تفاوت میان نسخه‌های «اُمّا شدن»
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
Boroujerdi (بحث | مشارکتها) |
H-ghahremani (بحث | مشارکتها) |
||
| سطر ۱: | سطر ۱: | ||
/omm<big>ā</big>/ به معنای | /omm<big>ā</big>/ به معنای بیماری‌ای است که فرد در اثر نرسیدن به آنچه هوس کند بدان مبتلا شود. بر ورم کردن صورت در اثر ندادن غذایی که فرد خواسته است نیز دلالت دارد.<ref name=":0">دهخدا، علی اکبر (۱۳۷۰). ''لغت‌نامه''. ذیل مدخل.</ref>{{TOClimit}} | ||
===ریشه شناختی=== | ===ریشه شناختی=== | ||
اُمّا یا [[امّه]] کوتاه شده واژه امّاخ /omm<big>ā</big>x/ در ترکی است.<ref name=":0" /> | اُمّا یا [[امّه]] کوتاه شده واژه امّاخ /omm<big>ā</big>x/ در ترکی است.<ref name=":0" /> | ||
| سطر ۸: | سطر ۶: | ||
===موارد کاربرد=== | ===موارد کاربرد=== | ||
پیشینیان بر این باور بودند که اگر بوی خوراکی خوشبو | پیشینیان بر این باور بودند که اگر بوی خوراکی خوشبو به زن باردار برسد یا هوس غذایی کرده و به اصطلاح ویار کند و از آن تناول نکند جنینش سقط شده یا چشم فرزندش زاغ خواهد شد. اگر بوی خوراکی به زن شیرده برسد و میل نکند شیرش خشک خواهد شد و اگر پسر نابالغی غذایی را که هوس کند تناول نکند عقیم خواهد شد.<ref>ج‍م‍ال‌زاده، م‍ح‍م‍دع‍ل‍ی (1341). ''فرهنگ ل‍غ‍ات ع‍ام‍ی‍ان‍ه''. تهران: فرهنگ ایران‌زمین.</ref> | ||
این عروس ما کنون آبستن است | این عروس ما کنون آبستن است | ||
| سطر ۱۶: | سطر ۱۴: | ||
ترسم او این بوی خوش گر بشنود | ترسم او این بوی خوش گر بشنود | ||
هفت قرآن در میان، اُمّا شود<ref>دهخدا، علی‌اکبر (1334). مجموعه اشعار دهخدا. به اهتمام محمد | هفت قرآن در میان، اُمّا شود<ref>دهخدا، علی‌اکبر (1334). ''مجموعه اشعار دهخدا''. به اهتمام معین، محمد. تهران: زوار.</ref> | ||
<br /> | <br /> | ||
نسخهٔ ۸ فوریهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۱۳:۰۷
/ommā/ به معنای بیماری‌ای است که فرد در اثر نرسیدن به آنچه هوس کند بدان مبتلا شود. بر ورم کردن صورت در اثر ندادن غذایی که فرد خواسته است نیز دلالت دارد.[۱]
ریشه شناختی
اُمّا یا امّه کوتاه شده واژه امّاخ /ommāx/ در ترکی است.[۱]
موارد کاربرد
پیشینیان بر این باور بودند که اگر بوی خوراکی خوشبو به زن باردار برسد یا هوس غذایی کرده و به اصطلاح ویار کند و از آن تناول نکند جنینش سقط شده یا چشم فرزندش زاغ خواهد شد. اگر بوی خوراکی به زن شیرده برسد و میل نکند شیرش خشک خواهد شد و اگر پسر نابالغی غذایی را که هوس کند تناول نکند عقیم خواهد شد.[۲]
این عروس ما کنون آبستن است
چار ماهش تا بگاه زادن است
ترسم او این بوی خوش گر بشنود
هفت قرآن در میان، اُمّا شود[۳]
منابع
نویسنده: حکمت بروجردی