تفاوت میان نسخه‌های «میهن بهرامی»

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۷ مهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۱۱:۰۵

میهن بهرامی

میهن بهرامی (1326-1396) پژوهشگر‌‌‌‌‌‌‌ ایرانی است که در زمینه‌های علمی و هنری متفاوتی از جمله روانکاوی بالینی، نقاشی، فیلمنامه‌نویسی، فیلمسازی، نقد فیلم، مجسمه‌سازی، داستان‌نویسی و ادبیات کودک و نوجوان فعال بود.

زندگی‌نامه

میهن بهرامی در سال 1326 [۱] در شهر تهران به دنیا آمد. مادرش، فروغ اختر کردار نیک زنی هنرمند بود و در خیاطی، گلدوزی و طراحی لباس مهارت داشت. او به دخترانش میهن و منیژه این استعداد و مهارت خود را منتقل کرد و نخستین آموزگار آنها بود.^[۱]میهن در سال 1345 با محمد متوسلانی ازدواج کرد که ثمره این ازدواج دختری به نام ناتالی متوسلانی است. میهن بهرامی در 3 اردیبهشت 1396 بر اثر سرطان ریه درگذشت.[۲]

تحصیلات

میهن بهرامی لیسانس روانشناسی، کارشناسی ارشد جامعه‌شناسی و دکترای فلسفه را از دانشگاه تهران دریافت کرد.[۳] او مدتی را نیز در رشته روان‌شناسی اجتماعی در دانشگاه UCLA به مطالعه پرداخت.[۴]

فعالیت‌های هنری

میهن از 12 سالگی به دنیای هنر و ادب پیوست. در 14 سالگی نزد جعفر پتگر- یکی از نقاشان بزرگ معاصر- شروع به یادگیری نقاشی کرد. او موفق شد سبکی خاص در نقاشی گل را از آن خود کند که بعدها توسط کارشناسان هنر در لندن مورد تحسين قرار گرفت؛ چندی نیز در آمریکا به مطالعه در زمینه مجسمه‌سازی و نقاشی پرداخت.^[۲]آثار نقاشی وی در نمایشگاه‌های گروهی و انفرادی به نمایش گذاشته شد.

فعالیت‌های ادبی

میهن از 17 سالگی با نوشتن مقالاتی در زمینه‌های ادبی و هنری همکاری با نشریات ادبی ـ هنری تهران را در پیش گرفت. او نخستين رمان خود، زنبق ناچين را در سال 1341 و زمانی که هفده سال داشت نوشت و منتشر کرد. همچنین کارهای مشترکی در زمینه‌ی روانشناسی و سینما و نمایشنامه‌ی رادیویی انجام داد. میهن قصه‌هايش را به مجلات ادبی مانند سخن، نگین، وحيد و نامه کانون نويسندگان و... می‌داد.[۵]او، طی سال‌های 1344ـ 1355 بیش از بیست داستان در مجله نگین منتشر کرد. همچنین مقاله‌هایی در نقد نقاشی نوشت، به علاوه در سال‌های 1355ـ1356 سفرنامه خود به ترکیه و اروپا را در شماره‌های متعدد آن عرضه کرد. او از اعضای کانون نمایشنامه‌نویسان خانه تئاتر بود.[۶]

مضامین

از بهرامی داستان بلند زنبق ناچین (1341) و دو مجموعه داستان حیوان (1364) و هفت شاخه سرخ (1379)، با مضمون‌هایی در مایه خاطره‌ای ـ نوستالژیک منتشر شده است. جستجوگر (1368) تک‌نگاری فیلمی ساخته همسرش، محمد متوسلانی که بازگویی تازه‌ای است از سیر و سلوکی عرفانی، از دیگر آثار اوست.^[۳]

