تفاوت میان نسخه‌های «مدرسه جده بزرگ»

از دانشنامه الکترونیکی زنان
پرش به ناوبری پرش به جستجو
 
(۱۶ نسخه‌ٔ میانی ویرایش‌شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشده)
سطر ۱: سطر ۱:
 
[[پرونده:مدرسه جده بزرگ.jpeg|بندانگشتی|400x400پیکسل|مدرسه جده بزرگ]]
مدرسه جده بزرگ از مدارس علمیه اصفهان است که در دوره شاه عباس دوم //// توسط همسر شاه صفی ساخته شده است.  
[[پرونده:سردر مدرسه جده بزرگ.jpeg|بندانگشتی|300x300پیکسل|سردر مدرسه جده بزرگ]]
[[پرونده:کتیبه سردر مدرسه جده بزرگ.jpeg|بندانگشتی|کتیبه سردر مدرسه جده بزرگ]]
مدرسه جده بزرگ از مدارس علمیه اصفهان است که در دوره صفویه (شاه عباس دوم) توسط یکی از همسران شاه صفی ساخته شده است. تاریخ وقفنامه 1067 ق است.  


=== تاریخچه ===
=== تاریخچه ===
مدرسه جده بزرگ در بازار بزرگ اصفهان و نزدیک میدان نقش جهان قرار دارد و در زمان شاه عباس دوم به دستور جده شاه عباس دوم بنا شده است و از آنجا که به لحاظ مساحت بزرگتر از [[مدرسه جده کوچک]] است به این نام خوانده شده است. نام بانی و یا واقف مدرسه در هیچ یک از کتیبه‌های موجود در ساختمان مدرسه ذکر نشده، ولی در وقفنامه آن از زنی به نام حوری نام خانم اسم برده شده است. شاردن، سیاح فرانسوی، آن را از ساخته‌های یکی از زنان شاه صفی معرفی کرده است.  
مدرسه جده بزرگ در بازار بزرگ اصفهان و نزدیک میدان نقش جهان قرار دارد. از آنجا که این مدرسه به لحاظ مساحت بزرگتر از [[مدرسه جده کوچک]] است به این نام خوانده شده است.<ref name=":2" />نام بانی و یا واقف مدرسه در هیچ یک از کتیبه‌های موجود در ساختمان مدرسه ذکر نشده، ولی در حاشیه وقفنامه آن از زنی به نام حوری‌نام خانم اسم برده شده است که معلوم نیست این زن همان واقف است یا خیر. شاردن، سیاح فرانسوی، آن را از ساخته‌های یکی از زنان شاه صفی معرفی کرده است.<ref>شاردن، ژان (1379). ''سفرنامه شاردن''. ترجمه حسین عریضی. اصفهان: گلها. ص70.</ref>مدرسه جده بزرگ در سال 1334ش تعمیر و مرمت شد که در جریان آن بخش اعظمی از تزیینات کاشی‌کاری قدیمی با انواع جدید جایگزین شده است.<ref name=":4">احمدی، نزهت (1375). ''چهار وقفنامه‌ از چهار مدرسه اصفهان‌ در دوره صفوی‌''. به کوشش رسول جعفریان. دفتر 3. قم‌: کتابخانه آیه اللّه‌ العظمی‌ مرعشی‌ نجفی. صص111-112.</ref>کتیبه این تزیینات در پیشانی ایوان شرقی نصب شده است.<ref name=":3" />
 
