تفاوت میان نسخههای «میمنت میرصادقی»
H-ghahremani (بحث | مشارکتها) |
H-ghahremani (بحث | مشارکتها) |
||
(۵ نسخهٔ میانی ویرایششده توسط ۲ کاربر نشان داده نشده) | |||
سطر ۱: | سطر ۱: | ||
[[پرونده:میمنت میرصادقی.jpg|بندانگشتی|250x250پیکسل|میمنت میرصادقی]] | [[پرونده:میمنت میرصادقی.jpg|بندانگشتی|250x250پیکسل|میمنت میرصادقی]] | ||
[[پرونده:شعری از میمنت میرصادقی.jpg|بندانگشتی|300x300پیکسل|شعری از میمنت میرصادقی با خط خود<ref>''تصویر یک دریچه روشن: ارجنامه میمنت ذوالقدر (میرصادقی)'' (1401). به کوشش مریم میرشمسی، زهرا نادری، فرخلقا نواییبروجنی. تهران: آگه. ص388.</ref>]] | |||
میمنت ذوالقدر (میرصادقی) (زاده 1316) در استهبان فارس، شاعر معاصر است. | میمنت ذوالقدر (میرصادقی) (زاده 1316) در استهبان فارس، شاعر معاصر است. | ||
=== زندگینامه === | === زندگینامه === | ||
میمنت ذوالقدر (میرصادقی) در 1316 در استهبان فارس متولد شد. از چهاردهسالگی سرودن شعر را آغاز کرد؛ ذوق ادبیاش تحت تأثیر محیط ادبی و فرهنگی خانواده و شهر شیراز بالید و پرورش یافت. در ۱۳۳۳ همراه با خانواده به تهران رفت و در ۱۳۳۵ دیپلم ادبی گرفت و در همان سال در دانشکده ادبیات دانشگاه تهران در رشته زبان و ادبیات فارسی مشغول به تحصیل شد. در ۱۳۳۹ با [https://fa.wikipedia.org/wiki/%D8%AC%D9%85%D8%A7%D9%84_%D9%85%DB%8C%D8%B1%D8%B5%D8%A7%D8%AF%D9%82%DB%8C جمال میرصادقی]، نویسنده پراثر ایرانی، ازدواج کرد. حاصل این ازدواج دو فرزند به نامهای نازنین و مانی است. | میمنت ذوالقدر (میرصادقی) در 1316 در استهبان فارس متولد شد. از چهاردهسالگی سرودن شعر را آغاز کرد؛ ذوق ادبیاش تحت تأثیر محیط ادبی و فرهنگی خانواده و شهر شیراز بالید و پرورش یافت. در ۱۳۳۳ همراه با خانواده به تهران رفت و در ۱۳۳۵ دیپلم ادبی گرفت و در همان سال در دانشکده ادبیات دانشگاه تهران در رشته زبان و ادبیات فارسی مشغول به تحصیل شد. در ۱۳۳۹ با [https://fa.wikipedia.org/wiki/%D8%AC%D9%85%D8%A7%D9%84_%D9%85%DB%8C%D8%B1%D8%B5%D8%A7%D8%AF%D9%82%DB%8C جمال میرصادقی]، نویسنده پراثر ایرانی، ازدواج کرد. حاصل این [[ازدواج]] دو فرزند به نامهای نازنین و مانی است. | ||
=== تحصیلات === | === تحصیلات === | ||
سطر ۹: | سطر ۱۰: | ||
=== فعالیتهای ادبی === | === فعالیتهای ادبی === | ||
میمنت میرصادقی از چهارده سالگی شعر گفتن را آغاز کرد و از تشویقها و راهنماییهای پدر بهره یافت. اشعار او در برخی از مجلات ادبی آن زمان به چاپ رسید | میمنت میرصادقی از چهارده سالگی شعر گفتن را آغاز کرد و از تشویقها و راهنماییهای پدر بهره یافت. اشعار او در برخی از مجلات ادبی آن زمان به چاپ رسید. میمنت در بهار 1335 با [https://fa.wikipedia.org/wiki/%D8%B4%D9%87%D8%B1%DB%8C%D8%A7%D8%B1_(%D8%B4%D8%A7%D8%B9%D8%B1) محمدحسین شهریار] در تبریز دیدار کرد و در 25 خرداد همان سال، با [https://fa.wikipedia.org/wiki/%D9%86%DB%8C%D9%85%D8%A7_%DB%8C%D9%88%D8%B4%DB%8C%D8%AC نیما یوشیج] در تهران ملاقات کرد. این دیدارها نقاط عطفی در