تفاوت میان نسخه‌های «عصابه»
Boroujerdi (بحث | مشارکتها) |
H-ghahremani (بحث | مشارکتها) |
||
| (۶ نسخهٔ میانی ویرایش‌شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشده) | |||
| سطر ۱: | سطر ۱: | ||
یکی از اشکال حجاب که زنان عرب با آن موی سر خود را می‌پوشانند. | |||
{{TOClimit}} | {{TOClimit}} | ||
===تعریف=== | ===تعریف=== | ||
عصابه /e(o)ss<big>ā</big>be(a)/ سربند، دستار، | عصابه /e(o)ss<big>ā</big>be(a)/ سربند، دستار، پارچه‌ای که به دور سر یا پیشانی میپیچند.<ref>دهخدا، ع‍ل‍ی‌اک‍ب‍ر (1377). ''لغت‌نامه''. ج10. تهران: دانشگاه تهران: مؤسسه لغت‌نامه دهخدا. ذیل مدخل.</ref> | ||
<br /> | |||
===کاربرد=== | ===کاربرد=== | ||
پارچه سیاهرنگی است از جنس ابریشم یا کتان که زنان میانسال و مسن عرب در خوزستان دور سر خود | پارچه سیاهرنگی است از جنس ابریشم یا کتان که زنان میانسال و مسن عرب در خوزستان دور سر خود میپیچند. در این حالت [[شیله]] در بالای سر و زیر عصابه قرار میگیرد. بزرگی یا کوچکی آن بسته به سن، طبقه اجتماعی، و وابستگی یا عدم وابستگی به خاندان سادات تفاوت میکند. بدین معنا که هرچه سن زن بیشتر، متعلق به طبقه اجتماعی بالاتر یا از سادات باشد عصابه بزرگتری بر سر میبندد. در حقیقت بزرگی عصابه نشانگر وضعیت اجتماعی صاحب آن است. از این رو زنان شیوخ به ویژه زنان طایفه بنی‌طرف از عصابه‌های بزرگی که از جنس ابریشم است استفاده میکنند. این عصابه در میان عشایر حاشیه هورالعظیم و هورالحویزه بزرگتر است. امروزه پوشش عصابه در شهرها و روستاهای این ناحیه معمول است. زنان در مرام عزاداری برای نشان دادن سوگ خود روی عصابه گل میمالند.<ref>محمدی سیف، معصومه (1398). ''جامعه‌شناسی پوشاک سنتی و زیورآلات زنان ایران زمین''. تهران: اندیشه احسان. ص376.</ref> | ||
<br /> | |||
== منابع == | |||
<references /> | |||
نویسنده: حکمت بروجردی | |||
[[رده:پوشاک زنانه]] | [[رده:پوشاک زنانه]] | ||
[[رده:پوشش سر]] | [[رده:پوشش سر]] | ||
[[رده:حجاب]] | |||
نسخهٔ کنونی تا ۲ نوامبر ۲۰۲۲، ساعت ۱۳:۳۹
یکی از اشکال حجاب که زنان عرب با آن موی سر خود را می‌پوشانند.
تعریف
عصابه /e(o)ssābe(a)/ سربند، دستار، پارچه‌ای که به دور سر یا پیشانی میپیچند.[۱]
کاربرد
پارچه سیاهرنگی است از جنس ابریشم یا کتان که زنان میانسال و مسن عرب در خوزستان دور سر خود میپیچند. در این حالت شیله در بالای سر و زیر عصابه قرار میگیرد. بزرگی یا کوچکی آن بسته به سن، طبقه اجتماعی، و وابستگی یا عدم وابستگی به خاندان سادات تفاوت میکند. بدین معنا که هرچه سن زن بیشتر، متعلق به طبقه اجتماعی بالاتر یا از سادات باشد عصابه بزرگتری بر سر میبندد. در حقیقت بزرگی عصابه نشانگر وضعیت اجتماعی صاحب آن است. از این رو زنان شیوخ به ویژه زنان طایفه بنی‌طرف از عصابه‌های بزرگی که از جنس ابریشم است استفاده میکنند. این عصابه در میان عشایر حاشیه هورالعظیم و هورالحویزه بزرگتر است. امروزه پوشش عصابه در شهرها و روستاهای این ناحیه معمول است. زنان در مرام عزاداری برای نشان دادن سوگ خود روی عصابه گل میمالند.[۲]
منابع
نویسنده: حکمت بروجردی