تفاوت میان نسخه‌های «مدرسه علمیه علوی»
Boroujerdi (بحث | مشارکتها) |
Boroujerdi (بحث | مشارکتها) |
||
| سطر ۲۲: | سطر ۲۲: | ||
=== موقوفات مدرسه === | === موقوفات مدرسه === | ||
این مدرسه دارای موقوفات بسیاری است.<ref>افروز، عطاءالله (1399). ''مریم بیگم صفوی؛ تاریخچه و میراث وی''. تهران: زرنوشت. ص51 به نقل از گزارش اداره ثبت آثار میراث فرهنگی اصفهان.</ref> وقف نامه آن سی ذرع یا بیشتر بوده و به خط میرزای نیریزی با تذهیب عالی نوشته شده بوده. بر اساس این وقفنامه روستاها و مزارع و خانه‌ها و مستغلات و اثاث خانه و جواهرآلات بسیاری در زمره موقوفات این مدرسه قرار دارد. از جمله موقوفاتش مقداری کثیر از لباس و پارچه و زینت‌آلات و جواهرهای گران‌بهاست که مقرر شده برای مجالس جشن عروسی طلاب و فقرا مجاناً و بلاعوض به کار برند و در غیر این مورد اجرت بستانند و مصرف موقوفه کنند.<ref>افروز، عطاءالله (1399). ''مریم بیگم صفوی؛ تاریخچه و میراث وی''. تهران: زرنوشت. ص51 به نقل از همایی، جلال الدین (1384). کتاب تاریخ اصفهان (جلد ابنیه و عمارات). به کوشش ماهدخت همایی. تهران: ه‍م‍ا. ص404.</ref> | این مدرسه دارای موقوفات بسیاری است.<ref>افروز، عطاءالله (1399). ''مریم بیگم صفوی؛ تاریخچه و میراث وی''. تهران: زرنوشت. ص51 به نقل از گزارش اداره ثبت آثار میراث فرهنگی اصفهان.</ref> وقف نامه آن سی ذرع یا بیشتر بوده و به خط میرزای نیریزی با تذهیب عالی نوشته شده بوده. بر اساس این وقفنامه روستاها و مزارع و خانه‌ها و مستغلات و اثاث خانه و جواهرآلات بسیاری در زمره موقوفات این مدرسه قرار دارد. از جمله موقوفاتش مقداری کثیر از لباس و پارچه و زینت‌آلات و جواهرهای گران‌بهاست که مقرر شده برای مجالس جشن عروسی طلاب و فقرا مجاناً و بلاعوض به کار برند و در غیر این مورد اجرت بستانند و مصرف موقوفه کنند.<ref>افروز، عطاءالله (1399). ''مریم بیگم صفوی؛ تاریخچه و میراث وی''. تهران: زرنوشت. ص51 به نقل از همایی، جلال الدین (1384). کتاب تاریخ اصفهان (جلد ابنیه و عمارات). به کوشش ماهدخت همایی. تهران: ه‍م‍ا. ص404.</ref> بعدها افراد دیگری نیز بخشی از اموال خود را وقف این مدرسه کردند. نظیر محمد زهرايي فرزند رضا (نظام الشــريعه) که در ســال 1338 هجری شمسی بخشي از املاک خود را در روستاهاي فريدن وقف مدرسه مريم بيگم کرد.<ref>خسروی، محبوبه (1393). موقوفات؛ مدرسه مریم بیگم صفوی (علوی) خوانسار و موقوفات آن. ''وقف میراث جاویدان''. سال 22، شماره 86، ص107.</ref> | ||
=== مدیریت مدرسه === | === مدیریت مدرسه === | ||