زندگی ادبی شاعر جوان بود. در همان سالهای آغازین شاعری، اشعارش در نشریات ادبی، جُنگها و تذکرههای شاعران و مجله ''سخن'' منتشر میشد. او در آغاز شعر کلاسیک میسرود، اما از دهه چهل اشعار او به شعر نو نیمایی متمایل شد و به جمع شاعران مکتب سخن پیوست. نخستین کتاب شعر او، ''بیداری جویباران'' در مرداد 1347 منتشر شد و در سال 1353 ''کتابشناسی شعر نو در ایران'' را منتشر کرد. دومین دفتر شعرش، با عنوان ''آبها و آینهها'' در سال 1356 منتشر شد. او پس از بازنشستگی علاوه بر چاپ دو دفتر شعر دیگر، به پژوهشهای ادبی نیز روی آورد. مجموعه اشعار میمنت میرصادقی با عنوان ''فواره زیر باران'' به همت نشر آگه در زمستان ۱۴۰۱ منتشر شد. | ||
=== فعالیتهای شغلی === | === فعالیتهای شغلی === | ||
سطر ۱۵: | سطر ۱۶: | ||
=== مضامین === | === مضامین === | ||
نخستین دفتر شعر میمنت میرصادقی ''بیداری جویباران''، تجربههای نوجوانی و جوانی اوست. این دفتر شعر 72 | نخستین دفتر شعر میمنت میرصادقی ''بیداری جویباران''، تجربههای نوجوانی و جوانی اوست. این دفتر شعر 72 صفحهای از همان نخستین کلمات نشان میدهد که شاعر جوان آن سالها کوشیده است با استعاره و کنایه سخن بگوید. برای نسلی که در آن روزگار مجبور بود شب را نه در معنای واقعیاش و خاک را نه در ویژگی طبیعیاش به نماد کلمات ممنوع تبدیل کند، درک بندبند این اشعار کار سادهای بود و تأویلپذیری متن بسیار سادهتر مینمود.<ref>''تصویر یک دریچه روشن: ارجنامه میمنت ذوالقدر (میرصادقی)'' (1401). به کوشش مریم میرشمسی، زهرا نادری، فرخلقا نواییبروجنی. تهران: آگه. ص111.</ref>میمنت میرصادقی در این کتاب تخلص آزاده را هم برای خود برگزیده بود و در آخرین دفتر شعرش ذوالقدر.<ref>همان''.'' ص112.</ref>مجموعه ''با آبها و آینهها'' دومین دفتر شعر منتشر شده میمنت میرصادقی دارای 40 قطعه است که با نه سال فاصله زمانی پس از نخستین دفتر او یعنی در سال 1356 منتشر شد. در این دفتر مضامینی تازهتر در اوزانی نیمایی و اغلب ساده بیان شده است. غیر از دو شعر کودکانه پایان کتاب که به نظر میرسند نخستین تجربههای میمنت در حوزه شعر کودک و نوجوان است، تمام متن کتاب سرشار است از شعرهایی برآمده از فضای زندگی فردی و اجتماعی: بیم و امید/ زندگی و مرگ/ روشنایی و تاریکی.<ref>همان. ص113.</ref>در 65 شعر این کتاب همان گزارههای همیشگی، آمیزهای از طبیعتگرایی، دلخوریهای گذرا در لحظههای زندگی و شور و اشتیاق ماندن و رفتن به چشم میخورد.<ref>همان. ص115.</ref>دفتر ''جانهای آفتابی'' با 7 سروده کوتاه تمام میشود. ''زیر خونسردترین برف جهان'' چهارمین دفتر شعر میمنت میرصادقی است. 81 سروده کتاب از سالهای 1370 و 1380 و حال و هوای مهاجرت حکایت دارند. این کتاب شناسنامه شاعری است که آگاهی و شفافیت را به صادقانهترین شکل ممکن در سرودههایش نشان میدهد.<ref>همان. صص117-118.</ref> | ||
=== آثار === | === آثار === | ||
سطر ۹۵: | سطر ۹۶: | ||
