تفاوت میان نسخه‌های «آغا»
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
Boroujerdi (بحث | مشارکتها) |
Boroujerdi (بحث | مشارکتها) |
||
| سطر ۴: | سطر ۴: | ||
=== ریشه شناسی === | === ریشه شناسی === | ||
نیز از لغت مغولی: aga به معنی شاهزاده خانم، خاتون (که عنوانی بوده است برای زنان عالی نسب) مأخوذ است.<ref>حسن دوست، محمد (1393). ''فرهنگ ریشه‌شناختی زبان فارسی''. ج 1. تهران: فرهنگستان زبان و ادب فارسی. ذیل مدخل آقا</ref>آقا به معنای برادر بزرگ و غیره و آغا به معنای بانو و خانم پس از حملۀ مغول به ایران، وارد زبان فارسی و ترکی شده است و پیش از آن در هیچ نوشته ای به کار نرفته است. کاربرد کلمه آقا و آغا در عصر ایلخانان مغول آغاز شده و در عصر تیموریان به فراوانی به کار رفته است. به عنوان مثال: در «ظفرنامۀ شاهی» بیش از بیست بار «خواتین و آغایان» آمده است. | نیز از لغت مغولی: aga به معنی شاهزاده خانم، خاتون (که عنوانی بوده است برای زنان عالی نسب) مأخوذ است.<ref>حسن دوست، محمد (1393). ''فرهنگ ریشه‌شناختی زبان فارسی''. ج 1. تهران: فرهنگستان زبان و ادب فارسی. ذیل مدخل آقا</ref>آقا به معنای برادر بزرگ و غیره و آغا به معنای بانو و خانم پس از حملۀ مغول به ایران، وارد زبان فارسی و ترکی شده است و پیش از آن در هیچ نوشته ای به کار نرفته است. کاربرد کلمه آقا و آغا در عصر ایلخانان مغول آغاز شده و در عصر تیموریان به فراوانی به کار رفته است.<ref>موسوی، مصطفی (1369). آقا ـ آغا مغولی است نه ترکی. آینده. سال 16، شماره 5 تا 8، ص394-400.</ref> به عنوان مثال: در «ظفرنامۀ شاهی» بیش از بیست بار «خواتین و آغایان» آمده است. | ||
=== معنی و کاربرد === | === معنی و کاربرد === | ||
== منابع == | == منابع == | ||
نسخهٔ ۶ سپتامبر ۲۰۲۲، ساعت ۱۰:۲۶
آغا
عنوانی است که برای تکریم پیش یا پس از اسم زنان محترم و شریف می آید. همچنین به دنبال یا در ابتدای اسامی خواجه های حرمسرا افزوده می شده است.
ریشه شناسی
نیز از لغت مغولی: aga به معنی شاهزاده خانم، خاتون (که عنوانی بوده است برای زنان عالی نسب) مأخوذ است.[۱]آقا به معنای برادر بزرگ و غیره و آغا به معنای بانو و خانم پس از حملۀ مغول به ایران، وارد زبان فارسی و ترکی شده است و پیش از آن در هیچ نوشته ای به کار نرفته است. کاربرد کلمه آقا و آغا در عصر ایلخانان مغول آغاز شده و در عصر تیموریان به فراوانی به کار رفته است.[۲] به عنوان مثال: در «ظفرنامۀ شاهی» بیش از بیست بار «خواتین و آغایان» آمده است.