آيت الله حاج آقا حسين علوي بيش از نيم قرن- پس از مراجعت از نجف اشــرف- مديريت اين حوزه کهن را به عهده داشــت. وی به مدت 55 سال از عمر شریف خود را در اداره حوزه علمیه گذراند و در سال 1368 درگذشت. پس از وی فرزندش | آيت الله حاج آقا حسين علوي بيش از نيم قرن- پس از مراجعت از نجف اشــرف- مديريت اين حوزه کهن را به عهده داشــت. وی به مدت 55 سال از عمر شریف خود را در اداره حوزه علمیه گذراند و در سال 1368 درگذشت. پس از وی فرزندش سیدمرتضی علوی مدیریت مدرسه را به عهده گرفت. وی در سال 1391 درگذشت و پس از فوت وی مدیریت حوزه از سوی دفتر مدیریت حوزه علمیه قم به حضرت حجت الاسلام و المسلمین نصرالله زاده واگذار شد.<ref>خسروی، محبوبه (1393). موقوفات؛ مدرسه مریم بیگم صفوی (علوی) خوانسار و موقوفات آن. ''وقف میراث جاویدان''. سال 22، شماره 86، صص100-102.</ref> | ||
نسخهٔ ۳ اکتبر ۲۰۲۲، ساعت ۱۴:۴۶
مدرسه مریم بیگم خوانسار (1106) که امروزه به مدرسه علمیه علوی معروف است در دوران صفویه به امر مریم بیگم و با توصیه آیت الله آقا جمال خوانساری ساخته شد. این مدرسه در سمت جنوب شهر مجاور سرشاخه شرقی رودخانه خوانسار واقع شده و از جمله بناهای عصر صفویه و کهن‌ترین مدرسه موجود در شهرستان خوانسار است . تاریخ وقفنامه آن که پس از بنای مدرسه نوشته شده است، سال 1106 ه.ق را نشان می‌دهد.[۱]
بنا
این مدرسه را به امر مریم بیگم صفوی به سرکاری حاج میرزا محمد خوانساری در زمان آقا حسین خوانساری مجتهد عالم علوم عقلیه و نقلیه ساخته‌اند. مدرسه در حدود 18 حجره دارد. یک شبستان برای نماز خواندن دارد. یک حوض سنگی دارد که سنگ‌هایی که در حوض به کار رفته است. ناودان‌‌های آن که برای آب باران بر کناره‌های بام نصب شده همه از سنگ یک پارچه است. در ورودی آن از چهار قطعه بزرگ چوب گردو است. دیوارهای در ورودی آن از آجر و ساروج همانند ساختمان‌های دوره صفویه است. حجرات آن دارای یک در ورودی بوده که اکنون بعضی از آنها را مطابق روز دارای پنجره و شیشه کرده‌اند. این مدرسه با وجود این که تاکنون دو بار تعمیر شده است در حال ویران شدن است. اگر تا چند سال آینده بدان توجهی مبذول نگردد به طور قطع درهم کوبیده خواهد شد. هم اکنون چند طلبه در آن مشغول تحصیل علوم شرعی و عقلی و نقلی هستند که همه آنها تحت تعلیم حضرت آیت الله آقای حاج آقا حسین علوی نجفی خوانساری می‌باشند. بر سردر ورودی مدرسه مریم بیگم صفوی که طاقدیسی زیبا دارد اشعاری زیبا درباره تعمیرات اول و تعمیرات دوم بر روی گچ نگاشته آمده است که هم خط آن خوش و از نوع نستعلیق و ثلث است و هم اشعار آن محکم و شامل ماده تاریخ می‌باشد.