جابری انصاری در کتاب تاریخ اصفهان درباره این مدرسه می نویسد: از آن قسمت بازار می گذرند، به طرف شمال، به مدرسه جده می رسند. مساحتش، سه جریب شاه می شود. این مدرسه را از جده شاه عباس دوم دانند و به مناسبت وسعت مکان، جده بزرگ خوانند و مدرسه جده واقعه در بازار قهوه کاشیها را جده کوچک گویند و آن قریب هفتصد ذرع است و حال آنکه او را جده بزرگتر شاه عباس ساخته. در مدرسه جده بزرگ، چند مدرس و حجراتی است و حجره مرحوم آقا محمدکاظم واله، شاعر و عارف روی جوی است، که نظر به نظافت، آقا محمدکاظم رنگ روغنی زده بود. و جده کوچک به عقب فضایی دارد و مدرسی دارد که مسجد نیز هست، و چون سابقاً خط بازار از قهوه کاشیها به سرای ساروتقی به بازارچه مشیر انصاری و فضای میان هارونیّه و مسجد علی و درب حمام کرسی و بازار گندم فروشان منتهی به بازار قاز می شده، مدارس و کاروانسراها در این خط بوده، مانند [[مدرسه جده کوچک]]، هفتصد ذرع مساحت، و مسجد مختصری جنب آن، و مسجد کهنه پشت ساروتقی که بعد، مرحوم ملاحسین کرمانی از پول حاج محمدابراهیم ملک التجار و غیره وسعت داد و بر آبادانی افزود و به نور و رضوان نام نهاد.<ref name=":0">ه‍ن‍رف‍ر، ل‍طف‌‌ال‍ل‍ه‌ (1350). ''گ‍ن‍ج‍ی‍ن‍ه‌ آث‍ار ت‍اری‍خ‍ی‌ اص‍ف‍ه‍ان‌: آث‍ار ب‍اس‍ت‍ان‍ی‌ و ال‍واح‌ و ک‍ت‍ی‍ب‍ه‌‌ه‍ای‌ ت‍اری‍خ‍ی‌ در اس‍ت‍ان‌ اص‍ف‍ه‍ان‌''. اص‍ف‍ه‍ان‌: ک‍ت‍اب‍ف‍روش‍ی‌ ث‍ق‍ف‍ی‌. ص553.</ref>
 
 
حوری نام خانم احتمالاً همسرِ گرجیِ صفی میرزا و مادر شاه صفی بوده است.[https://rasekhoon.net/article/show/119865/]
 
 
 
 


=== بنای مدرسه ===
=== بنای مدرسه ===
تنها کتیبه تاریخداری که از دوره صفویه در این مدرسه وجود دارد، کتیبه‌ای به خط محمدرضا امامی و تاریخ 1058 ه.ق است که بر سردر ورودی مدرسه نصب شده و ظاهراً مربوط به اتمام کارهای ساختمانی مدرسه است. مدرسه جده بزرگ در سال 1334ش تعمیر و مرمت شده که در جریان آن بخش اعظمی از تزیینات کاشی کاری قدیمی با انواع جدید جایگزین شده است. کتیبه این تزیینات در پیشانی ایوان شرقی نصب شده است. مدرسه جده بزرگ بر روی زمینی مستطیل شکل به ابعاد 32×40 متر، با طرح چهار ایوانی و در دو طبقه برپا شده و مشتمل است بر سردر ورودی، هشتی، ایوان‌های چهارگانه، صحن میانی، حجره‌هایی در دو طبقه، چاه‌خانه و وضوخانه. بنای مدرسه از چهار طرف به بافت شهری پیوسته و فقط در جبهه غربی، سردر ورودی آن مجاور معبر قرار گرفته و دارای نماسازی و تزیینات است. در اطراف ایوان‌ها و در دو طبقه در مجموع حدود 69 حجره قرار گرفته‌اند. (33 حجره در طبقه همکف و 36 حجره در طبقه فوقانی). تزیینات داخلی مدرسه منحصر به کاشی کاری اطراف است و چیزی که به نظر می‌آید در لوحه کوچک بر سر پشت بغل ضلع شرقی با خط نستعلیق مشکی بر زمینه کاشی خشت زرد رنگ نقش شده:
مدرسه جده بزرگ بر روی زمینی مستطیل شکل به ابعاد 34/8× 24/2 متر، با طرح چهار ایوانی و در دو طبقه برپا شده و مشتمل است بر سردر ورودی، هشتی، ایوان‌های چهارگانه، صحن میانی، حجره‌هایی در دو طبقه، چاه‌خانه و وضوخانه. بنای مدرسه از سه طرف به بافت شهری پیوسته و فقط در سردر ورودی آن دارای نماسازی و تزیینات است. تزیینات داخلی مدرسه منحصر به کاشی‌کاری اطراف است. نقشه بنا به صورت ۴ ایوانی، با حجره‌هایی در طرفین هریک از ایوان‌ها، پیرامون یک حیاط مرکزی به شکل هشت‌گوش نامنظم (نگینی) است. در اطراف ایوان‌ها و در دو طبقه، حجره‌ها قرار گرفته‌اند. این مدرسه ۳۳ حجره در طبقه همکف و ۳۶ حجره در طبقه اول دارد. هر حجره طبقه همکف شامل یک ایوانچه ورودی، اتاق اصلی و پستوست. حجره‌های واقع در گوشه‌ها و تمامی حجره‌های طبقه بالا فاقد پستو هستند.<ref name=":0">جاوری، محسن (1376). ''بررسی مدارس موجود دوره صفوی اصفهان.'' پایان‌نامه کارشناسی ارشد، دانشگاه تهران. ص46-54.</ref>درست بالای در ورودی، کتیبه ساخت بنا از کاشی به خط ثلث به رنگ سفید بر زمینه لاجوردی با رقم محمدرضا امامی، و تاریخ ۱۰۵۸ق قرار دارد که در آن از جده شاه عباس دوم صفوی به عنوان بانی مدرسه و وقف آن بر طلبه مذهب اثنا عشریه، نام برده شده است.<ref name=":2">ه‍ن‍رف‍ر، ل‍طف‌‌ال‍ل‍ّه‌ (1344). ''گ‍ن‍ج‍ی‍ن‍ه‌ آث‍ار ت‍اری‍خ‍ی‌ اص‍ف‍ه‍ان‌: آث‍ار ب‍اس‍ت‍ان‍ی‌ و ال‍واح‌ و ک‍ت‍ی‍ب‍ه‌‌ه‍ای‌ ت‍اری‍خ‍ی‌ در اس‍ت‍ان‌ اص‍ف‍ه‍ان‌''. اص‍ف‍ه‍ان‌: ک‍ت‍اب‍ف‍روش‍ی‌ ث‍ق‍ف‍ی‌. ص553.</ref>۳ کتیبه نیز به خط کوفی بنایی با نام‌‎های الله، محمد، و مبارک باد به شیوه کاشی‌کاری معرق اجرا شده است.<ref name=":0" />