# [https://opac.nlai.ir/opac-prod/search/bibliographicAdvancedSearch.do?command=NEW_SEARCH&classType=0&pageStatus=1 سازمان اسناد و کتابخانه ملی ایران] | # [https://opac.nlai.ir/opac-prod/search/bibliographicAdvancedSearch.do?command=NEW_SEARCH&classType=0&pageStatus=1 سازمان اسناد و کتابخانه ملی ایران] | ||
== نگارخانه == | |||
<gallery> | |||
پرونده:بیداری جویباران.jpg|کتاب ''بیداری جویباران'' تألیف میمنت میرصادقی | |||
پرونده:کتابشناسی شعر نو در ایران.jpg|کتاب ''کتابشناسی شعر نو در ایران'' تألیف میمنت میرصادقی | |||
پرونده:با آب ها و آینه ها.jpg|کتاب ''با آبها و آینهها'' تألیف میمنت میرصادقی | |||
پرونده:جان های آفتابی .jpg|کتاب ''جانهای آفتابی'' تألیف میمنت میرصادقی | |||
پرونده:واژه نامه هنر شاعری.png|کتاب ''واژهنامه هنر شاعری'' تألیف میمنت میرصادقی | |||
پرونده:واژه نامه هنر داستان نویسی.jpg|کتاب ''واژهنامه هنر داستاننویسی: فرهنگ تفصیلی اصطلاحهای ادبیات داستانی'' تألیف میمنت میرصادقی | |||
پرونده:رمانهای معاصر فارسی.png|کتاب ''رمانهای معاصر فارسی'' تألیف میمنت میرصادقی | |||
پرونده:زیر خونسردترین برف جهان.jpg|کتاب ''زیر خونسردترین برف جهان'' تألیف میمنت میرصادقی | |||
پرونده:فواره زیر باران.jpg|کتاب ''فواره زیر باران'' تألیف میمنت میرصادقی | |||
پرونده:این هنر شعر.jpg|کتاب ''این هنر شعر: شش سخنرانی از خورخه لوئیس بورخس'' ترجمه میمنت میرصادقی | |||
پرونده:شاعری شیفته رنگ- میمنت میرصادقی.jpg|کتاب ''شاعری شیفته رنگ'' ترجمه میمنت میرصادقی | |||
پرونده:تا دلت می خواهد آرزو کن.png|کتاب ''تا دلت میخواهد آرزو کن: رمز موفقیت لنگستون هیوز شاعر سیاهپوست امریکایی'' ترجمه میمنت میرصادقی | |||
</gallery> | |||
تلخیص و تدوین: هانیه قهرمانی | |||
[[رده:زنان شاعر]] | [[رده:زنان شاعر]] | ||
[[رده:زنان کتابدار]] | [[رده:زنان کتابدار]] |
نسخهٔ کنونی تا ۱۲ دسامبر ۲۰۲۳، ساعت ۱۴:۴۷
میمنت ذوالقدر (میرصادقی) (زاده 1316) در استهبان فارس، شاعر معاصر است.
زندگینامه
میمنت ذوالقدر (میرصادقی) در 1316 در استهبان فارس متولد شد. از چهاردهسالگی سرودن شعر را آغاز کرد؛ ذوق ادبیاش تحت تأثیر محیط ادبی و فرهنگی خانواده و شهر شیراز بالید و پرورش یافت. در ۱۳۳۳ همراه با خانواده به تهران رفت و در ۱۳۳۵ دیپلم ادبی گرفت و در همان سال در دانشکده ادبیات دانشگاه تهران در رشته زبان و ادبیات فارسی مشغول به تحصیل شد. در ۱۳۳۹ با جمال میرصادقی، نویسنده پراثر ایرانی، ازدواج کرد. حاصل این ازدواج دو فرزند به نامهای نازنین و مانی است.
تحصیلات
میمنت ذوالقدر (میرصادقی) دوره ابتدایی را در سال 1323 در دبستان وصال گذراند. او در سال 1329 وارد دبیرستان مهرآئین شیراز شد و دوره دبیرستان را تا کلاس دهم در این دبیرستان گذراند. او در سال 1333 به تهران رفت و دو سال باقیمانده را در دبیرستان انوشیروان دادگر سپری کرد و در سال 1335 دیپلم ادبی گرفت. میمنت در سال 1335 به دانشکده ادبیات دانشگاه تهران راه یافت و به تحصیل در رشته زبان و ادبیات فارسی مشغول شد. او با وجود داشتن دو فرزند کوچک به تحصیلش ادامه داد و در سال 1351 در رشته کتابداری از دانشگاه تهران فوقلیسانس گرفت.
