تفاوت میان نسخه‌های «مهری باقری»
Boroujerdi (بحث | مشارکتها) |
Boroujerdi (بحث | مشارکتها) |
||
| سطر ۵: | سطر ۵: | ||
=== فعالیتهای شغلی === | === فعالیتهای شغلی === | ||
مهری باقری از مهرماه سال 1353 به عنوان پژوهشگر در دانشگاه تبریز استخدام شد و در مؤسسه تاریخ و فرهنگ ایران، که زیر نظر منوچهر مرتضوی در دانشکده ادبیات و علوم انسانی دانشگاه تبریز اداره می شد، مشغول به کار شد و همزمان در هنرستان میرک تدریس درس تاریخ هنر را آغاز کرد که تا سه سال ادامه داشت. از سال 1354 با عنوان مربی، تدریس درس هایی را در گروه زبان و ادبیات فارسی دانشگاه تبریز برعهده گرفت. پس از دریافت درجه دکتری در همان گروه آموزشی به مرتبه استادیاری ارتقاء یافت و پس از آن نیز با احراز شرایط و کسب امتیازات و دربایست های ضروری، به ترتیب به مرتبه دانشیاری و سپس استادی رسید.<ref>باقری، مهری (1402). یک زندگی (زندگی نامه خودنوشت). ''بخارا''. سال 28. شماره 156. صص153-154.</ref> | |||
تاریخ زبان فارسی، متون نظم و نثر از جمله شاهنامه، سفرنامه ناصرخسرو، تاریخ بیهقی، گلستان و بوستان سعدی، متون پهلوی، تاریخ ادبیات، اساطیر ایرانی، فرق و مذاهب اسلامی، دسته بندی و تطبیق گویش ها (در گروه زبان و ادبیات فارسی)، اساطیر یونان و روم (در گروه زبان انگلیسی)، زبان شناسی عمومی (در گروه زبان فرانسه)، دین های ایرانی پیش از اسلام، زبان ها و خطوط ایرانی پیش از اسلام (در گروه تاریخ) از جمله واحدهای درسی ای بود که مهری باقری به تدریس آنها پرداخت. | |||
== منابع == | == منابع == | ||
در حال تکمیل*** | در حال تکمیل*** | ||
نسخهٔ ۲۵ نوامبر ۲۰۲۳، ساعت ۱۷:۰۳
تحصیلات
مهری باقری تحصیلات ابتدایی را در تهران، دبستان خواجه نظام الملک گذراند و سیکل اول متوسطه را در دبیرستان شیرین خواند. برای دوره دوم متوسطه رشته ادبی را انتخاب کرد و سیکل دوم متوسطه را در دبیرستان شاهدخت گذارند. در سال 1343 موفق به دریافت دیپلم شد و همان سال وارد دانشکده ادبیات و علوم انسانی دانشگاه تهران شد و در رشته زبان و ادبیات فارسی به تحصیل خود ادامه داد. در خرداد سال 1347 مدرک کارشناسی زبان و ادبیات فارسی را دریافت کرد. او رشته زبان شناسی و زبان های باستانی ایران را که به تازگی در دانشگاه تهران تأسیس شده بود برای ادامه تحصیل در دوره کارشناسی ارشد انتخاب کرد. در سال 1350 برای ادامه تحصیل در دوره دکتری به آلمان رفت و در دانشگاه هامبورگ به تحصیل در رشته زبان شناسی و زبان های ایرانی پرداخت.
او در سال 1352 در حالی که هنوز دوره دکتری را به پایان نبرده بود به ایران بازگشت و بار دیگر تصمیم به ادامه تحصیل در دانشگاه تهران گرفت و در آزمون دکتری رشته ادیان و عرفان در دانشکده الهیات و معارف اسلامی شرکت کرد و با آن که ورود زنان در آن دانشکده در آن زمان بی سابقه بود، با تحصیل او در آن دانشکده موافقت شد. مهری باقری در سال 1355 از دانشکده الهیات و معارف اسلامی تهران فارغ التحصیل شد. او در سال ۱۳۵۵ دکترای خود را به پایان رساند.
فعالیتهای شغلی
مهری باقری از مهرماه سال 1353 به عنوان پژوهشگر در دانشگاه تبریز استخدام شد و در مؤسسه تاریخ و فرهنگ ایران، که زیر نظر منوچهر مرتضوی در دانشکده ادبیات و علوم انسانی دانشگاه تبریز اداره می شد، مشغول به کار شد و همزمان در هنرستان میرک تدریس درس تاریخ هنر را آغاز کرد که تا سه سال ادامه داشت. از سال 1354 با عنوان مربی، تدریس درس هایی را در گروه زبان و ادبیات فارسی دانشگاه تبریز برعهده گرفت. پس از دریافت درجه دکتری در همان گروه آموزشی به مرتبه استادیاری ارتقاء یافت و پس از آن نیز با احراز شرایط و کسب امتیازات و دربایست های ضروری، به ترتیب به مرتبه دانشیاری و سپس استادی رسید.[۱]
تاریخ زبان فارسی، متون نظم و نثر از جمله شاهنامه، سفرنامه ناصرخسرو، تاریخ بیهقی، گلستان و بوستان سعدی، متون پهلوی، تاریخ ادبیات، اساطیر ایرانی، فرق و مذاهب اسلامی، دسته بندی و تطبیق گویش ها (در گروه زبان و ادبیات فارسی)، اساطیر یونان و روم (در گروه زبان انگلیسی)، زبان شناسی عمومی (در گروه زبان فرانسه)، دین های ایرانی پیش از اسلام، زبان ها و خطوط ایرانی پیش از اسلام (در گروه تاریخ) از جمله واحدهای درسی ای بود که مهری باقری به تدریس آنها پرداخت.
منابع
در حال تکمیل***
- ↑ باقری، مهری (1402). یک زندگی (زندگی نامه خودنوشت). بخارا. سال 28. شماره 156. صص153-154.