تفاوت میان نسخه‌های «تاج‌الدوله»

از دانشنامه الکترونیکی زنان
پرش به ناوبری پرش به جستجو
سطر ۱: سطر ۱:
تاج‌الدوله ( قرن سیزدهم) زنی ادیب، شاعر، خطاط و یکی از همسران فتحعلیشاه قاجار بود که از اعتبار زیادی در دربار قاجار برخوردار بود.{{TOClimit}}
تاج‌الدوله (قرن سیزدهم) زنی ادیب، شاعر، خطاط و چهل و دومین همسر فتحعلیشاه قاجار بود که در دربار قاجار اعتبار زیادی داشت.{{TOClimit}}


===زندگی‌نامه===
===زندگی‌نامه===
طاووس خانم مشهور به تاج‌الدوله در سال 1209ق. در خاندانی گرجی‌ تبار در شهر اصفهان متولد شد. تاج‌الدوله شاگرد عبدالوهاب اصفهانی معروف به نشاط بود. نشاط در حق تاج‌الدوله پدری و استادی کرده و فنون ادب و هنر و رموز نویسندگی را به وی آموخت. تاج‌الدوله که زنی ادیب، شاعر و خطاط بود در پانزده سالگی به عنوان چهل و دومین همسر فتحعلی شاه به [[عقد]] شاه قاجار در آمد.   
طاووس خانم مشهور به تاج‌الدوله در خاندانی گرجی‌ تبار در شهر اصفهان متولد شد. تاج‌الدوله شاگرد [http://wikinoor.ir/%D9%86%D8%B4%D8%A7%D8%B7_%D8%A7%D8%B5%D9%81%D9%87%D8%A7%D9%86%DB%8C%D8%8C_%D8%B9%D8%A8%D8%AF%D8%A7%D9%84%D9%88%D9%87%D8%A7%D8%A8 عبدالوهاب نشاط اصفهانی] بود. نشاط فنون ادب و هنر و خوشنویسی و شاعری را به وی آموخت. او که زنی ادیب، شاعر و خطاط بود در پانزده سالگی به عنوان چهل و دومین همسر فتحعلی شاه به عقد موقت شاه قاجار در آمد.   


تخت مرصع مشهور به تخت طاووس را تخت خورشید می گفتند. شجاع السلطنه مرحوم در حکومت طهران تدارک عروسی تاج الدوله را دید و شبی که به عمارت خاقانی رفت، تخت مزبور را برای خوابگاه خاقان مغفور زدند و از آن شب به اسم آن مرحومه موسوم و به تخت طاووس مشهور شد.<ref>سعدوندیان، سیروس (۱۳۸۷). ''در خلوت سلطان''. تهران: نگارستان کتاب. ص199.</ref>
تخت طاووس که تختی مرصع و مشهور بود و در ابتدا نخت خورشید نام داشت، در شب عروسی شاه با تاج الدوله از طرف شجاع السلطنه حاکم تهران که مأمور تدارک جشن بود در خوابگاه شاه در عمارت خاقانی نصب گردید و به دلیل نام تاج الدوله به تخت طاووس نامیده شد.<ref name=":2" />شاه پس از آنکه اعتبار وی زیاد شد خواست تا او را به عقد دایم خود درآورد اما او در جواب شاه گفت که تمامی الطاف ملوکانه در اثر نظرات مسعوده ساعت عقد بوده است و برهم زدن این عقد میمون کجا روا باشد. این جواب باعث توجه بیشتر شاه به وی گشت و دستور داد تا بر اختیارات و امتیازات وی بیفزایند و دستور داد عمارت جداگانه بسیار مجللی برای او ساختند.<ref name=":2" />


تاج الدوله وزنه ای پرقدرت در خارج از اندرون شاهی به حساب می آمد و دستگاهی جداگانه شامل فراموشخانه، اصطبل و... داشت. میرزا حسین پسر میرزا اسدالله خان وزارت تاج الدوله را داشت. ماهی هزار تومان به اسم سبزی مطبخ تاج الدوله از دفتر برات صادر می شد. از این مبلغ وسعت دستگاه وی مشخص می گردد. دستگاه و تشکیلات وی در اندرون نیز به وسعت خارج از اندرون بود و از زنان باهوش و کارآمد برای رتق و فتق امورات آن استفاده می کرد. از جمله آصفه دختر خانلر خان زند زوجه ملک ایرج میرزا بود که به وزارت وی اشتغال داشت.<ref>عضدالدوله: ''تاریخ عضدی''. ص18.</ref>
==== دستگاه جداگانه ====
او خارج از حرمخانه شاهی، قصری مجلل داشت و هر ساله از روز اول نوروز تا پایان روز سیزدهم عید میزبان شاه و شاهزادگان قاجاری بود. قرب و منزلت تاج‌الدوله نزد شاه چنان بود که بخشی از خزانه شاهی تحت عنوان «خزانه مخصوص» به او سپرده شد.