فعالیتهای ادبی
میمنت میرصادقی از چهارده سالگی شعر گفتن را آغاز کرد و از تشویقها و راهنماییهای پدر بهره یافت. اشعار او در برخی از مجلات ادبی آن زمان به چاپ رسید. میمنت در بهار 1335 با محمدحسین شهریار در تبریز دیدار کرد و در 25 خرداد همان سال، با نیما یوشیج در تهران ملاقات کرد. این دیدارها نقاط عطفی در زندگی ادبی شاعر جوان بود. در همان سالهای آغازین شاعری، اشعارش در نشریات ادبی، جُنگها و تذکرههای شاعران و مجله سخن منتشر میشد. او در آغاز شعر کلاسیک میسرود، اما از دهه چهل اشعار او به شعر نو نیمایی متمایل شد و به جمع شاعران مکتب سخن پیوست. نخستین کتاب شعر او، بیداری جویباران در مرداد 1347 منتشر شد و در سال 1353 کتابشناسی شعر نو در ایران را منتشر کرد. دومین دفتر شعرش، با عنوان آبها و آینهها در سال 1356 منتشر شد. او پس از بازنشستگی علاوه بر چاپ دو دفتر شعر دیگر، به پژوهشهای ادبی نیز روی آورد. مجموعه اشعار میمنت میرصادقی با عنوان فواره زیر باران به همت نشر آگه در زمستان ۱۴۰۱ منتشر شد.
فعالیتهای شغلی
میمنت میرصادقی در دوره دانشجویی در دبستان به آموزگاری میپرداخت و پس از آن نیز مدتی کوتاه در دبیرستان به تدریس ادبیات فارسی مشغول شد، سپس خود را به دانشسرای عالی (دانشگاه تربیت معلم) منتقل کرد و به عنوان کتابدار به کار مشغول شد. او در سال 1358 زودتر از موقع خود را بازنشسته کرد.
مضامین
نخستین دفتر شعر میمنت میرصادقی بیداری جویباران، تجربههای نوجوانی و جوانی اوست. این دفتر شعر 72 صفحهای از همان نخستین کلمات نشان میدهد که شاعر جوان آن سالها کوشیده است با استعاره و کنایه سخن بگوید. برای نسلی که در آن روزگار مجبور بود شب را نه در معنای واقعیاش و خاک را نه در ویژگی طبیعیاش به نماد کلمات ممنوع تبدیل کند، درک بندبند این اشعار کار سادهای بود و تأویلپذیری متن بسیار سادهتر مینمود.[۲]میمنت میرصادقی در این کتاب تخلص آزاده را هم برای خود برگزیده بود و در آخرین دفتر شعرش ذوالقدر.[۳]مجموعه با آبها و آینهها دومین دفتر شعر منتشر شده میمنت میرصادقی دارای 40 قطعه است که با نه سال فاصله زمانی پس از نخستین دفتر او یعنی در سال 1356 منتشر شد. در این دفتر مضامینی تازهتر در اوزانی نیمایی و اغلب ساده بیان شده است. غیر از دو شعر کودکانه پایان کتاب که به نظر میرسند نخستین تجربههای میمنت در حوزه شعر کودک و نوجوان است، تمام متن کتاب سرشار است از شعرهایی برآمده از فضای زندگی فردی و اجتماعی: بیم و امید/ زندگی و مرگ/ روشنایی و تاریکی.[۴]در 65 شعر این کتاب همان گزارههای همیشگی، آمیزهای از طبیعتگرایی، دلخوریهای گذرا در لحظههای زندگی و شور و اشتیاق ماندن و رفتن به چشم میخورد.[۵]دفتر جانهای آفتابی با 7 سروده کوتاه تمام میشود. زیر خونسردترین برف جهان چهارمین دفتر شعر میمنت میرصادقی است. 81 سروده کتاب از سالهای 1370 و 1380 و حال و هوای مهاجرت حکایت دارند. این کتاب شناسنامه شاعری است که آگاهی و شفافیت را به صادقانهترین شکل ممکن در سرودههایش نشان میدهد.[۶]
آثار
تألیف
- بیداری جویباران (1347). تهران: توس.[۱]
- کتابشناسی شعر نو در ایران (1353). گردآورنده میمنت میرصادقی. تهران: انجمن کتاب.[۲]
- با آبها و آینهها (شعر) (1356). تهران: توس.[۳]
- جانهای آفتابی (مجموعه شعر) (1371). بیجا: نارون.[۴]
- واژهنامه هنر شاعری (۱۳۷۳). تهران: کتاب مهناز.[۵]
- واژهنامه هنر داستاننویسی: فرهنگ تفصیلی اصطلاحهای ادبیات داستانی (۱۳۷۷). جمال میرصادقی، میمنت میرصادقی. تهران: کتاب مهناز.[۶]
- رمانهای معاصر فارسی پیرنگ، شرح و تفسیر (1379-1385). ۴ ج. تهران: نیلوفر.[۷]
- زیر خونسردترین برف جهان (مجموعه شعر) (۱۳۸۹). تهران: مروارید.[۸]
- فواره زیر باران (هفت دفتر شعر) (1401). تهران: آگه.[۹]
ادبیات کودک
- ستارههای نیکی خانم (آشنایی با آسمان) (2012). نیویورک: بهار.