تعمیر و باز سازی
این مدرسه یک بار در سال 1310 هجری قمری و بار دیگر در سال 1364 هجری قمری تعمیر شد.[۲]
در ســال 1394 هجري قمري نیز توسط آيت الله حاج آقا حسین علوی نجفی تعمير و توسعه يافت. در سنگ نوشته ای که در داخل مسجد مدرسه قرارگرفته است در خصوص انجام اين تعميرات آيت الله علوي آورده شده است. علوي پس از تعمير مدرسه براساس حديث شريف «انا مدينه العلم و علي بابُها» که بر سردر مدرسه گچ‌بري گرديده بود مدرسه را به نام حضرت اميرالمؤمنين علي(عليه السلام)، علوي نام نهادند و اکنون آن مدرسه را علوي مي‌نامند.[۳]
احیاء بنا
این مدرسه بعد از تعمیر آن توسط آیت الله حاج سیدحسین علوی موسوی به مدرسه علوی مشهور گشت. در دهه‌های اخیر این مدرسه زیرنظر آیت الله حاج سیدحسن علوی اداره و پس از رحلت وی توسط فرزندانش به ویژه حضرت حجت الاسلام و المسلمین حاج آقا مرتضی علوی اداره می‌گردد. مدرسه مریم بیگم صفوی در سال 1306 توسط حاج میرزا محمدتقی خوانساری و در سال 1354 توسط مرحوم آیت الله سیدحسین علوی تعمیر و نوسازی گردیده است. در این مدرسه مردان بزرگی تعلیم و تربیت یافته‌اند که مایه فخر و مباهات‌اند. [۴]
ویژگی‌های مدرسه
مدرسه مریم بیگم خوانسار دارای 1500 مترمربع مساحت می‌باشد. مدرسه دارای دو در ورودی است. در اصلی مدرسه سمت شمال، مجاور رودخانه خوانسار قرار دارد. این در دارای سردری زیبا به ارتفاع 7 متر است. در ورودی مدرسه چوبی به ابعاد 170 سانتی‌متر در 2 متر است. در دو سوی در ورودی دو سکوی سنگی قرار دارد. در بالای سردر فوق حدیث شریف «انا مدینه العلم و علی بابها» به طرز زیبایی گچ‌بری شده است. در ذیل حدیث شریف، این اشعار اثر طبع نظام الشریعه بدیع از شعرای خوانسار و گچ‌بری و خوشنویسی آن را استاد اسماعیل طهرانی و استاد حسین طهرانی به عهده داشته‌اند. در وسط سردر ورودی در قسمت بالا پنجره زیبای مشبک کتابخانه مدرسه قرار دارد. متأسفانه بخشی از سردر زیبای مدرسه در سال‌های اخیر بر اثر رنگ‌آمیزی و بخش دیگر بنا، بدون توجه به اصالت تاریخی آن آجرنما شده است.[۵]
تربيت يافتگان مدرسه
اين مدرسه به اشاره علامه آقاحسين خوانساري (رحمت الله عليه) توسط شاهزاده صفــوي بنا گرديده اســت و از آن زمــان تاکنون علما و صلحاي بســياري در آن ساکن و بهره برده‌اند. از جمله مدتي مرحوم ميرزاي قمي (شوهرخواهر آيت الله آقا سيدحسين خوانســاري) و آيت الله العظمي سيدمحمدتقي خوانساري (صاحب نماز استســقاء)، آيت الله العظمي سيدابوتراب خوانســاري، آيت الله العظمي سيد احمد خوانساري، آيت الله العظمي سيدمحمدرضا گلپايگاني، آيت الله حاج شيخ موسي انصاري و آيت الله سيداحمد صفايي خوانساري مدتي را در مدرسه مذکور اقامت و بهره برده‌اند. نقل اســت حضــرت امام خميني (رحمت الله عليه) نيز براي استفاده از محضر استاد و فيلسوف متأله و حکيم فرزانه آخوند ملا محمدعلی حکیم ايماني مدتي در اين مدرسه تحصيل نموده است. به طور کلي اغلب مراجع و چهره‌هاي بزرگ علمي اين شهرســتان و شهرهاي اطراف تحصيلات خود را د ر اين مدرسه آغاز نموده‌اند.[۶]
موقوفات مدرسه