بهرامی از زندگی زنان تهران قدیم شناخت عمیقی دارد. او رنگ و بوی زندگی سپری شده را ثبت می‌کند. بهترین داستان‌های او براساس خاطرات دوره کودکی نوشته شده و جلوه‌های رقت‌انگیز وقایعی به تصویر کشیده شده که در خانواده‌های مرفه و سنتی تهران قدیم رخ نموده‌اند. بهرامی دنیای این خانواده‌ها را با وصف جزئیاتی از خانه‌ها و لوازم منزل و تجملات آنها می‌سازد و تنهایی زنان را، که انگار در لابه لای انبوه تزئینات و تشریفات به دام افتاده‌اند، نمایان می‌کند. چهره‌های داستانی او در قید و بند سلسله مراتب اجتماعی و سنت‌های دست و پاگیر از دست می‌روند. راوی قصه‌هایی همچون حاج بارک الله، باغ غم و هفت شاخه سرخ، متأثر از گذراندن دوره کودکی خود، حال و روز دردبار زنان اواخر قاجار و اوایل سلطنت پهلوی را گزارش می‌کند. او با استفاده از حافظه‌ای توانا و نقل جزئیات حیرت‌آور مجلس‌های زنانه و خلوت بدون مرد، نکته‌هایی از روان‌شناسی فردی و جمعی زنان و خواب و خیالات آنان نقل می‌کند که خواننده را از واقعیت‌های مکتوم دورانی ناآشنا مانده و افسانه‌آسا عبور می‌دهد. در داستان‌هایی همچون حیوان، زندگی زنان اشرافی و خدمتکاران آنها را در بافتی ریزنقش و رنگارنگ از فولکلور و آداب و رسوم، وصف می‌کند. این ویژگی، آثار او را به منبعی ارزشمند برای مطالعه تاریخ شفاهی جامعه بدل می‌کند. توجه به نقاشی و سینما حالتی نمایشی ـ تصویری به این قبیل از داستان‌های او می‌دهد.^[۴]

یکی از بهترین داستان‌های نویسنده، حاج بارک الله (نامه کانون نویسندگان ایران، 1358) نیز از دید دخترکی روایت می‌شود که با قرار گرفتن در جریان زندگی زنی زخم‌خورده عشقی ناکام، با رنج و تنهایی زنان آشنا می‌گردد. حاج باريکلا (بارک الله) که به تشخيص محمدعلی سپانلو يکی از برترين قصه‌های کوته ادبيات امروز فارسی است یکی از داستان‌های مجموعه قصه حیوان است. بهرامی در داستان پایان یک شهر سرنوشت زنان روسپی را بیان می‌کند. او چند داستان کنایی هم با بافتی رمانتیک براساس اندیشه‌های عرفانی یا روان‌شناختی نوشته است.^[۵]

آثار

کتاب

زنبق ناچین (بی‌تا). تهران.[۷]
باغ غم: هفت قصه و یک گفتار (ـ ـ13). بی جا: بی نا.[۸]
آدل‍ر، آل‍ف‍رد (1361). روانشناسی فردی. به کوشش میهن بهرامی. تهران: پیشگام.[۹]
ق‍ص‍ه‌ م‍اه‌ خ‍ان‍وم‌، س‍ف‍ر ک‍وچ‍ک‌ ب‍ه‌ ف‍ض‍ا (1361). تهران: تصویر و صدا.[۱۰]
کدو قل قله زن (1362). برداشت و تنظیم میهن بهرامی. تهران: تصویر و صدا.[۱۱]
ح‍ی‍وان‌: ه‍ف‍ت‌ ق‍ص‍ه‌ و ی‍ک‌ گ‍ف‍ت‍ار (1364). ت‍ه‍ران‌: دم‍اون‍د.[۱۲]
جستجوگر (1369). تهران: تصویر و صدا. (فیلمنامه)[۱۳]
هفت شاخه سرخ (1379). تهران: پیک بهار.[۱۴]
م‍ج‍دتیموری، میرمحمدولی (1389). درمان بدون دارو در روان‌پزشکی. به کوشش میهن بهرامی. تهران: پیک بهار.[۱۵]