تاج الدوله زنی بسیار بلند نظر بود، از اول نوروز تا سیزدهم، شاه و تمام اهل حرمخانه و شاهزادگان که در تهران بودند و همچنین شاهزاده خانمهایی که شوهر کرده و در خارج از اندرون زندگی می کردند، مهمان وی بودند. وی مانند ملکه ای مقتدر بر تمام جشن وسرورها نظارت داشت و به تمام آنها عیدی می داد.<ref>عضدالدوله: ''تاریخ عضدی''. ص19.</ref>
اوضاع و اسباب تجمل تاج الدوله به همه جهت از حرمخانه خارج بود و دستگاهی جداگانه داشت از فراشخانه و اصطبل و صندوقخانه و غیره. میرزا حسین پسر مرحوم میرزا اسدالله خان که برادر مرحوم میرزا آقاخان صدراعظم بود، وزارت تاج الدوله را داشت. ماهی هزار تومان به اسم سبزی مطبخ تاج الدوله از دفتر برات صادر می شد. از این مأخذ معلوم می شود که تفصیل دستگاه چه بوده است. در اندرون همه قسم صاحبان مناصب داشت. از جمله آصفه، دختر خانلرخان زند زوجه ملک ایرج میرزا که بسیار زن زرنگی بود، به وزرات تاج الدوله اختصاص یافت.<ref>سعدوندیان، سیروس (۱۳۸۷). ''در خلوت سلطان''. تهران: نگارستان کتاب. ص198.</ref>


وی خارج از حرمخانه شاهی، قصری مجلل داشت و هر ساله از روز اول نوروز تا پایان روز سیزدهم عید میزبان شاه و شاهزادگان قاجاری بود. قرب و منزلت تاج‌الدوله نزد شاه چنان بود که بخشی از خزانه شاهی تحت عنوان «خزانه مخصوص» به او سپرده شد.
تاج الدوله زنی بسیار بلند نظر بود، از اول نوروز تا سیزدهم، شاه و تمام اهل حرمخانه و شاهزادگان که در تهران بودند و همچنین شاهزاده خانمهایی که شوهر کرده و در خارج از اندرون زندگی می کردند، مهمان وی بودند. وی مانند ملکه ای مقتدر بر تمام جشن وسرورها نظارت داشت و به تمام آنها عیدی می داد.<ref name=":2">عضدالدوله: ''تاریخ عضدی''. ص19.</ref>


تاج الدوله از اعتبار بسیاری در اندرونی شاه برخوردار بود به طوری که شاه عملی را بی اجازه وی انجام نمی داد. این اقتدار به حدی بود که تاج الدوله در امر ازدواج دخترش (خورشید کلاه خانم) با علی محمد خان پسر عبدالله خان امین الدوله مخالفت کرد و فتحعلیشاه ناچار شد برای راضی کردن او به حیله ای متوسل شود.
تاج الدوله از اعتبار بسیاری در اندرونی شاه برخوردار بود به طوری که شاه عملی را بی اجازه وی انجام نمی داد. این اقتدار به حدی بود که تاج الدوله در امر ازدواج دخترش (خورشید کلاه خانم) با علی محمد خان پسر عبدالله خان امین الدوله مخالفت کرد و فتحعلیشاه ناچار شد برای راضی کردن او به حیله ای متوسل شود.


