تفاوت میان نسخه‌های «مدرسه ژاندارک»
Boroujerdi (بحث | مشارکتها) |
Boroujerdi (بحث | مشارکتها) |
||
| سطر ۱: | سطر ۱: | ||
مدرسه دخترانه ژاندارک توسط خواهران سن ونسان دوپل در تهران | مدرسه دخترانه ژاندارک توسط خواهران سن ونسان دوپل در تهران تأسیس شد.<ref>ت‍راب‍ی ف‍ارس‍ان‍ی، س‍ه‍ی‍لا (1378). ''اس‍ن‍ادی از م‍دارس دخ‍ت‍ران از م‍ش‍روطی‍ت ت‍ا پهلوی''. تهران: س‍ازم‍ان اس‍ن‍اد م‍ل‍ی ایران، پ‍ژوه‍ش‍ک‍ده اس‍ن‍اد. ص4.</ref> | ||
ت‍راب‍ی ف‍ارس‍ان‍ی، س‍ه‍ی‍لا (1378). ''اس‍ن‍ادی از م‍دارس دخ‍ت‍ران از م‍ش‍روطی‍ت ت‍ا پهلوی''. تهران: س‍ازم‍ان اس‍ن‍اد م‍ل‍ی ایران، پ‍ژوه‍ش‍ک‍ده اس‍ن‍اد. ص4. | |||
=== بنا === | === بنا === | ||
| سطر ۸: | سطر ۶: | ||
در 1310 خورشیدی/ 1932 میلادی در مدرسه ژاندارک 250 شاگرد دختر درس می خواندند و بیست نفر از آنها رایگان آموزش می دیدند. زنگهای صبح مخصوص دروس فرانسه و بعد از ظهرها به دروس فارسی اختصاص داشت. این مدرسه نیز همانند دیگر نهادهای آموزشی فرنگیان به زبان و فرهنگ فارسی چندان دلبسته نبود. گزارش می رفت: از نقطه نظر اجرای پروگرام و طرز تعلیم مواد آن مخصوصاً فارسی چندان مورد توجه نبود و باید تغییراتی در این مدرسه حاصل گردد. به ویژه که دولت ایران سالانه نهصد تومان به مدرسه اعانه می پرداخت.<ref>ناطق، هما (1375). ''کارنامه فرهنگی فرنگی در ایران''. پاریس: خاوران. ص246.</ref> | در 1310 خورشیدی/ 1932 میلادی در مدرسه ژاندارک 250 شاگرد دختر درس می خواندند و بیست نفر از آنها رایگان آموزش می دیدند. زنگهای صبح مخصوص دروس فرانسه و بعد از ظهرها به دروس فارسی اختصاص داشت. این مدرسه نیز همانند دیگر نهادهای آموزشی فرنگیان به زبان و فرهنگ فارسی چندان دلبسته نبود. گزارش می رفت: از نقطه نظر اجرای پروگرام و طرز تعلیم مواد آن مخصوصاً فارسی چندان مورد توجه نبود و باید تغییراتی در این مدرسه حاصل گردد. به ویژه که دولت ایران سالانه نهصد تومان به مدرسه اعانه می پرداخت.<ref>ناطق، هما (1375). ''کارنامه فرهنگی فرنگی در ایران''. پاریس: خاوران. ص246.</ref> | ||
<nowiki>***</nowiki>درحال تکمیل | <nowiki>***</nowiki>درحال تکمیل | ||
== منابع == | == منابع == | ||
نسخهٔ ۲۱ اکتبر ۲۰۲۳، ساعت ۱۴:۴۶
مدرسه دخترانه ژاندارک توسط خواهران سن ونسان دوپل در تهران تأسیس شد.[۱]
بنا
این بنا در حد فاصل خیابان های جمهوری، منوچهری، لاله زار و فردوسی واقع شده و در اوایل دوره پهلوی توسط مبلغان مسیحی به همراه کلیسایی به همین نام ساخته شده است. معمار این بنا مارکف روسی، طراح مدرسه البرز تهران، بوده و به همین جهت ساختمان آن شباهت زیادی به مدرسه البرز دارد. ساختمان های مدرسه و کلیسای ژاندارک به سبک اروپایی و با کمک گرفتن از عناصری از معماری ایرانی ساخته شده است. مدرسه مذکور پس از انقلاب اسلامی به تملک وزارت آموزش و پرورش درآمد و از آن زمان با عنوان مدرسه راهنمایی سمیه به فعالیت پرداخت. مدرسه ژاندارک به شماره 2928 به ثبت تاریخی رسیده است.[۲]
در 1310 خورشیدی/ 1932 میلادی در مدرسه ژاندارک 250 شاگرد دختر درس می خواندند و بیست نفر از آنها رایگان آموزش می دیدند. زنگهای صبح مخصوص دروس فرانسه و بعد از ظهرها به دروس فارسی اختصاص داشت. این مدرسه نیز همانند دیگر نهادهای آموزشی فرنگیان به زبان و فرهنگ فارسی چندان دلبسته نبود. گزارش می رفت: از نقطه نظر اجرای پروگرام و طرز تعلیم مواد آن مخصوصاً فارسی چندان مورد توجه نبود و باید تغییراتی در این مدرسه حاصل گردد. به ویژه که دولت ایران سالانه نهصد تومان به مدرسه اعانه می پرداخت.[۳]
***درحال تکمیل
منابع
- ↑ ت‍راب‍ی ف‍ارس‍ان‍ی، س‍ه‍ی‍لا (1378). اس‍ن‍ادی از م‍دارس دخ‍ت‍ران از م‍ش‍روطی‍ت ت‍ا پهلوی. تهران: س‍ازم‍ان اس‍ن‍اد م‍ل‍ی ایران، پ‍ژوه‍ش‍ک‍ده اس‍ن‍اد. ص4.
- ↑ م‍لازاده، ک‍اظم (1381). م‍دارس و ب‍ن‍اه‍ای م‍ذه‍ب‍ی (ت‍ک‍ی‍ه، ح‍س‍ی‍ن‍ی‍ه، خ‍ان‍ق‍اه، ق‍دم‍گ‍اه، مدرسه، م‍ص‍ل‍ی). تهران: س‍ازم‍ان ت‍ب‍ل‍ی‍غ‍ات اسلامی، ح‍وزه ه‍ن‍ری. ص77 به نقل از روزنامه انتخاب. 8 اردیبهشت 1380. ص12.
- ↑ ناطق، هما (1375). کارنامه فرهنگی فرنگی در ایران. پاریس: خاوران. ص246.