تفاوت میان نسخه‌های «نفیسه فیاض‌بخش»

از دانشنامه الکترونیکی زنان
پرش به ناوبری پرش به جستجو
 
(یک نسخهٔ میانیِ همین کاربر نمایش داده نشده است)
سطر ۵۵: سطر ۵۵:
# [https://scholar.google.com/citations?user=tzg8RgcAAAAJ&hl=en Google Scholar]
# [https://scholar.google.com/citations?user=tzg8RgcAAAAJ&hl=en Google Scholar]


[[رده:مجلس شورای اسلامی]]
 
نویسنده: هانیه قهرمانی
[[رده:زنان مدیر]]
[[رده:زنان مدیر]]
[[رده:زنان نماینده مجلس شورای اسلامی]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۸ اکتبر ۲۰۲۲، ساعت ۰۸:۳۸

نفیسه فیاض‌بخش نماینده ادوار مجلس شورای اسلامی

نفیسه فیاض‌بخش (زاده 1343) نماینده ادوار مجلس شورای اسلامی از شهر تهران و استادیار دانشگاه آزاد اسلامی است.

زندگی‌نامه

نفیسه فیاض‌بخش فرزند قاسم، در سال 1343 در تهران به دنیا آمد. برادرش محمدعلی فیاض‌بخش در واقعه 7 تیر 1360 به شهادت رسید. نفیسه فیاض‌‎بخش تحصیلات متوسطه را در سال 1361 با کسب رتبه نخست در منطقه 3 تهران به پایان رساند و پس از اخذ دیپلم در رشته علوم انسانی، از سال 1362 در دانشکده الهیات دانشگاه تهران مشغول به تحصیل شد. فیاض‌بخش پس از اخذ کارشناسی، تحصیلات خود را در همان دانشگاه تکمیل کرد و در سال 1369 موفق به دریافت دانشنامه کارشناسی ارشد در رشته فلسفه شد. وی همچنین در دوره پنجم مجلس، به دلیل علاقه به مباحث حقوقی، به تحصیل در رشته حقوق خصوصی پرداخت و در سال 1379 به دریافت دانشنامه کارشناسی ارشد نایل آمد. فیاض‌بخش به تحصیلات خود در واحد علوم و تحقیقات دانشگاه آزاد اسلامی ادامه داد و موفق به دریافت درجه دکترا در رشته فلسفه و کلام اسلامی شد. وی در سال 1368 ازدواج کرد و دارای چهار فرزند به نام‌های علی، محمدحسن، محمدحسین و محمد می‌باشد.[۱] فیاض‌بخش به زبان‌های انگلیسی و عربی مسلط است.[۱]


فعالیت‌های شغلی و اجتماعی

نفیسه فیاض‌بخش بلافاصله بعد از اخذ دیپلم، در سال‌های 1361 تا 1362 به عنوان معلم در دبیرستان‌های تربیت، کوثر و زینب به تدریس بینش دینی مشغول شد. وی همچنین از سال 1377 از اواسط دوره پنجم مجلس تا سال 1388، به عنوان استاد مدعو در دانشگاه تهران به تدریس متون اسلامی نیز اشتغال داشت. بعد از پایان دوره پنجم مجلس نیز از مهرماه 1379، ضمن تدریس در دانشگاه تهران، به عضویت هیئت علمی دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران مرکز درآمد.[۲] فیاض‌بخش پس از پایان دوره هفتم مجلس (خرداد 1387)، به دانشگاه آزاد بازگشت و ضمن تدریس، مدتی مشاور رئیس سازمان ملی جوانان بود. علاوه بر آن، از سال 1390 در حوزه علوم اسلامی دانشگاهیان به تدریس دروس حوزوی اشتغال داشته و از آبان 1391 با شبکه قرآن سازمان صدا و سیما نیز همکاری کرد. وی عضو هیئت مدیره جمعیت خیریه امید و عضو هیئت تحریریه شاهد نیز می‌باشد.[۱]

نفیسه فیاض‌بخش در سال 1397 با حکمی از سوی سرپرست دانشگاه آزاد، به سمت مشاور رئیس این دانشگاه در امور زنان و خانواده و رئیس کارگروه ویژه این امور منصوب شد.[۳]


فعالیت‌های سیاسی

نفیسه فیاض‌بخش در سال 1371 در سن 28 سالگی به عنوان کاندیدای جامعه روحانیت مبارز در انتخابات دوره چهارم قانون‌گذاری شرکت کرد و موفق شد از تهران به نمایندگی مجلس شورای اسلامی انتخاب شود. وی جوان‌ترين زنی است که در تاريخ ادوار مختلف مجلس قانون‌گذاری به مجلس راه يافت.[۲] وی همچنین در سال 1375 در دوره پنجم نیز مجدداً به وکالت مردم تهران انتخاب شد. فیاض‌بخش در دوره چهارم، در هیئت رئیسه کمیسیون آموزش و پرورش عضویت داشت. در دوره پنجم، عضو و منشی کمیسیون حقوقی و قضایی، عضو کمیسیون تازه تأسیس زنان، جوانان و خانواده، عضو شورای عالی حمایت از حقوق بشر و همچنین تنها زن عضو کمیسیون تلفیق بود. بعد از پایان دوره پنجم مجلس، فیاض‌بخش در سال 1383 به عنوان کاندیدای جمعیت آبادگران انقلاب اسلامی در انتخابات دوره هفتم قانون‌گذاری نیز شرکت کرد و موفق شد از حوزه انتخابیه تهران، ری، شمیرانات و اسلامشهر به نمایندگی انتخاب و برای سومین بار به مجلس راه یابد. وی در این دوره، ضمن عضویت در کمیسیون آموزش و تحقیقات، در فراکسیون زنان و کمیته زنان اتحادیه بین‌المجالس هم عضویت داشت.


