت بالای سینه آنان پیدا بود. با نزول آیه شریفه یاد شده، زنان موظف شدند این قسمت را نیز بپوشانند<ref>طب‍اطب‍ائ‍ی، سیدم‍ح‍م‍دح‍س‍ی‍ن (1372). ترجمه تفسیر المیزان. تهران: کانون انتشارات محمدی. جلد 29.</ref> به طوری که علاوه بر مو، گردن ، سینه و زینتهای آن بخشها مانند گوشواره و گردنبند هم پوشیده شود.<ref>امین اصفهانی، نصرت بیگم.(بی تا). مخزن العرفان فی تفسیر القرآن. ج 9. اصفهان.</ref> | ||
این آیه برای وجوب حجاب زنان مورد استناد فقها قرار می گیرد. حداقل پوشش در نماز خمار و [[درع]] بیان شده است. به علاوه مستحب است بخشی از کفن زن خمار باشد. | این آیه برای وجوب حجاب زنان مورد استناد فقها قرار می گیرد. حداقل پوشش در نماز خمار و [[درع]] بیان شده است. به علاوه مستحب است بخشی از کفن زن خمار باشد.<ref>ص‍اح‍ب ج‍واه‍ر، م‍ح‍م‍دح‍س‍ن‌ب‍ن ب‍اق‍ر (--13). جواهرالکلام فی شرح شرائع‌الاسلام . قم: جماعه‌المدرسین فی‌الحوزه‌العلمیه بقم، موسسه‌النشرالاسلامی. جلد 4.</ref> | ||
===منابع=== | ===منابع=== | ||
دهخدا، ع‍ل‍ی‌اک‍ب‍ر (1377). لغت نامه. تهران: دانشگاه تهران: مؤسسه لغت نامه دهخدا. | دهخدا، ع‍ل‍ی‌اک‍ب‍ر (1377). لغت نامه. تهران: دانشگاه تهران: مؤسسه لغت نامه دهخدا. | ||
نسخهٔ ۱۸ ژوئیهٔ ۲۰۲۱، ساعت ۰۹:۵۵
خمار /xemār/ به سرپوش زنان گفته می شود.
تعریف
واژه ای است عربی به معنای روسری، معجر زنان، و یا پ‍وششی که زن سر خود را با آن میپوشاند و زیادی آن را آویزان می کند[۱].
کاربرد
در قرآن این واژه به صورت جمع (خمر/xomor/) در آیه 31 سوره نور به کار رفته است: «....وَلیَضرِبنَ بِخُمُرِهِنَّ علی جُیوبِِنَّ..... » معنای آن این است که به زنان دستور بده تا اطراف روسری خود را به گردن و سینه های خود انداخته و آن را بپوشانند. طبق آنچه در تفاسیر آمده، زنان مسلمان قبل از نزول این آیه، قسمت اضافی روسری را به پشت سر می انداختند. در نتیجه گردن و قسمت بالای سینه آنان پیدا بود. با نزول آیه شریفه یاد شده، زنان موظف شدند این قسمت را نیز بپوشانند[۲] به طوری که علاوه بر مو، گردن ، سینه و زینتهای آن بخشها مانند گوشواره و گردنبند هم پوشیده شود.[۳]
این آیه برای وجوب حجاب زنان مورد استناد فقها قرار می گیرد. حداقل پوشش در نماز خمار و درع بیان شده است. به علاوه مستحب است بخشی از کفن زن خمار باشد.[۴]
منابع
دهخدا، ع‍ل‍ی‌اک‍ب‍ر (1377). لغت نامه. تهران: دانشگاه تهران: مؤسسه لغت نامه دهخدا.
ص‍اح‍ب ج‍واه‍ر، م‍ح‍م‍دح‍س‍ن‌ب‍ن ب‍اق‍ر (--13). جواهرالکلام فی شرح شرائع‌الاسلام . قم: جماعه‌المدرسین فی‌الحوزه‌العلمیه بقم، موسسه‌النشرالاسلامی. جلد 4.
طب‍اطب‍ائ‍ی، سیدم‍ح‍م‍دح‍س‍ی‍ن (1372). ترجمه تفسیر المیزان. تهران: کانون انتشارات محمدی. جلد 29.
- ↑ دهخدا، ع‍ل‍ی‌اک‍ب‍ر (1377). لغت نامه. تهران: دانشگاه تهران: مؤسسه لغت نامه دهخدا.
- ↑ طب‍اطب‍ائ‍ی، سیدم‍ح‍م‍دح‍س‍ی‍ن (1372). ترجمه تفسیر المیزان. تهران: کانون انتشارات محمدی. جلد 29.
- ↑ امین اصفهانی، نصرت بیگم.(بی تا). مخزن العرفان فی تفسیر القرآن. ج 9. اصفهان.
- ↑ ص‍اح‍ب ج‍واه‍ر، م‍ح‍م‍دح‍س‍ن‌ب‍ن ب‍اق‍ر (--13). جواهرالکلام فی شرح شرائع‌الاسلام . قم: جماعه‌المدرسین فی‌الحوزه‌العلمیه بقم، موسسه‌النشرالاسلامی. جلد 4.