گشت تعمیر این خجسته بنا 1334
=== اساتید مشهور ===
در این مدرسه محل تدریس بسیاری از علمای بزرگ اصفهان نظیر حاج میرمحمدصادق مدرس خاتون‌آبادی و میرسید محمد نجف‌آبادی بوده است.<ref name=":1">رف‍ی‍ع‍ی‌ م‍ه‍رآب‍ادی‌، اب‍وال‍ق‍اس‍م‌ (1352). ''آث‍ار م‍ل‍ی‌ اص‍ف‍ه‍ان''‌. ت‍ه‍ران‌: انجمن آثار ملی. صص441-442.</ref>آقاحسین خوانساری از مدرّسان این مدرسه بود و تولیت آن‌جا را نیز برعهده داشت. پسرانش آقا جمال و آقارضی خوانساری نیز هر دو در این مدرسه تدریس می‌کردند.<ref>ه‍م‍ای‍ی‌، ج‍لال‌ال‍دی‍ن‌ (1381). ''تاریخ اصفهان: م‍ج‍ل‍د اب‍ن‍ی‍ه‌ و ع‍م‍ارات‌ ف‍ص‍ل‌ ت‍ک‍ای‍ا و م‍ق‍اب‍ر''. ب‍ک‍وش‍ش‌ م‍اه‍دخ‍ت‌ ب‍ان‍وه‍م‍ای‍ی‌. ت‍ه‍ران‌: ه‍م‍ا. صص150-152.</ref>