مقاله

از میهن بهرامی نقدها و مقالات زیادی در نشریات فرهنگی هنری منتشر شده است.[۱۶]

مفاخر

فیلمنامه جستجوگر دیپلم افتخار جشنواره‌ی فیلم فجر را به دست آورد.[۱۷]

منابع

↑ فرخ‌زاد، پوران (1381). کارنمای زنان کارای ایران، از دیروز تا امروز. تهران: قطره. صص171-172.
↑ میرعابدینی، حسن (1386). فرهنگ داستان‌نویسان ایران از آغاز تا امروز. تهران: چشمه. ص60.
↑ میرع‍اب‍دی‍ن‍ی‌، ح‍س‍ن‌ (1401). دختران شهرزاد: زنان نویسنده‌ ایرانی. ویراستار احمد سمیعی ‌گیلانی. تهران: نشر چشمه. ص142.
↑ میرع‍اب‍دی‍ن‍ی‌، ح‍س‍ن‌ (1401). دختران شهرزاد: زنان نویسنده‌ ایرانی. ویراستار احمد سمیعی ‌گیلانی. تهران: نشر چشمه. ص143 به نقل از مجابی، جواد (1396). چالش نویسنده امروزی و راوی دیروزین. تجربه. شماره 51.
↑ میرع‍اب‍دی‍ن‍ی‌، ح‍س‍ن‌ (1401). دختران شهرزاد: زنان نویسنده‌ ایرانی. ویراستار احمد سمیعی ‌گیلانی. تهران: نشر چشمه. صص144-146.

پیوند به بیرون

نویسنده: هانیه قهرمانی

[1] فرخ‌زاد، پوران (1381). کارنمای زنان کارای ایران، از دیروز تا امروز. تهران: قطره. صص171-172.

[:0-2] میرعابدینی، حسن (1386). فرهنگ داستان‌نویسان ایران از آغاز تا امروز. تهران: چشمه. ص60.

[3] میرع‍اب‍دی‍ن‍ی‌، ح‍س‍ن‌ (1401). دختران شهرزاد: زنان نویسنده‌ ایرانی. ویراستار احمد سمیعی ‌گیلانی. تهران: نشر چشمه. ص142.

[4] میرع‍اب‍دی‍ن‍ی‌، ح‍س‍ن‌ (1401). دختران شهرزاد: زنان نویسنده‌ ایرانی. ویراستار احمد سمیعی ‌گیلانی. تهران: نشر چشمه. ص143 به نقل از مجابی، جواد (1396). چالش نویسنده امروزی و راوی دیروزین. تجربه. شماره 51.

[5] میرع‍اب‍دی‍ن‍ی‌، ح‍س‍ن‌ (1401). دختران شهرزاد: زنان نویسنده‌ ایرانی. ویراستار احمد سمیعی ‌گیلانی. تهران: نشر چشمه. صص144-146.

[۱]

[۲]

[۳]

[۴]

[۵]