- اَلسّون و بَلسّون (آموزش فصلها) (2012). نیویورک: بهار.
- آقا نیما و کلاغه (دوستی با حیوانات) (2012). نیویورک: بهار.
- دستِ کی بالاست؟ (آموزش رنگها) (2012). نیویورک: بهار.
- کارِ همه، مالِ همه (آموزش همکاری) (2012). نیویورک: بهار.
- آقا پایا و کاکایی (آشنایی با دریا) (2012). نیویورک: بهار.
- خانم پیر مهربون (2013). نیویورک: بهار.
- روزی، روزگاری... (هفت قصه عامیانه فارسی) (2013). نیویورک: بهار.
- سفیدقبا (برف) (2013). نیویورک: بهار.
- باز هم خاله پیرزن جا موند! (آشنایی با عید نوروز) (2013). نیویورک: بهار.
- دنیای تازه من (2013). نیویورک: بهار.
- پرواز در یک روز زمستانی (2014). نیویورک: بهار.
- بچهها بیاین تماشا (باران) (2014). نیویورک: بهار.
- باغ سیب و گلابی (شناخت میوهها و مزهها) (2014). نیویورک: بهار.
- صبح که میشه (شناخت حیوانات خانگی) (2015). نیویورک: بهار.
- داستانهای شاهنامه (جلد اول) (2015). نیویورک: بهار.
- داستانهای شاهنامه (جلد دوم) (2016). نیویورک: بهار.
- داستانهای شاهنامه (جلد سوم) (2017). نیویورک: بهار.
- داستانهای شاهنامه (جلد چهارم) (2018). نیویورک: بهار.
- عمو نوروز (2018). نیویورک: بهار.[۷]
ترجمه
- بورخس، خورخه لوئیس (1381). این هنر شعر: شش سخنرانی از خورخه لوئیس بورخس. ترجمه میمنت میرصادقی (ذوالقدر)، هما متینرزم. تهران: نیلوفر.[۱۰]
- شاعری شیفته رنگ: چهار مقاله در شناخت فدریکو گارسیا لورکا همراه با برگزیدهای از شعرهای لورکا (۱۳۹۱). همراه با نازنین میرصادقی. تهران: نیلوفر.[۱۱]
- اوسوفسکی، اوردی (1399). تا دلت میخواهد آرزو کن: رمز موفقیت لنگستون هیوز شاعر سیاهپوست امریکایی. تهران: اشاره.[۱۲]
شعر
بیبادبان و پارو | |
---|---|
حتی اگر شکسته باشی | |
بیبادبان و پارو | |
بر بامِ کوهْ موج، | |
صد پاره پاره پاره کاهِ | |
از هم گسسته باشی؛ | |
بهتر که در سلامتِ ساحل | |
در گِل | |
نشسته باشی[۸] |
منابع
- ↑ تصویر یک دریچه روشن: ارجنامه میمنت ذوالقدر (میرصادقی) (1401). به کوشش مریم میرشمسی، زهرا نادری، فرخلقا نواییبروجنی. تهران: آگه. ص388.
- ↑ تصویر یک دریچه روشن: ارجنامه میمنت ذوالقدر (میرصادقی) (1401). به کوشش مریم میرشمسی، زهرا نادری، فرخلقا نواییبروجنی. تهران: آگه. ص111.
- ↑ همان. ص112.
- ↑ همان. ص113.
- ↑ همان. ص115.
- ↑ همان. صص117-118.
- ↑ تصویر یک دریچه روشن: ارجنامه میمنت ذوالقدر (میرصادقی) (1401). به کوشش مریم میرشمسی، زهرا نادری، فرخلقا نواییبروجنی. تهران: آگه. ص22.
- ↑ میرصادقی، میمنت (1389). زیر خونسردترین برف جهان (مجموعه شعر). تهران: مروارید. ص43.
پیوند به بیرون
نگارخانه
تلخیص و تدوین: هانیه قهرمانی