==== شاعری ====
تاج الدوله اهل شعر و ادب بود و از زنان سخنور دربار فتحعلیشاه به حساب می آمد.<ref name=":1">معتضد، خسرو؛ کسری، نیلوفر (1379). ''سیاست و حرمسرا (زن در عصر قاجار)''. تهران: علمی. ص176.</ref>
تاج الدوله اهل شعر و ادب بود و از زنان سخنور دربار فتحعلیشاه به حساب می آمد.<ref name=":1">معتضد، خسرو؛ کسری، نیلوفر (1379). ''سیاست و حرمسرا (زن در عصر قاجار)''. تهران: علمی. ص176.</ref>


سطر ۲۶: سطر ۲۸:
دیگر دل بیچاره صبوری نتواند<ref name=":1" />
دیگر دل بیچاره صبوری نتواند<ref name=":1" />


<br />


تاج‌الدوله شش فرزند به نام‌های سلطان محمد میرزا سیف‌الدوله، شیرین‌جان‌ خانم، فرخ‌سیر میرزا نیرالدوله، سلطان احمد میرزا عضدالدوله (نویسنده کتاب تاریخ عضدی)، خورشید کلاه‌ خانم شمس‌الدوله و مرصع خانم داشت.<ref name=":0">سعدوندیان، سیروس (<bdi>۱۳۸۷</bdi>)، ''در خلوت سلطان.'' تهران: نگارستان کتاب. ص 184.</ref>
==== فرزندان ====


تاج‌الدوله شش فرزند به نام‌های سلطان محمد میرزا سیف‌الدوله، شیرین‌جان‌ خانم، فرخ‌سیر میرزا نیرالدوله، سلطان احمد میرزا عضدالدوله (نویسنده کتاب تاریخ عضدی)، خورشید کلاه‌ خانم شمس‌الدوله و مرصع خانم داشت.<ref name=":0">سعدوندیان، سیروس (<bdi>۱۳۸۷</bdi>)، ''در خلوت سلطان.'' تهران: نگارستان کتاب. ص 184.</ref>
==== پس از فتحعلیشاه ====
پس از مرگ فتحعلی‌شاه او نقش نگین انگشتریش را چنین کرد:
پس از مرگ فتحعلی‌شاه او نقش نگین انگشتریش را چنین کرد:


خاک غم ریخت فلک بر سر شاه<ref name=":0" />
خاک غم ریخت فلک بر سر شاه<ref name=":0" />


پس از مرگ فتحعلیشاه، تاج الدوله که پسرش در حکومت اصفهان بود، به اختیار خود از اندرونی خارج شد، به آنجا رفت و زندگی مستقلی تشکیل داد.<ref>عضدالدوله: ''تاریخ عضدی.'' ص155.</ref>  
پس از مرگ فتحعلیشاه، تاج الدوله به اختیار خود از اندرونی خارج شد و از آنجا که پسرش در حکومت اصفهان بود به اصفهان رفت و زندگی مستقلی تشکیل داد.<ref>عضدالدوله: ''تاریخ عضدی.'' ص155.</ref>سپس مدتی از بیم درگیری شاهزادگان به روحانی معروف اصفهان، سید محمدباقر شفتی پناه برد. بعد از تاج‌گذاری محمد شاه، تاج‌الدوله تمام جواهرات خود را به شاه بخشید و به همراه پسرش سیف‌الدوله به عتبات سفر کرد. او املاک فراوانی در نجف خرید که هم اکنون در دست اولاد اوست. مقبره او در زمان حیاتش ساخته شده و در نجف اشرف معروف است.<ref>عضدالدوله: ''تاریخ عضدی''. ص157.</ref> او پس از چندبار سفر به حج، تا پایان عمر در نجف ماند. تاج‌الدوله در اوایل دهه ۱۲۶۰ق. در نجف درگذشت و در صحن آرامگاه حضرت علی (ع) دفن شد.
 
وی در سال چهارم سلطنت محمد شاه به عتبات رفت و دو مرتبه به زیارت حج مشرف شد. املاک فراوانی در نجف خرید که هم اکنون در دست اولاد اوست. مقبره او در زمان حیاتش ساخته شده و در نجف اشرف معروف است.<ref>عضدالدوله: ''تاریخ عضدی''. ص157.</ref>
 
سپس تاج‌الدوله مدتی از بیم درگیری شاهزادگان به روحانی معروف اصفهان، سید محمدباقر شفتی پناه برد.
 
بعد از تاج‌گذاری محمد شاه، تاج‌الدوله تمام جواهرات خود را به شاه بخشید و به همراه پسرش سیف‌الدوله به عتبات سفر کرد. او پس از چندبار سفر به حج، تا پایان عمر در نجف ماند. تاج‌الدوله در اوایل دهه ۱۲۶۰ق. در نجف درگذشت و در صحن آرامگاه حضرت علی (ع) دفن شد.
 