@@ سطر ۱: / سطر ۱: @@
-میهن بهرامی (1324- ) داستان نویس، نقاش، منتقد ادبی ایرانی است.
+[[پرونده:میهن بهرامی.jpg|بندانگشتی|280x280پیکسل|میهن بهرامی]]
+میهن بهرامی (1326-1396) پژوهشگر‌‌‌‌‌‌‌ ایرانی است که در زمینه‌های علمی و هنری متفاوتی از جمله روانکاوی بالینی، نقاشی، فیلمنامه‌نویسی، فیلمسازی، نقد فیلم، مجسمه‌سازی، داستان‌نویسی و ادبیات کودک و نوجوان فعال بود.
-میهن بهرامی متولد 1324 (<nowiki>https://opac.nlai.ir/opac-prod/search/briefListSearch.do?command=FULL_VIEW&classType=2&id=27170&pageStatus=1</nowiki>
+=== زندگی‌نامه ===
+میهن بهرامی در سال 1326 [https://alumni.ut.ac.ir/fa/page/8119/%D9%85%DB%8C%D9%87%D9%86-%D8%A8%D9%87%D8%B1%D8%A7%D9%85%DB%8C] در شهر تهران به دنیا آمد. مادرش، فروغ اختر کردار نیک زنی هنرمند بود و در خیاطی، گلدوزی و طراحی لباس مهارت داشت. او به دخترانش میهن و منیژه این استعداد و مهارت خود را منتقل کرد و نخستین آموزگار آنها بود.<ref>فرخ‌زاد، پوران (1381). ''کارنمای زنان کارای ایران، از دیروز تا امروز''. تهران: قطره. صص171-172.</ref>میهن در سال 1345 با [https://fa.wikipedia.org/wiki/%D9%85%D8%AD%D9%85%D8%AF_%D9%85%D8%AA%D9%88%D8%B3%D9%84%D8%A7%D9%86%DB%8C محمد متوسلانی] ازدواج کرد که ثمره این ازدواج دختری به نام [[ناتالی متوسلانی]] است. میهن بهرامی در 3 اردیبهشت 1396 بر اثر سرطان ریه درگذشت.[https://artschool.farhang.gov.ir/fa/news/278224/%D9%85%DB%8C%D9%87%D9%86-%D8%A8%D9%87%D8%B1%D8%A7%D9%85%DB%8C-%D8%AF%D8%B1%DA%AF%D8%B0%D8%B4%D8%AA]
-در شهر تهران، تحصیلات خود را تا مرحله دکترای فلسفه در دانشگاه تهران ادامه داد، چندی نیز در آمریکا به مطالعه در زمینه مجسمه سازی و نقاشی پرداخت. او چند کتاب برای کودکان نوشته است.
-بهرامی یا از دوران کودکی می نوشت یا به جلوه های رقت انگیز وقایعی می پرداخت که در زندگی خانواده های مرفه و سنتی تهران قدیم اتفاق می افتاد. قهرمانان اغلب داستان های او زنانی هستند که در قید و بند سلسله مراتب اجتماعی و سنت های دست و پاگیر گرفتار شده اند.<ref>میرعابدینی، حسن (1386). ''فرهنگ داستان نویسان ایران از آغاز تا امروز''. تهران: چشمه. ص60.</ref>
+=== تحصیلات ===
+میهن بهرامی لیسانس روانشناسی، کارشناسی ارشد جامعه‌شناسی و دکترای فلسفه را از دانشگاه تهران دریافت کرد.[https://alumni.ut.ac.ir/fa/page/8119/%D9%85%DB%8C%D9%87%D9%86-%D8%A8%D9%87%D8%B1%D8%A7%D9%85%DB%8C] او مدتی را نیز در رشته روان‌شناسی اجتماعی در دانشگاه UCLA به مطالعه پرداخت.[https://farhikhtegandaily.com/news/4996/%D8%A8%D8%A7%D9%86%D9%88%DB%8C%DB%8C-%D8%A8%D8%B1%D8%A7%DB%8C-%D9%87%D9%85%D9%87-%D9%81%D8%B5%D9%84%E2%80%8C%D9%87%D8%A7/]