و معلوم می گردد در تاریخ مزبور از مدرسه تعمیری به عمل آمده است.
=== تولیت ===


===  کتیبه ===
در وقفنامه مدرسه که در زمان حاج آقاحسین خوانساری تنظیم شده تولیت شرعی به مؤسس مدرسه و پس از مرگ او، به شاه وقت واگذار شده است.<ref name=":4" />متولی مدرسه مزبور تا 1308ه.ش از خاندان آقا جمال‌‎الدین خوانساری بود. این اثر باستانی به موجب شماره 892- 48/10/1 به ثبت تاریخی رسیده است.<ref name=":1" /><ref name=":3">م‍لازاده‌، ک‍اظم (1381). ''م‍دارس‌ و ب‍ن‍اه‍ای‌ م‍ذه‍ب‍ی‌ (ت‍ک‍ی‍ه‌، ح‍س‍ی‍ن‍ی‍ه‌، خ‍ان‍ق‍اه‌، ق‍دم‍گ‍اه‌، م‍درس‍ه‌، م‍ص‍ل‍ی‌).'' ت‍ه‍ران‌: س‍ازم‍ان‌ ت‍ب‍ل‍ی‍غ‍ات‌ اس‍لام‍ی‌، ح‍وزه‌ ه‍ن‍ری‌. ‌ص49.</ref>
در بالای درگاه ورودی، کتیبه‌ای از کاشی به خط ثلث سفید بر زمینه لاجوردی و خط محمدرضا امامی نصب شده است.<ref>م‍لازاده‌، ک‍اظم (1381). ''م‍دارس‌ و ب‍ن‍اه‍ای‌ م‍ذه‍ب‍ی‌ (ت‍ک‍ی‍ه‌، ح‍س‍ی‍ن‍ی‍ه‌، خ‍ان‍ق‍اه‌، ق‍دم‍گ‍اه‌، م‍درس‍ه‌، م‍ص‍ل‍ی‌).'' ت‍ه‍ران‌: س‍ازم‍ان‌ ت‍ب‍ل‍ی‍غ‍ات‌ اس‍لام‍ی‌، ح‍وزه‌ ه‍ن‍ری‌. ‌ص49.</ref>


=== اساتید مشهور ===
=== وقفنامه ===
در این مدرسه افرادی چون حاج میرمحمد صادق مدرس خاتون آبادی و میرسید محمد نجف آبادی درس داده اند و اغلب علماء و فضلای کشور از محضر آنان استفاده کرده‌اند.<ref>رف‍ی‍ع‍ی‌ م‍ه‍رآب‍ادی‌، اب‍وال‍ق‍اس‍م‌ (1352). ''آث‍ار م‍ل‍ی‌ اص‍ف‍ه‍ان''‌. ت‍ه‍ران‌: انجمن آثار ملی. صص441-442.</ref>حجره آخوند کاشی مدتی در مدرسه جده بزرگ بود و قبل از آن در جده کوچک حجره داشت.<ref>ه‍م‍ای‍ی‌، ج‍لال‌ال‍دی‍ن‌ (1381). ''تاریخ اصفهان: م‍ج‍ل‍د اب‍ن‍ی‍ه‌ و ع‍م‍ارات‌ ف‍ص‍ل‌ ت‍ک‍ای‍ا و م‍ق‍اب‍ر''. ب‍ک‍وش‍ش‌ م‍اه‍دخ‍ت‌ ب‍ان‍وه‍م‍ای‍ی‌. ت‍ه‍ران‌: ه‍م‍ا. ص266.</ref>آقاحسین خوانساری از مدرّسان این مدرسه بود و تولیت آن‌جا را نیز برعهده داشت. پسرانش آقا جمال و آقارضی خوانساری نیز هر دو در این مدرسه تحصیل کردند. آقا جمال به نیابت پدرش در مدرسه جده تدریس می‌کرده و خود آقاحسین در منزل به افادات مشغول بوده است. تولیت هر دو مدرسه جده بزرگ و کوچک با نظارت مدرسه نیم‌آورد هرسه نسل بعد نسل با اعقاب آقاحسین و آقاجمال خوانساری بوده است.<ref>ه‍م‍ای‍ی‌، ج‍لال‌ال‍دی‍ن‌ (1381). ''تاریخ اصفهان: م‍ج‍ل‍د اب‍ن‍ی‍ه‌ و ع‍م‍ارات‌ ف‍ص‍ل‌ ت‍ک‍ای‍ا و م‍ق‍اب‍ر''. ب‍ک‍وش‍ش‌ م‍اه‍دخ‍ت‌ ب‍ان‍وه‍م‍ای‍ی‌. ت‍ه‍ران‌: ه‍م‍ا. صص150-152.</ref>
وقفنامه این مدرسه که به شماره ثبت 103 در بايگانی اداره‌کل اوقاف اصفهان نگهداری می‌‏شود، از معدود اسنادی است که اصل آن به دست رسيده است. اين وقفنامه که در تاریخ 1067 ه.ق. تنظیم شده بر روی کاغذی ضخيم نوشته شده که بعدها گويا به هنگامی که دچار پارگی و شکستگی شده، پشت آن را پارچه چسبانده‌‏اند. اما بطور کلی آسيب بسيار ديده و مقداری از بخش فوقانی و سطرهای ابتدای آن کاملأ از ميان رفته است. در آن هدف از ساخت مدرسه، موقوفات آن و قيود و شرايطی که از سوی واقف لازم دانسته شده، ذکر شده است. در پايان متن وقفنامه از دو گواه ياد شده، يکی حبيب‌الله بن حسين حسينی است که گويا اين شخص همان حبيب‌الله کرکی بن حسين حسن حسينی موسوی عاملی است و نیز ميرسيداحمدبن زين العابدين علوی، که داماد ميرداماد بوده است.[https://rasekhoon.net/article/show/119865/


