تفاوت میان نسخه‌های «آدریان»

از دانشنامه الکترونیکی زنان
پرش به ناوبری پرش به جستجو
 
(۵ نسخه‌ٔ میانی ویرایش‌شده توسط ۱ کاربر دیگر نشان داده نشده)
سطر ۱: سطر ۱:
{{TOClimit}}
آدریان دختر اشک بیست ­و چهارم (حک:130-148م.) از زنان جنگاور دوره اشکانیان بود.{{TOClimit}}


=== زندگی نامه ===
===زندگی‌نامه===
نام آدریان یا [[آتوریان]] در چند تاریخ نامه­ باستانی به عنوان زنی جنگاور و دلیر به ثبت رسیده است.<ref>بیرشک، احمد (1380). ''گاهشماری ایرانی''. (ادامه گاهشماری سه هزار سالی). تهران: دانشنامه بزرگ فارسی.</ref>
نام آدریان یا [[آتوریان]] در چند تاریخ نامه­ باستانی به عنوان زنی جنگاور و دلیر به ثبت رسیده است.<ref>بیرشک، احمد (1380). ''گاهشماری ایرانی''. (ادامه گاهشماری سه‌هزار سالی). تهران: دانشنامه بزرگ فارسی. ص566.</ref>


آدریان دختر اشک بیست ­و چهارم (حک:130-148م.) و یکی از جنگاورترین زنان دوران خود بود. وی خویی مردانه داشت و چون از تربیتی مردانه نیز برخوردار بود در تمامی جنگ­های پدرش شرکت کرده و پیوسته در کنار او حضور داشت و بدون وحشت از مرگ با دشمن می­ جنگید. آدریان سرانجام در یکی از جنگ­های ایران و روم به اسارت رومی­ها درآمد. اشک بیست و چهارم سال­ها جنگید تا توانست دختر جنگاور خود را از رومی­ها باز پس گرفته و او را به ایران بازگرداند.<ref>فرخ زاد، پوران (1378). ''دانشنامه زنان فرهنگساز ایران و جهان''. تهران: زریاب.</ref>
آدریان دختر اشک بیست ­و چهارم (حک:130-148م.) و یکی از جنگاورترین زنان دوران خود بود. وی خویی مردانه داشت و چون از تربیتی مردانه نیز برخوردار بود در تمامی جنگ­‌های پدرش شرکت کرده و پیوسته در کنار او حضور داشت و بدون وحشت از مرگ با دشمن می­‌جنگید. آدریان سرانجام در یکی از جنگ‌­های ایران و روم به اسارت رومی‌­ها درآمد. اشک بیست و چهارم سال­‌ها جنگید تا توانست دختر جنگاور خود را از رومی‌­ها باز پس گرفته و او را به ایران بازگرداند.<ref>فرخ‌زاد، پوران (1378). ''دانشنامه زنان فرهنگساز ایران و جهان''. تهران: زریاب. ص46.</ref>


===منابع===
<br />
==منابع==
[[رده:زنان سرباز]]
[[رده:زنان سرباز]]
[[رده:زنان در نبرد نظامی]]
[[رده:زنان در نبرد نظامی]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۶ سپتامبر ۲۰۲۲، ساعت ۰۹:۲۶

آدریان دختر اشک بیست ­و چهارم (حک:130-148م.) از زنان جنگاور دوره اشکانیان بود.

زندگی‌نامه

نام آدریان یا آتوریان در چند تاریخ نامه­ باستانی به عنوان زنی جنگاور و دلیر به ثبت رسیده است.[۱]

آدریان دختر اشک بیست ­و چهارم (حک:130-148م.) و یکی از جنگاورترین زنان دوران خود بود. وی خویی مردانه داشت و چون از تربیتی مردانه نیز برخوردار بود در تمامی جنگ­‌های پدرش شرکت کرده و پیوسته در کنار او حضور داشت و بدون وحشت از مرگ با دشمن می­‌جنگید. آدریان سرانجام در یکی از جنگ‌­های ایران و روم به اسارت رومی‌­ها درآمد. اشک بیست و چهارم سال­‌ها جنگید تا توانست دختر جنگاور خود را از رومی‌­ها باز پس گرفته و او را به ایران بازگرداند.[۲]


منابع

  1. بیرشک، احمد (1380). گاهشماری ایرانی. (ادامه گاهشماری سه‌هزار سالی). تهران: دانشنامه بزرگ فارسی. ص566.
  2. فرخ‌زاد، پوران (1378). دانشنامه زنان فرهنگساز ایران و جهان. تهران: زریاب. ص46.


تدوین: سمیه سادات هاشمی