-میهن بهرامی داستان نویس، نقاد، نقاش و سینماگر، فارغ التحصیل رشته ی فلسفه و روانشناسی و دارای فوق لیسانس جامعه شناسی و دکترای فلسفه از دانشگاه تهران، ادامه تحصیل در دانشگاه UCLA در رشته مجسمه سازی و خوشنویسی و نقاشی، از 12 سالگی به دنیای هنر و ادب پیوست و تازه به 17 سالگی رسیده بود که گزاره هایش در نشریات ادبی و هنری تهران به چاپ رسید و همزمان با نوشتن مقالاتی در زمینه ی یاد شده همکاری با نشریات ادبی ـ هنری تهران را در پیش گرفت. میهن بهرامی کارهای مشترکی در زمینه ی روانشناسی و سینما و نمایشنامه ی رادیویی انجام داد و موفق به نگارش فیلمنامه های سینمایی و تلویزیونی و نگارش چندین متن فیلم در زمینه ی بهداشت روانی شد. آثار نقاشی وی نیز در نمایشگاه های گروهی و انفرادی به نمایش گذاشته شد.<ref>فرخ‌زاد، پوران (1381). ''کارنمای زنان کارای ایران، از دیروز تا امروز''. تهران: قطره. صص171-172.</ref>
-همسر وی محمد متوسلانی است که ثمره این ازدواج دختری به نام ناتالی متوسلانی است.
+=== فعالیت‌های هنری ===
+میهن از 12 سالگی به دنیای هنر و ادب پیوست. در 14 سالگی نزد [https://fa.wikipedia.org/wiki/%D8%AC%D8%B9%D9%81%D8%B1_%D9%BE%D8%AA%DA%AF%D8%B1 جعفر پتگر]- یکی از نقاشان بزرگ معاصر- شروع به یادگیری نقاشی کرد. او موفق شد سبکی خاص در نقاشی گل را از آن خود کند که بعدها توسط کارشناسان هنر در لندن مورد تحسين قرار گرفت؛ چندی نیز در آمریکا به مطالعه در زمینه مجسمه‌سازی و نقاشی پرداخت.<ref name=":0">میرعابدینی، حسن (1386). ''فرهنگ داستان‌نویسان ایران از آغاز تا امروز''. تهران: چشمه. ص60.</ref>آثار نقاشی وی در نمایشگاه‌های گروهی و انفرادی به نمایش گذاشته شد.
-مادرش نخستین آموزگار میهن و منیژه، تنها خواهر میهن، در خیاطی، گلدوزی، طراحی لباس، مهم‌تر ازهمه زیبایی‌شناسی و چشمی تیزبین در هنر بود. شخصیت هنری میهن بعد آموختن نقاشی در 14 سالگی نزد جعفر پتگر- یکی از نقاشان بزرگ معاصر- قوی‌تر شد. او در رشته فلسفه روان‌شناسی اجتماعی تا مقطع دکتری در دانشگاه یو سی ال ای تحصیل کرد.[https://farhikhtegandaily.com/news/4996/%D8%A8%D8%A7%D9%86%D9%88%DB%8C%DB%8C-%D8%A8%D8%B1%D8%A7%DB%8C-%D9%87%D9%85%D9%87-%D9%81%D8%B5%D9%84%E2%80%8C%D9%87%D8%A7/]
-فروغ اختر کردار نیک مادر میهن، علی و منیژه بهرامی بود که علی در چهار سالگی از دنیا رفت. میهن با همت پرشوري که در نقاشي گل و منظره به خرج مي داد، موفق شد سبکي خاص در نقاشي گل را از آن خود کند که بعدها توسط کارشناسان هنر در لندن مورد تحسين قرار گرفت. ميهن بهرامي نخستين رمان خود، ''زنبق ناچين'' را در هفده سالگي نوشت و منتشر کرد. حاج باريکلا (بارک الله) که به تشخيص محمدعلي سپانلو يکي از برترين قصه هاي کوته ادبيات امروز فارسي است، در مجموعه قصه حیوان ديده مي شود. او در سال 1345 ازدواج کرد و در سال 1349 دخترش به دنیا آمد. میهن قصه هايش را به مجلات ادبي مثل سخن و نگين و وحيد و نامه کانون نويسندگان و... مي داد.[https://www.aryanews.com/News/120170820090439065]