== منابع ==
<references />


== پیوند به بیرون ==


(احتمالا منظور تولیت علمی بوده است)
# [https://rasekhoon.net/article/show/119865/ احمدی، نزهت (1375). ''چهار وقفنامه از چهار مدرسه اصفهان در دوره صفوی''. نسخه الکترونیک.]


=== تولیت ===


در وقفنامه مدرسه که در زمان حاج آقاحسین خوانساری تنظیم شده تولیت شرعی به مؤسس مدرسه و پس از مرگ او، به شاه وقت واگذار شده است.[https://rasekhoon.net/article/show/119865/] متولی مدرسه مزبور تا 1308ه.ش از خاندان آقا جمال‌‎الدین خوانساری بود. این اثر باستانی به موجب شماره 892- 1/10/48 به ثبت تاریخی رسیده است.<ref>رف‍ی‍ع‍ی‌ م‍ه‍رآب‍ادی‌، اب‍وال‍ق‍اس‍م‌ (1352). ''آث‍ار م‍ل‍ی‌ اص‍ف‍ه‍ان''‌. ت‍ه‍ران‌: انجمن آثار ملی. صص441-442.</ref><ref>م‍لازاده‌، ک‍اظم (1381). ''م‍دارس‌ و ب‍ن‍اه‍ای‌ م‍ذه‍ب‍ی‌ (ت‍ک‍ی‍ه‌، ح‍س‍ی‍ن‍ی‍ه‌، خ‍ان‍ق‍اه‌، ق‍دم‍گ‍اه‌، م‍درس‍ه‌، م‍ص‍ل‍ی‌).'' ت‍ه‍ران‌: س‍ازم‍ان‌ ت‍ب‍ل‍ی‍غ‍ات‌ اس‍لام‍ی‌، ح‍وزه‌ ه‍ن‍ری‌. ‌ص49.</ref>


=== وقفنامه ===
== نگارخانه ==
اين وقفنامه که به شماره ثبت 103 در بايگانی اداره کل اوقاف اصفهان نگهداری می‌‏شود، از معدود اسنادی است که اصل آن به دست رسيده است. اين وقفنامه بر روی کاغذی ضخيم نوشته شده که بعدها گويا به هنگامی که دچار پارگی و شکستگی شده، پشت آن را پارچه چسبانده‌‏اند. اما بطور کلی اين وقفنامه آسيب بسيار ديده و مقداری از بخش فوقانی و سطرهای ابتدای آن کاملأ از ميان رفته است. اين وقفنامه در سال 1057 هجری قمری به دستور «حوری نام خانم»، جده شاه عباس ثانی تنظيم گرديده است و طی آن انگيزه ايجاد مدرسه، شرح و توصيف موقوفات آن و قيود و شرايط که از سوی واقف لازم دانسته شده، ذکر گرديده است.
<gallery>
پرونده:مدرسه جده بزرگ-1.jpg|سند ثبت مدرسه جده بزرگ در فهرست آثار ملی در وزارت فرهنگ و هنر به شماره 892 در تاریخ 1/ 10/ ۱348 ش.
پرونده:مدرسه جده بزرگ-2.jpg|سند ثبت مدرسه جده بزرگ در فهرست آثار ملی، اداره‌کل باستان‌شناسی و فرهنگ عامه
</gallery>


== منابع ==
<references />


== پیوند به بیرون ==


# [https://rasekhoon.net/article/show/119865/ راسخون]
نویسنده: حکمت بروجردی
[[رده:مدارس علمیه]]
[[رده:موقوفات زنان]]
[[رده:دوره صفوی]]
[[رده:مدارس دوره صفوی]]
[[رده:مدارس اصفهان]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۲ اوت ۲۰۲۳، ساعت ۱۴:۳۱

مدرسه جده بزرگ
سردر مدرسه جده بزرگ
کتیبه سردر مدرسه جده بزرگ

مدرسه جده بزرگ از مدارس علمیه اصفهان است که در دوره صفویه (شاه عباس دوم) توسط یکی از همسران شاه صفی ساخته شده است. تاریخ وقفنامه 1067 ق است.