از اشعار تاج‌الدوله می‌توان به ابیات زیر اشاره کرد:
 
باد از سر کوی تو گذشتن نتواند
 
پیغام من دلشده را پس که رساند
 
تا کی به صبوری بفریبم دل خود را
 
دیگر دل بیچاره صبوری نتواند


<br />
<br />
سطر ۵۵: سطر ۴۶:
اح‍م‍دم‍ی‍رزا ع‍ض‍دی‌ (1376). ''تاریخ عضدی''. تهران: نشرعلم.
اح‍م‍دم‍ی‍رزا ع‍ض‍دی‌ (1376). ''تاریخ عضدی''. تهران: نشرعلم.


ب‍ام‍داد، م‍ه‍دی‌ (1384). ''شرح حال رجال ایران در قرن ۱۲ و ۱۳ و ۱۴ هجری''. تهران: فردوس.
<br />
 
رجبی، محمدحسن (1374). ''مشاهیر زنان ایرانی و پارسی‌گوی، از آغاز تا مشروطه''. تهران: سروش.
 
ک‍ش‍اورز ص‍در، م‍ح‍م‍دع‍ل‍ی‌ (--13). ''از راب‍ع‍ه‌ ت‍ا پ‍روی‍ن‌ ق‍رن‌ ۳ - ق‍رن‌ ۱۴''. ‏‫تهران‏‫: کاویان (چاپخانه)‏‫.
 
م‍ش‍ی‍ر س‍ل‍ی‍م‍ی‌، ع‍ل‍ی‌اک‍ب‍ر (--13). ''زن‍ان‌ س‍خ‍ن‍ور: از ی‍ک‌ه‍زار س‍ال‌ پ‍ی‍ش‌ ت‍ا ام‍روز ک‍ه‌ ب‍ه‌ زب‍ان‌ پ‍ارس‍ی‌ س‍خ‍ن‌ گ‍ف‍ت‍ه‌ان‍د''. ت‍ه‍ران: ش‍رک‍ت‌ س‍ه‍ام‍ی‌ چ‍اپ‌ و ان‍ت‍ش‍ارات‌ ک‍ت‍ب‌ ای‍ران‌.
[[رده:زنان شاعر]]
[[رده:زنان شاعر]]
[[رده:همسران پادشاهان]]
[[رده:همسران پادشاهان]]
<references />
<references />

نسخهٔ ‏۸ فوریهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۱۲:۱۹

تاج‌الدوله (قرن سیزدهم) زنی ادیب، شاعر، خطاط و چهل و دومین همسر فتحعلیشاه قاجار بود که در دربار قاجار اعتبار زیادی داشت.

زندگی‌نامه

طاووس خانم مشهور به تاج‌الدوله در خاندانی گرجی‌ تبار در شهر اصفهان متولد شد. تاج‌الدوله شاگرد عبدالوهاب نشاط اصفهانی بود. نشاط فنون ادب و هنر و خوشنویسی و شاعری را به وی آموخت. او که زنی ادیب، شاعر و خطاط بود در پانزده سالگی به عنوان چهل و دومین همسر فتحعلی شاه به عقد موقت شاه قاجار در آمد.

تخت طاووس که تختی مرصع و مشهور بود و در ابتدا نخت خورشید نام داشت، در شب عروسی شاه با تاج الدوله از طرف شجاع السلطنه حاکم تهران که مأمور تدارک جشن بود در خوابگاه شاه در عمارت خاقانی نصب گردید و به دلیل نام تاج الدوله به تخت طاووس نامیده شد.[۱]شاه پس از آنکه اعتبار وی زیاد شد خواست تا او را به عقد دایم خود درآورد اما او در جواب شاه گفت که تمامی الطاف ملوکانه در اثر نظرات مسعوده ساعت عقد بوده است و برهم زدن این عقد میمون کجا روا باشد. این جواب باعث توجه بیشتر شاه به وی گشت و دستور داد تا بر اختیارات و امتیازات وی بیفزایند و دستور داد عمارت جداگانه بسیار مجللی برای او ساختند.[۱]

دستگاه جداگانه

او خارج از حرمخانه شاهی، قصری مجلل داشت و هر ساله از روز اول نوروز تا پایان روز سیزدهم عید میزبان شاه و شاهزادگان قاجاری بود. قرب و منزلت تاج‌الدوله نزد شاه چنان بود که بخشی از خزانه شاهی تحت عنوان «خزانه مخصوص» به او سپرده شد.