+=== فعالیت‌های ادبی ===
+میهن از 17 سالگی با نوشتن مقالاتی در زمینه‌های ادبی و هنری همکاری با نشریات ادبی ـ هنری تهران را در پیش گرفت. او نخستين رمان خود، ''زنبق ناچين'' را در سال 1341 و زمانی که هفده سال داشت نوشت و منتشر کرد. همچنین کارهای مشترکی در زمینه‌ی روانشناسی و سینما و نمایشنامه‌ی رادیویی انجام داد. میهن قصه‌هايش را به مجلات ادبی مانند ''سخن، نگین،'' ''وحيد'' و ''نامه کانون نويسندگان'' و... می‌داد.[https://www.aryanews.com/News/120170820090439065]او، طی سال‌های 1344ـ 1355 بیش از بیست داستان در مجله ''نگین'' منتشر کرد. همچنین مقاله‌هایی در نقد نقاشی نوشت، به علاوه در سال‌های 1355ـ1356 سفرنامه خود به ترکیه و اروپا را در شماره‌های متعدد آن عرضه کرد. او از اعضای کانون نمایشنامه‌نویسان خانه تئاتر بود.[https://theater.ir/fa/93793]
+==== مضامین ====
+از بهرامی داستان بلند ''زنبق ناچین'' (1341) و دو مجموعه داستان ''حیوان'' (1364) و ''هفت شاخه سرخ'' (1379)، با مضمون‌هایی در مایه خاطره‌ای ـ نوستالژیک منتشر شده است. ''جستجوگر'' (1368) تک‌نگاری فیلمی ساخته همسرش، محمد متوسلانی که بازگویی تازه‌ای است از سیر و سلوکی عرفانی، از دیگر آثار اوست.<ref>میرع‍اب‍دی‍ن‍ی‌، ح‍س‍ن‌ (1401). ''دختران شهرزاد: زنان نویسنده‌ ایرانی''. ویراستار احمد سمیعی ‌گیلانی. تهران: نشر چشمه. ص142.</ref>
+بهرامی از زندگی زنان تهران قدیم شناخت عمیقی دارد. او رنگ و بوی زندگی سپری شده را ثبت می‌کند. بهترین داستان‌های او براساس خاطرات دوره کودکی نوشته شده و جلوه‌های رقت‌انگیز وقایعی به تصویر کشیده شده که در خانواده‌های مرفه و سنتی تهران قدیم رخ نموده‌اند. بهرامی دنیای این خانواده‌ها را با وصف جزئیاتی از خانه‌ها و لوازم منزل و تجملات آنها می‌سازد و تنهایی زنان را، که انگار در لابه لای انبوه تزئینات و تشریفات به دام افتاده‌اند، نمایان می‌کند. چهره‌های داستانی او در قید و بند سلسله مراتب اجتماعی و سنت‌های دست و پاگیر از دست می‌روند. راوی قصه‌هایی همچون ''حاج بارک الله''، ''باغ غم'' و ''هفت شاخه سرخ''، متأثر از گذراندن دوره کودکی خود، حال و روز دردبار زنان اواخر قاجار و اوایل سلطنت پهلوی را گزارش می‌کند. او با استفاده از حافظه‌ای توانا و نقل جزئیات حیرت‌آور مجلس‌های زنانه و خلوت بدون مرد، نکته‌هایی از روان‌شناسی فردی و جمعی زنان و خواب و خیالات آنان نقل می‌کند که خواننده را از واقعیت‌های مکتوم دورانی ناآشنا مانده و افسانه‌آسا عبور می‌دهد. در داستان‌هایی همچون ''حیوان''، زندگی زنان اشرافی و خدمتکاران آنها را در بافتی ریزنقش و رنگارنگ از فولکلور و آداب و رسوم، وصف می‌کند. این ویژگی، آثار او را به منبعی ارزشمند برای مطالعه تاریخ شفاهی جامعه بدل می‌کند. توجه به نقاشی و سینما حالتی نمایشی ـ تصویری به این قبیل از داستان‌های او می‌دهد.