اقدامات

طرح و لوایح پیشنهادی

از جمله طرح‌ها و لوایحی که نفیسه فیاض‌بخش در دوره‌های چهارم، پنجم و هفتم مجلس شورای اسلامی در تصویب آنها نقش داشته است، عبارت‌اند از: طرح یکسان‌سازی عیدی کارکنان؛ طرح اصلاح قانون خدمت نیمه وقت کارکنان زن و تقلیل ساعات کار بانوان به سه چهارم ساعت در هفته؛ طرح تحقیق و تفحص از بنیاد مستضعفان و محرومان؛ طرح تحقیق و تفحص از بانک‌های ملی و صادرات؛ طرح ایجاد کمیسیون زنان، جوانان و خانواده؛ طرح تحقیق و تفحص از سازمان تربیت بدنی؛ قانون محاسبه و پرداخت مهریه به ارزش روز تأدیه؛ قانون اختصاص تعدادی از دادگاه‌های موجود به دادگاه‌های خانواده؛ قانون تعیین مدت اعتبار برای گواهی عدم امکان سازش؛ قانون اصلاح ماده 1182 قانون مدنی مبنی بر عزل ولی قهری ناتوان و تعیین امین جدید برای کودکان صغیر؛ قانون امکان استفاده وراث از حقوق بازنشستگی مادر در صورت فوت او؛ قانون افزایش مرخصی شیردهی و مرخصی زایمان؛ قانون حمایت از زنان سرپرست خانوار؛ طرح انطباق امور اداری و فنی مؤسسات پزشکی با موازین شرع مقدس اسلام (استفاده از نیروی انسانی هم‌جنس در مراکز پزشکی و درمانی)؛ لایحه حمایت از خانواده و طرح منشور حقوق و مسئولیت‌های زنان در مقابل کنوانسیون رفع کلیه اشکال تبعیض علیه زنان؛ طرح عقار (ارث بردن زن هم از عرصه و هم از اعیان)؛ لایحه سقط درمانی؛ طرح تشکیل مراکز تخصصی مشاوره خانواده؛ قانون بازنشستگی پیش از موعد برای زنان با 20 سال سابقه کار و قانون تسهیل ازدواج جوانان.[۱]


آثار

کتاب

  1. تسبيح موجودات از ديدگاه عقل و نقل (1382). ت‍ه‍ران‌: طاه‍ر[۴]
  2. بره‍ان‌ ص‍دی‍ق‍ی‍ن‌: پ‍ژوه‍ش‍ی‌ پ‍ی‍رام‍ون‌ "س‍ی‍ر ت‍ک‍ام‍ل‍ی‌ ب‍ره‍ان‌ ص‍دی‍ق‍ی‍ن‌ در ف‍ل‍س‍ف‍ه‌ اس‍لام‍ی‌" ب‍ه‌ ض‍م‍ی‍م‍ه‌ م‍ق‍ال‍ه‌ای‌ درب‍اره‌ "ب‍راه‍ی‍ن‌ ف‍ل‍س‍ف‍ی‌ ب‍ر ت‍س‍ب‍ی‍ح‌ م‍وج‍ودات‌"(1385). تهران: اح‍ی‍اء ک‍ت‍اب‌[۵]
  3. ج‍م‍ال‌ ح‍ُس‍ن‌ و ن‍ظام‌ اح‍س‍ن (1385). ت‍ه‍ران‌: اح‍ی‍اء ک‍ت‍اب‌[۶]
  4. س‍اک‍ن‍ان‌ م‍ل‍ک‍وت‌: پ‍ژوه‍ش‍ی‌ درب‍اره‌‌ی "م‍لائ‍ک‍ه‌ از دی‍دگ‍اه‌ ق‍رآن‌ و اح‍ادی‍ث ‌و " م‍ف‍ه‍وم‌ س‍لام‌ از ن‍ظر اس‍لام‌"(1385). ت‍ه‍ران‌: اح‍ی‍اء ک‍ت‍اب‌[۷]
  5. حیات فرشتگان (1401). قم: واژه‌پرداز اندیشه[۸]
  6. تنها راه رسیدن به آرامش با مدیریت خیال (1401). قم: واژه‌پرداز اندیشه‫[۹]

مقاله

از نفیسه فیاض‌بخش مقالات فارسی زیادی در مگیران [۱۰] و نورمگز [۱۱] موجود است. مقالات انگلیسی وی را در گوگل اسکالر می‌توان یافت.[۱۲]


منابع

  1. ۱٫۰ ۱٫۱ ۱٫۲ نظری، منوچهر (1395). زنان در عرصه قانون‌گذاری ایران (۱۲۸۵- ۱۳۹۵ش). تهران: کویر. صص348-351.
  2. زندگی‌نامه نمایندگان زن در مجلس سنا و شورا (دوران قبل و بعد از انقلاب اسلامی) (1380). تهران: مرکز امور مشارکت زنان، واحد اطلاع‌رسانی زنان.


پیوند به بیرون

  1. ویکی‌پدیای فارسی
  2. مرکز پژوهش‌های مجلس شورای اسلامی
  3. سامانه وبگاه اعضای هیأت علمی دانشگاه آزاد اسلامی تهران مرکزی
  4. خبرگزاری دانشجو
  5. سازمان اسناد و کتابخانه ملی ایران
  6. مگیران
  7. نورمگز
  8. Google Scholar


نویسنده: هانیه قهرمانی