تفاوت میان نسخه‌های «اعظم ناصری‌پور»
H-ghahremani (بحث | مشارکتها) |
H-ghahremani (بحث | مشارکتها) |
||
| سطر ۶: | سطر ۶: | ||
اعظم ناصری‌پور فرزند پرویز ناصری‌پور از ملاکین و خیرین اسلام آباد غرب، در سال 1346 در اسلام آباد غرب از توابع استان کرمانشاه متولد شد. وی پس از اتمام تحصیلات متوسطه، در سال 1364 به دانشگاه تهران راه یافت و در سال 1368 در رشته شهرسازی و | اعظم ناصری‌پور فرزند پرویز ناصری‌پور از ملاکین و خیرین اسلام آباد غرب، در سال 1346 در اسلام آباد غرب از توابع استان کرمانشاه متولد شد. وی پس از اتمام تحصیلات متوسطه، در سال 1364 به دانشگاه تهران راه یافت و در سال 1368 در رشته شهرسازی و برنامه‌ریزی منطقه‌ای فارغالتحصیل شد. ناصری‌پور پس از چندی به تحصیل خود در همین رشته ادامه داد و در سال 1378 به دریافت دانشنامه فوق لیسانس از دانشگاه آزاد اسلامی نایل آمد. وی مدت کوتاهی نیز در حوزه علمیه شهید شاه‌آبادی به تحصیل علوم حوزوی پرداخت. در سال ۱۳۸۹ برای ادامه تحصیل به اسپانیا رفت. او در ابتدا مقطع کارشناسی ارشد را در رشته قضاوت بین‌المللی حقوق بشر و دموکراسی به پایان رساند سپس در سال ۱۳۹۳ موفق به دریافت دانشنامه دکترای قضاوت بین‌المللی حقوق بشر و دموکراسی از دانشگاه والنسیا شد.<ref name=":0">نظری، منوچهر (1395). ''زنان در عرصه قانون‌گذاری ایران (۱۲۸۵- ۱۳۹۵ش)''. تهران: کویر. صص374-377.</ref> وی در مجامع علمی دیوان داوری بین‌المللی سازمان ملل متحد در حوزه قضاوت بین‌الملل حضوری فعال دارد و ضمن تسلط به زبان اسپانیولی، به زبان‌های عربی، انگلیسی و کردی نیز آشنایی دارد. ناصری‌پور اولین زنی است که از حوزه اسلام آباد غرب به نمایندگی مجلس شورای اسلامی انتخاب شد.[https://article.tebyan.net/5215/%D9%85%D8%B5%D8%A7%D8%AD%D8%A8%D9%87-%D8%A8%D8%A7-%D9%86%D9%85%D8%A7%DB%8C%D9%86%D8%AF%D9%87-%DB%8C-%D8%A7%D8%B3%D9%84%D8%A7%D9%85-%D8%A2%D8%A8%D8%A7%D8%AF-%D8%AF%D8%B1-%D9%85%D8%AC%D9%84%D8%B3-%D8%B4%D9%88%D8%B1%D8%A7%DB%8C-%D8%A7%D8%B3%D9%84%D8%A7%D9%85%DB%8C] وی همانند پدرش، در سال 1369 یک قطعه زمین به مساحت 3050 مترمربع را در اسلام آباد وقف نمود که صرف ساخت حوزه علمیه و کتابخانه شده است.<ref name=":0" /> | ||
<br /> | <br /> | ||
===فعالیت‌های شغلی و اجتماعی=== | ===فعالیت‌های شغلی و اجتماعی=== | ||
اعظم | اعظم ناصری‌پور در سال 1374 در حوزه عمرانی وزارت کشور به عنوان مسئول کمیته‌های فنی استان‌های قزوین، کرمان، بندرعباس، هرمزگان، مازندران، گیلان و تهران مشغول به کار شد و تا سال 1379 در این سمت باقی ماند. وی همزمان به صورت افتخاری با دفتر امور زنان بنیاد مستضعفان نیز همکاری داشته است.<ref name=":0" /> | ||
ناصری‌پور پس از پایان مجلس ششم در 6 خرداد 1383، به سمت مشاور مدیرعامل و مدیر پروژه‌های ساختمانی شرکت پتروپارس منصوب شد و تا سال 1385 در این سمت باقی ماند. علاوه بر آن وی در این مدت، مشاور بین‌الملل شرکت غدیر نیز بود. وی از سال 1385 تا 1389 مشاور اقتصادی مرکز تحقیقات استراتژیک مجمع تشخیص مصلحت نظام و همزمان مشاور شهرسازی شهرداری تهران و مدیر عامل شرکت شهرسازی و معماری نیز بود. وی همچنین از سال 1392 عضو شورای راهبردی زنان فرهیخته در دانشگاه آزاد اسلامی می‌باشد.<ref name=":0" /> | |||
<br /> | <br /> | ||
===فعالیت‌های سیاسی=== | ===فعالیت‌های سیاسی=== | ||