<ref>میرع‍اب‍دی‍ن‍ی‌، ح‍س‍ن‌ (1401). ''دختران شهرزاد: زنان نویسنده‌ ایرانی''. ویراستار احمد سمیعی ‌گیلانی. تهران: نشر چشمه. ص143 به نقل از مجابی، جواد (1396). چالش نویسنده امروزی و راوی دیروزین. ''تجربه''. شماره 51. </ref>
+یکی از بهترین داستان‌های نویسنده، ''حاج بارک الله'' (نامه کانون نویسندگان ایران، 1358) نیز از دید دخترکی روایت می‌شود که با قرار گرفتن در جریان زندگی زنی زخم‌خورده عشقی ناکام، با رنج و تنهایی زنان آشنا می‌گردد. ''حاج باريکلا'' (بارک الله) که به تشخيص [https://fa.wikipedia.org/wiki/%D9%85%D8%AD%D9%85%D8%AF%D8%B9%D9%84%DB%8C_%D8%B3%D9%BE%D8%A7%D9%86%D9%84%D9%88 محمدعلی سپانلو] يکی از برترين قصه‌های کوته ادبيات امروز فارسی است یکی از داستان‌های مجموعه قصه ''حیوان'' است. بهرامی در داستان ''پایان یک شهر'' سرنوشت زنان روسپی را بیان می‌کند. او چند داستان کنایی هم با بافتی رمانتیک براساس اندیشه‌های عرفانی یا روان‌شناختی نوشته است.<ref>میرع‍اب‍دی‍ن‍ی‌، ح‍س‍ن‌ (1401). ''دختران شهرزاد: زنان نویسنده‌ ایرانی''. ویراستار احمد سمیعی ‌گیلانی. تهران: نشر چشمه. صص144-146.</ref>
+=== آثار ===
+==== کتاب ====
+# ''زنبق ناچین'' (بی‌تا). تهران.[https://opac.nlai.ir/opac-prod/search/briefListSearch.do?command=FULL_VIEW&id=869427&pageStatus=1&sortKeyValue1=sortkey_title&sortKeyValue2=sortkey_author]
+# ''باغ غم: هفت قصه و یک گفتار'' (ـ ـ13). بی جا: بی نا.[https://opac.nlai.ir/opac-prod/search/briefListSearch.do?command=FULL_VIEW&id=1547262&pageStatus=1&sortKeyValue1=sortkey_title&sortKeyValue2=sortkey_author]
+# آدل‍ر، آل‍ف‍رد (1361). ''روانشناسی فردی''. به کوشش میهن بهرامی. تهران: پیشگام.[https://opac.nlai.ir/opac-prod/search/briefListSearch.do?command=FULL_VIEW&id=2003117&pageStatus=1&sortKeyValue1=sortkey_title&sortKeyValue2=sortkey_author]
+# ''ق‍ص‍ه‌ م‍اه‌ خ‍ان‍وم‌، س‍ف‍ر ک‍وچ‍ک‌ ب‍ه‌ ف‍ض‍ا'' (1361). تهران: تصویر و صدا.[https://opac.nlai.ir/opac-prod/search/briefListSearch.do?command=FULL_VIEW&id=891526&pageStatus=1&sortKeyValue1=sortkey_title&sortKeyValue2=sortkey_author]
+# ''کدو قل قله زن'' (1362). برداشت و تنظیم میهن بهرامی. تهران: تصویر و صدا.[https://opac.nlai.ir/opac-prod/search/briefListSearch.do?command=FULL_VIEW&id=568991&pageStatus=1&sortKeyValue1=sortkey_title&sortKeyValue2=sortkey_author]