این مدرسه دارای موقوفات بسیاری است.[۷] وقف نامه آن سی ذرع یا بیشتر بوده و به خط میرزای نیریزی با تذهیب عالی نوشته شده بوده. بر اساس این وقفنامه روستاها و مزارع و خانه‌ها و مستغلات و اثاث خانه و جواهرآلات بسیاری در زمره موقوفات این مدرسه قرار دارد. از جمله موقوفاتش مقداری کثیر از لباس و پارچه و زینت‌آلات و جواهرهای گران‌بهاست که مقرر شده برای مجالس جشن عروسی طلاب و فقرا مجاناً و بلاعوض به کار برند و در غیر این مورد اجرت بستانند و مصرف موقوفه کنند.[۸] بعدها افراد دیگری نیز بخشی از اموال خود را وقف این مدرسه کردند. نظیر محمد زهرايي فرزند رضا (نظام الشــريعه) که در ســال 1338 هجری شمسی بخشي از املاک خود را در روستاهاي فريدن وقف مدرسه مريم بيگم کرد.[۹]
مدیریت مدرسه
آيت الله حاج آقا حسين علوي بيش از نيم قرن- پس از مراجعت از نجف اشــرف- مديريت اين حوزه کهن را به عهده داشــت. وی به مدت 55 سال از عمر شریف خود را در اداره حوزه علمیه گذراند و در سال 1368 درگذشت. پس از وی فرزندش سیدمرتضی علوی مدیریت مدرسه را به عهده گرفت. وی در سال 1391 درگذشت و پس از فوت وی مدیریت حوزه از سوی دفتر مدیریت حوزه علمیه قم به حضرت حجت الاسلام و المسلمین نصرالله زاده واگذار شد.[۱۰]
منابع
- ↑ خسروی، محبوبه (1393). موقوفات؛ مدرسه مریم بیگم صفوی (علوی) خوانسار و موقوفات آن. وقف میراث جاویدان. سال 22، شماره 86، ص89.
- ↑ افروز، عطاءالله (1399). مریم بیگم صفوی؛ تاریخچه و میراث وی. تهران: زرنوشت. صص 40-44 به نقل از تسبیحی، محمدحسین (1349). مدرسه مریم بیگم صفوی. وحید. سال هفتم، شماره 5، صص531-538.
- ↑ خسروی، محبوبه (1393). موقوفات؛ مدرسه مریم بیگم صفوی (علوی) خوانسار و موقوفات آن. وقف میراث جاویدان. سال 22، شماره 86، صص98-99.
- ↑ افروز، عطاءالله (1399). مریم بیگم صفوی؛ تاریخچه و میراث وی. تهران: زرنوشت. صص46-47 به نقل از میرمحمدی، حمیدرضا (1372). جغرافیای خوانسار. مشهد: چاپ و انتشارات آستان قدس رضوی
- ↑ خسروی، محبوبه (1393). موقوفات؛ مدرسه مریم بیگم صفوی (علوی) خوانسار و موقوفات آن. وقف میراث جاویدان. سال 22، شماره 86، صص89-90.
- ↑ خسروی، محبوبه (1393). موقوفات؛ مدرسه مریم بیگم صفوی (علوی) خوانسار و موقوفات آن. وقف میراث جاویدان. سال 22، شماره 86، ص100 به نقل از مجله پیام حوزه، شماره 37، ص178.
- ↑ افروز، عطاءالله (1399). مریم بیگم صفوی؛ تاریخچه و میراث وی. تهران: زرنوشت. ص51 به نقل از گزارش اداره ثبت آثار میراث فرهنگی اصفهان.
- ↑ افروز، عطاءالله (1399). مریم بیگم صفوی؛ تاریخچه و میراث وی. تهران: زرنوشت. ص51 به نقل از همایی، جلال الدین (1384). کتاب تاریخ اصفهان (جلد ابنیه و عمارات). به کوشش ماهدخت همایی. تهران: ه‍م‍ا. ص404.
- ↑ خسروی، محبوبه (1393). موقوفات؛ مدرسه مریم بیگم صفوی (علوی) خوانسار و موقوفات آن. وقف میراث جاویدان. سال 22، شماره 86، ص107.
- ↑ خسروی، محبوبه (1393). موقوفات؛ مدرسه مریم بیگم صفوی (علوی) خوانسار و موقوفات آن. وقف میراث جاویدان. سال 22، شماره 86، صص100-102.