اعظم | اعظم ناصری‌پور در خردادماه 1380 در انتخابات میان دوره‌ای دوره ششم قانون‌گذاری از اسلام آباد غرب به نمایندگی مجلس شورای اسلامی انتخاب شد.[https://www.parliran.ir/majles/fa/Content/representatives6742/%D8%A7%D8%B9%D8%B8%D9%85-%D9%86%D8%A7%D8%B5%D8%B1%DB%8C%D9%BE%D9%88%D8%B1] وی پس از ورود به مجلس به عضویت کمیسیون عمران درآمد. از دیگر سمت‌های وی در مجلس، عضویت در [[فراکسیون زنان، جوانان، خانواده]]، عضویت در کمیسیون فناوری ریاست‌جمهوری و عضویت در گروه دوستی ایران و هند و الجزایر و اسلواکی در دوره ششم مجلس شورای اسلامی بود. | ||
اعظم | اعظم ناصری‌پور عضو حزب اعتدال و توسعه و معاون امور استان‌های این حزب در انتخابات دوره یازدهم ریاست‌جمهوری بود. | ||
<br /> | <br /> | ||
نسخهٔ ۲۳ ژوئیهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۱۲:۰۲
اعظم ناصری‌پور (متولد ۱۳۴۶) نماینده مردم اسلام آباد غرب و دالاهو در دوره ششم مجلس شورای اسلامی بوده است.[۱]
زندگی‌نامه
اعظم ناصری‌پور فرزند پرویز ناصری‌پور از ملاکین و خیرین اسلام آباد غرب، در سال 1346 در اسلام آباد غرب از توابع استان کرمانشاه متولد شد. وی پس از اتمام تحصیلات متوسطه، در سال 1364 به دانشگاه تهران راه یافت و در سال 1368 در رشته شهرسازی و برنامه‌ریزی منطقه‌ای فارغالتحصیل شد. ناصری‌پور پس از چندی به تحصیل خود در همین رشته ادامه داد و در سال 1378 به دریافت دانشنامه فوق لیسانس از دانشگاه آزاد اسلامی نایل آمد. وی مدت کوتاهی نیز در حوزه علمیه شهید شاه‌آبادی به تحصیل علوم حوزوی پرداخت. در سال ۱۳۸۹ برای ادامه تحصیل به اسپانیا رفت. او در ابتدا مقطع کارشناسی ارشد را در رشته قضاوت بین‌المللی حقوق بشر و دموکراسی به پایان رساند سپس در سال ۱۳۹۳ موفق به دریافت دانشنامه دکترای قضاوت بین‌المللی حقوق بشر و دموکراسی از دانشگاه والنسیا شد.[۱] وی در مجامع علمی دیوان داوری بین‌المللی سازمان ملل متحد در حوزه قضاوت بین‌الملل حضوری فعال دارد و ضمن تسلط به زبان اسپانیولی، به زبان‌های عربی، انگلیسی و کردی نیز آشنایی دارد. ناصری‌پور اولین زنی است که از حوزه اسلام آباد غرب به نمایندگی مجلس شورای اسلامی انتخاب شد.[۲] وی همانند پدرش، در سال 1369 یک قطعه زمین به مساحت 3050 مترمربع را در اسلام آباد وقف نمود که صرف ساخت حوزه علمیه و کتابخانه شده است.[۱]
فعالیت‌های شغلی و اجتماعی
اعظم ناصری‌پور در سال 1374 در حوزه عمرانی وزارت کشور به عنوان مسئول کمیته‌های فنی استان‌های قزوین، کرمان، بندرعباس، هرمزگان، مازندران، گیلان و تهران مشغول به کار شد و تا سال 1379 در این سمت باقی ماند. وی همزمان به صورت افتخاری با دفتر امور زنان بنیاد مستضعفان نیز همکاری داشته است.[۱]
ناصری‌پور پس از پایان مجلس ششم در 6 خرداد 1383، به سمت مشاور مدیرعامل و مدیر پروژه‌های ساختمانی شرکت پتروپارس منصوب شد و تا سال 1385 در این سمت باقی ماند. علاوه بر آن وی در این مدت، مشاور بین‌الملل شرکت غدیر نیز بود. وی از سال 1385 تا 1389 مشاور اقتصادی مرکز تحقیقات استراتژیک مجمع تشخیص مصلحت نظام و همزمان مشاور شهرسازی شهرداری تهران و مدیر عامل شرکت شهرسازی و معماری نیز بود. وی همچنین از سال 1392 عضو شورای راهبردی زنان فرهیخته در دانشگاه آزاد اسلامی می‌باشد.[۱]
فعالیت‌های سیاسی
اعظم ناصری‌پور در خردادماه 1380 در انتخابات میان دوره‌ای دوره ششم قانون‌گذاری از اسلام آباد غرب به نمایندگی مجلس شورای اسلامی انتخاب شد.[۳] وی پس از ورود به مجلس به عضویت کمیسیون عمران درآمد. از دیگر سمت‌های وی در مجلس، عضویت در فراکسیون زنان، جوانان، خانواده، عضویت در کمیسیون فناوری ریاست‌جمهوری و عضویت در گروه دوستی ایران و هند و الجزایر و اسلواکی در دوره ششم مجلس شورای اسلامی بود.
اعظم ناصری‌پور عضو حزب اعتدال و توسعه و معاون امور استان‌های این حزب در انتخابات دوره یازدهم ریاست‌جمهوری بود.
منابع