تاریخچه

مدرسه جده بزرگ در بازار بزرگ اصفهان و نزدیک میدان نقش جهان قرار دارد. از آنجا که این مدرسه به لحاظ مساحت بزرگتر از مدرسه جده کوچک است به این نام خوانده شده است.[۱]نام بانی و یا واقف مدرسه در هیچ یک از کتیبه‌های موجود در ساختمان مدرسه ذکر نشده، ولی در حاشیه وقفنامه آن از زنی به نام حوری‌نام خانم اسم برده شده است که معلوم نیست این زن همان واقف است یا خیر. شاردن، سیاح فرانسوی، آن را از ساخته‌های یکی از زنان شاه صفی معرفی کرده است.[۲]مدرسه جده بزرگ در سال 1334ش تعمیر و مرمت شد که در جریان آن بخش اعظمی از تزیینات کاشی‌کاری قدیمی با انواع جدید جایگزین شده است.[۳]کتیبه این تزیینات در پیشانی ایوان شرقی نصب شده است.[۴]

بنای مدرسه

مدرسه جده بزرگ بر روی زمینی مستطیل شکل به ابعاد 34/8× 24/2 متر، با طرح چهار ایوانی و در دو طبقه برپا شده و مشتمل است بر سردر ورودی، هشتی، ایوان‌های چهارگانه، صحن میانی، حجره‌هایی در دو طبقه، چاه‌خانه و وضوخانه. بنای مدرسه از سه طرف به بافت شهری پیوسته و فقط در سردر ورودی آن دارای نماسازی و تزیینات است. تزیینات داخلی مدرسه منحصر به کاشی‌کاری اطراف است. نقشه بنا به صورت ۴ ایوانی، با حجره‌هایی در طرفین هریک از ایوان‌ها، پیرامون یک حیاط مرکزی به شکل هشت‌گوش نامنظم (نگینی) است. در اطراف ایوان‌ها و در دو طبقه، حجره‌ها قرار گرفته‌اند. این مدرسه ۳۳ حجره در طبقه همکف و ۳۶ حجره در طبقه اول دارد. هر حجره طبقه همکف شامل یک ایوانچه ورودی، اتاق اصلی و پستوست. حجره‌های واقع در گوشه‌ها و تمامی حجره‌های طبقه بالا فاقد پستو هستند.[۵]درست بالای در ورودی، کتیبه ساخت بنا از کاشی به خط ثلث به رنگ سفید بر زمینه لاجوردی با رقم محمدرضا امامی، و تاریخ ۱۰۵۸ق قرار دارد که در آن از جده شاه عباس دوم صفوی به عنوان بانی مدرسه و وقف آن بر طلبه مذهب اثنا عشریه، نام برده شده است.[۱]۳ کتیبه نیز به خط کوفی بنایی با نام‌‎های الله، محمد، و مبارک باد به شیوه کاشی‌کاری معرق اجرا شده است.[۵]

اساتید مشهور

در این مدرسه محل تدریس بسیاری از علمای بزرگ اصفهان نظیر حاج میرمحمدصادق مدرس خاتون‌آبادی و میرسید محمد نجف‌آبادی بوده است.[۶]آقاحسین خوانساری از مدرّسان این مدرسه بود و تولیت آن‌جا را نیز برعهده داشت. پسرانش آقا جمال و آقارضی خوانساری نیز هر دو در این مدرسه تدریس می‌کردند.[۷]

تولیت

در وقفنامه مدرسه که در زمان حاج آقاحسین خوانساری تنظیم شده تولیت شرعی به مؤسس مدرسه و پس از مرگ او، به شاه وقت واگذار شده است.[۳]متولی مدرسه مزبور تا 1308ه.ش از خاندان آقا جمال‌‎الدین خوانساری بود. این اثر باستانی به موجب شماره 892- 48/10/1 به ثبت تاریخی رسیده است.[۶][۴]