اوضاع و اسباب تجمل تاج الدوله به همه جهت از حرمخانه خارج بود و دستگاهی جداگانه داشت از فراشخانه و اصطبل و صندوقخانه و غیره. میرزا حسین پسر مرحوم میرزا اسدالله خان که برادر مرحوم میرزا آقاخان صدراعظم بود، وزارت تاج الدوله را داشت. ماهی هزار تومان به اسم سبزی مطبخ تاج الدوله از دفتر برات صادر می شد. از این مأخذ معلوم می شود که تفصیل دستگاه چه بوده است. در اندرون همه قسم صاحبان مناصب داشت. از جمله آصفه، دختر خانلرخان زند زوجه ملک ایرج میرزا که بسیار زن زرنگی بود، به وزرات تاج الدوله اختصاص یافت.[۲]

تاج الدوله زنی بسیار بلند نظر بود، از اول نوروز تا سیزدهم، شاه و تمام اهل حرمخانه و شاهزادگان که در تهران بودند و همچنین شاهزاده خانمهایی که شوهر کرده و در خارج از اندرون زندگی می کردند، مهمان وی بودند. وی مانند ملکه ای مقتدر بر تمام جشن وسرورها نظارت داشت و به تمام آنها عیدی می داد.[۱]

تاج الدوله از اعتبار بسیاری در اندرونی شاه برخوردار بود به طوری که شاه عملی را بی اجازه وی انجام نمی داد. این اقتدار به حدی بود که تاج الدوله در امر ازدواج دخترش (خورشید کلاه خانم) با علی محمد خان پسر عبدالله خان امین الدوله مخالفت کرد و فتحعلیشاه ناچار شد برای راضی کردن او به حیله ای متوسل شود.

شاعری

تاج الدوله اهل شعر و ادب بود و از زنان سخنور دربار فتحعلیشاه به حساب می آمد.[۳]

این ابیات از اوست:

باد از سر کوی تو گذشتن نتواند

پیغام من دلشده را پس که رساند

تا کی به صبوری بفریبم دل خود را

دیگر دل بیچاره صبوری نتواند[۳]


فرزندان

تاج‌الدوله شش فرزند به نام‌های سلطان محمد میرزا سیف‌الدوله، شیرین‌جان‌ خانم، فرخ‌سیر میرزا نیرالدوله، سلطان احمد میرزا عضدالدوله (نویسنده کتاب تاریخ عضدی)، خورشید کلاه‌ خانم شمس‌الدوله و مرصع خانم داشت.[۴]

پس از فتحعلیشاه

پس از مرگ فتحعلی‌شاه او نقش نگین انگشتریش را چنین کرد:

خاک غم ریخت فلک بر سر شاه[۴]

پس از مرگ فتحعلیشاه، تاج الدوله به اختیار خود از اندرونی خارج شد و از آنجا که پسرش در حکومت اصفهان بود به اصفهان رفت و زندگی مستقلی تشکیل داد.[۵]سپس مدتی از بیم درگیری شاهزادگان به روحانی معروف اصفهان، سید محمدباقر شفتی پناه برد. بعد از تاج‌گذاری محمد شاه، تاج‌الدوله تمام جواهرات خود را به شاه بخشید و به همراه پسرش سیف‌الدوله به عتبات سفر کرد. او املاک فراوانی در نجف خرید که هم اکنون در دست اولاد اوست. مقبره او در زمان حیاتش ساخته شده و در نجف اشرف معروف است.[۶] او پس از چندبار سفر به حج، تا پایان عمر در نجف ماند. تاج‌الدوله در اوایل دهه ۱۲۶۰ق. در نجف درگذشت و در صحن آرامگاه حضرت علی (ع) دفن شد.


منابع

اح‍م‍دم‍ی‍رزا ع‍ض‍دی‌ (1376). تاریخ عضدی. تهران: نشرعلم.


  1. ۱٫۰ ۱٫۱ ۱٫۲ عضدالدوله: تاریخ عضدی. ص19.
  2. سعدوندیان، سیروس (۱۳۸۷). در خلوت سلطان. تهران: نگارستان کتاب. ص198.
  3. ۳٫۰ ۳٫۱ معتضد، خسرو؛ کسری، نیلوفر (1379). سیاست و حرمسرا (زن در عصر قاجار). تهران: علمی. ص176.
  4. ۴٫۰ ۴٫۱ سعدوندیان، سیروس (۱۳۸۷در خلوت سلطان. تهران: نگارستان کتاب. ص 184.
  5. عضدالدوله: تاریخ عضدی. ص155.
  6. عضدالدوله: تاریخ عضدی. ص157.