+# ''ح‍ی‍وان‌: ه‍ف‍ت‌ ق‍ص‍ه‌ و ی‍ک‌ گ‍ف‍ت‍ار'' (1364). ت‍ه‍ران‌: دم‍اون‍د.[https://opac.nlai.ir/opac-prod/search/briefListSearch.do?command=FULL_VIEW&id=596987&pageStatus=1&sortKeyValue1=sortkey_title&sortKeyValue2=sortkey_author]
+# ''جستجوگر'' (1369). تهران: تصویر و صدا. (فیلمنامه)[https://opac.nlai.ir/opac-prod/search/briefListSearch.do?command=FULL_VIEW&id=504959&pageStatus=1&sortKeyValue1=sortkey_title&sortKeyValue2=sortkey_author]
+# ''هفت شاخه سرخ'' (1379). تهران: پیک بهار.[https://opac.nlai.ir/opac-prod/search/briefListSearch.do?command=FULL_VIEW&id=593677&pageStatus=1&sortKeyValue1=sortkey_title&sortKeyValue2=sortkey_author]
+# م‍ج‍دتیموری، میرمحمدولی (1389). ''درمان بدون دارو در روان‌پزشکی''. به کوشش میهن بهرامی. تهران: پیک بهار.[https://opac.nlai.ir/opac-prod/search/briefListSearch.do?command=FULL_VIEW&id=1982240&pageStatus=1&sortKeyValue1=sortkey_title&sortKeyValue2=sortkey_author]
+==== مقاله ====
+از میهن بهرامی نقدها و مقالات زیادی در نشریات فرهنگی هنری منتشر شده است.[http://ensani.ir/fa/article/author/35410]
+=== مفاخر ===
+فیلمنامه ''جستجوگر'' دیپلم افتخار جشنواره‌ی فیلم فجر را به دست آورد.[https://theater.ir/fa/93793]
 == منابع ==
+<references />
+== پیوند به بیرون ==
+# [https://alumni.ut.ac.ir/fa/page/8119/%D9%85%DB%8C%D9%87%D9%86-%D8%A8%D9%87%D8%B1%D8%A7%D9%85%DB%8C دانشگاه تهران]
+# [https://fa.wikipedia.org/wiki/%D8%B5%D9%81%D8%AD%D9%87%D9%94_%D8%A7%D8%B5%D9%84%DB%8C ویکی‌پدیای فارسی]
+#[https://artschool.farhang.gov.ir/fa/news/278224/%D9%85%DB%8C%D9%87%D9%86-%D8%A8%D9%87%D8%B1%D8%A7%D9%85%DB%8C-%D8%AF%D8%B1%DA%AF%D8%B0%D8%B4%D8%AA وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی]
+# [https://farhikhtegandaily.com/news/4996/%D8%A8%D8%A7%D9%86%D9%88%DB%8C%DB%8C-%D8%A8%D8%B1%D8%A7%DB%8C-%D9%87%D9%85%D9%87-%D9%81%D8%B5%D9%84%E2%80%8C%D9%87%D8%A7/ روزنامه فرهیختگان]
+# [https://www.aryanews.com/News/120170820090439065 خبرگزاری آریا]
+# [https://theater.ir/fa/93793 ایران تئاتر]
+# [https://opac.nlai.ir/opac-prod/search/bibliographicAdvancedSearch.do?command=NEW_SEARCH&classType=0&pageStatus=1 سازمان اسناد و کتابخانه ملی ایران]
+# [http://ensani.ir/fa/article/author/35410 پرتال جامع علوم انسانی]
+نویسنده: هانیه قهرمانی
+[[رده:زنان داستان نویس]]
+[[رده:زنان نمایشنامه نویس]]
+[[رده:زنان فیلمنامه نویس]]
+[[رده:داستان نویسان دهه هزار و سیصد و چهل]]
+[[رده:زنان فیلسوف]]
+[[رده:زنان جامعه شناس]]
+[[رده:زنان ناقد]]
+[[رده:نویسندگان زن]]