وقفنامه

وقفنامه این مدرسه که به شماره ثبت 103 در بايگانی اداره‌کل اوقاف اصفهان نگهداری می‌‏شود، از معدود اسنادی است که اصل آن به دست رسيده است. اين وقفنامه که در تاریخ 1067 ه.ق. تنظیم شده بر روی کاغذی ضخيم نوشته شده که بعدها گويا به هنگامی که دچار پارگی و شکستگی شده، پشت آن را پارچه چسبانده‌‏اند. اما بطور کلی آسيب بسيار ديده و مقداری از بخش فوقانی و سطرهای ابتدای آن کاملأ از ميان رفته است. در آن هدف از ساخت مدرسه، موقوفات آن و قيود و شرايطی که از سوی واقف لازم دانسته شده، ذکر شده است. در پايان متن وقفنامه از دو گواه ياد شده، يکی حبيب‌الله بن حسين حسينی است که گويا اين شخص همان حبيب‌الله کرکی بن حسين حسن حسينی موسوی عاملی است و نیز ميرسيداحمدبن زين العابدين علوی، که داماد ميرداماد بوده است.[۱]

منابع

  1. ۱٫۰ ۱٫۱ ه‍ن‍رف‍ر، ل‍طف‌‌ال‍ل‍ّه‌ (1344). گ‍ن‍ج‍ی‍ن‍ه‌ آث‍ار ت‍اری‍خ‍ی‌ اص‍ف‍ه‍ان‌: آث‍ار ب‍اس‍ت‍ان‍ی‌ و ال‍واح‌ و ک‍ت‍ی‍ب‍ه‌‌ه‍ای‌ ت‍اری‍خ‍ی‌ در اس‍ت‍ان‌ اص‍ف‍ه‍ان‌. اص‍ف‍ه‍ان‌: ک‍ت‍اب‍ف‍روش‍ی‌ ث‍ق‍ف‍ی‌. ص553.
  2. شاردن، ژان (1379). سفرنامه شاردن. ترجمه حسین عریضی. اصفهان: گلها. ص70.
  3. ۳٫۰ ۳٫۱ احمدی، نزهت (1375). چهار وقفنامه‌ از چهار مدرسه اصفهان‌ در دوره صفوی‌. به کوشش رسول جعفریان. دفتر 3. قم‌: کتابخانه آیه اللّه‌ العظمی‌ مرعشی‌ نجفی. صص111-112.
  4. ۴٫۰ ۴٫۱ م‍لازاده‌، ک‍اظم (1381). م‍دارس‌ و ب‍ن‍اه‍ای‌ م‍ذه‍ب‍ی‌ (ت‍ک‍ی‍ه‌، ح‍س‍ی‍ن‍ی‍ه‌، خ‍ان‍ق‍اه‌، ق‍دم‍گ‍اه‌، م‍درس‍ه‌، م‍ص‍ل‍ی‌). ت‍ه‍ران‌: س‍ازم‍ان‌ ت‍ب‍ل‍ی‍غ‍ات‌ اس‍لام‍ی‌، ح‍وزه‌ ه‍ن‍ری‌. ‌ص49.
  5. ۵٫۰ ۵٫۱ جاوری، محسن (1376). بررسی مدارس موجود دوره صفوی اصفهان. پایان‌نامه کارشناسی ارشد، دانشگاه تهران. ص46-54.
  6. ۶٫۰ ۶٫۱ رف‍ی‍ع‍ی‌ م‍ه‍رآب‍ادی‌، اب‍وال‍ق‍اس‍م‌ (1352). آث‍ار م‍ل‍ی‌ اص‍ف‍ه‍ان‌. ت‍ه‍ران‌: انجمن آثار ملی. صص441-442.
  7. ه‍م‍ای‍ی‌، ج‍لال‌ال‍دی‍ن‌ (1381). تاریخ اصفهان: م‍ج‍ل‍د اب‍ن‍ی‍ه‌ و ع‍م‍ارات‌ ف‍ص‍ل‌ ت‍ک‍ای‍ا و م‍ق‍اب‍ر. ب‍ک‍وش‍ش‌ م‍اه‍دخ‍ت‌ ب‍ان‍وه‍م‍ای‍ی‌. ت‍ه‍ران‌: ه‍م‍ا. صص150-152.

پیوند به بیرون

  1. احمدی، نزهت (1375). چهار وقفنامه از چهار مدرسه اصفهان در دوره صفوی. نسخه الکترونیک.


نگارخانه


نویسنده: حکمت بروجردی