تفاوت میان نسخه‌های «پروین سلیحی»
H-ghahremani (بحث | مشارکتها) |
H-ghahremani (بحث | مشارکتها) |
||
| سطر ۳: | سطر ۳: | ||
===زندگی‌نامه=== | ===زندگی‌نامه=== | ||
پروین | پروین سلیحی، فرزند حسن در سال 1336 در شهر اصفهان به دنیا آمد. وی تحصیلات ابتدایی را در مدرسه پروین اعتصامی و سه سال اول متوسطه را در دبیرستان بهشت آیین اصفهان به اتمام رساند. سپس در سال 1351 در سن پانزده سالگی با (شهید) [https://fa.wikipedia.org/wiki/%D9%85%D8%B1%D8%AA%D8%B6%DB%8C_%D9%84%D8%A8%D8%A7%D9%81%DB%8C%E2%80%8C%D9%86%DA%98%D8%A7%D8%AF مرتضی لبافی‌نژاد] [[ازدواج]] کرد و حاصل این ازدواج یک فرزند پسر به نام یاسر بود. وی پس از ازدواج با وجود سن کم پا به پای همسرش به مبارزه علیه رژیم شاهنشاهی پرداخت و از سال 1354 تا 1356 در زندان ساواک به عنوان زندانی سیاسی تحت شکنجه بود. پس از پیروزی انقلاب اسلامی، سلیحی در سال 1359 موفق به اخذ دیپلم در رشته علوم تجربی گردید و در سال 1362 به دانشگاه علوم پزشکی اصفهان راه یافت و موفق شد در رشته مامایی فارغ‌التحصیل شود. وی همچنین در سال 1374 به دریافت دانشنامه فوق‌لیسانس در رشته بهداشت کودک نایل آمد.<ref name=":0">نظری، منوچهر (1395). ''زنان در عرصه قانون‌گذاری ایران (۱۲۸۵ـ۱۳۹۵ش)''. تهران: کویر. صص306-309.</ref> | ||
<br /> | <br /> | ||
===فعالیت‌های شغلی و اجتماعی=== | ===فعالیت‌های شغلی و اجتماعی=== | ||
مسئول آموزش و مربی دانشکده پرستاری و مامایی دانشگاه علوم پزشکی اصفهان | از جمله فعالیت‌های شغلی پروین سلیحی می‌توان به مسئول آموزش و مربی دانشکده پرستاری و مامایی دانشگاه علوم پزشکی اصفهان از سال 1368 تا 1371 اشاره کرد. همچنین وی پس از پایان دوره چهارم مجلس، در مرکز پژوهش‌های مجلس شورای اسلامی به عنوان مسئول گروه زنان و خانواده مشغول به کار شد. سلیحی در سال 1375 به عنوان مشاور معاونت درمان در امور پیراپزشکی منصوب شد. پس از آن در سال 1376 به دعوت علی لاریجانی، رئیس وقت سازمان صدا و سیما، به آن سازمان منتقل شد و همزمان با تأسیس دفتر امور زنان، به سمت رئیس دفتر امور زنان و همچنین مشاور رئیس سازمان صدا و سیما در امور بانوان منصوب شد و به مدت دو دوره ده ساله (1375-1395) در این سمت باقی ماند.<ref name=":0" /> | ||
مشاور معاونت درمان در امور پیراپزشکی | |||
تأسیس دفتر | |||
<br /> | <br /> | ||
===فعالیت‌های سیاسی=== | ===فعالیت‌های سیاسی=== | ||
عضو سازمان مجاهدین خلق | پروین سلیحی از سال 1352 تا 1354 عضو سازمان مجاهدین خلق بود. وی پس از پیروزی انقلاب اسلامی ضمن تحصیل به فعالیت‌های سیاسی خود ادامه داد و همزمان با تأسیس حزب جمهوری اسلامی به عضویت آن حزب درآمد. پس از تعطیلی حزب جمهوری، سلیحی فعالیت‌های سیاسی و اجتماعی را در [[جامعه اسلامی زینب]] پی گرفت و از اعضای شورای مرکزی این تشکل گردید. علاوه بر آن، او در سال 1373 دفتر جامعه زینب را در اصفهان تأسیس کرد و پس از آن دبیر جامعه زینب اصفهان شد.<ref name=":0" /> | ||
سلیحی در سال 1371 به عنوان کاندیدای جامعه روحانیت مبارز در انتخابات دوره چهارم قانون‌گذاری شرکت کرد و موفق شد از سوی مردم تهران به نمایندگی مجلس شورای اسلامی انتخاب گردد.<ref>''زندگی‌نامه نمایندگان زن در مجلس سنا و شورا (دوران قبل و بعد از انقلاب اسلامی)'' (1380). تهران: مرکز امور مشارکت زنان، واحد اطلاع‌رسانی زنان.</ref> وی پس از ورود به مجلس به عضویت کمیسیون بهداشت و درمان درآمد و مدتی نیز منشی کمیسیون مشترک فرهنگ و آموزش عالی و بهداری و بهزیستی بود.<ref name=":0" /> | |||
=== اقدامات === | |||
از جمله طرح‌هایی که پروین سلیحی در تصویب آنها در مجلس نقش داشت عبارت‌اند از طرح حمایت از زنان خودسرپرست؛ طرح اصلاح قانون نیمه وقت کارکنان زن و تقلیل ساعت کار آنان؛ طرح ممنوعیت استفاده ابزاری از زنان در مطبوعات؛ طرح تشکیل کمیسیون زنان و خانواده که برای اولین بار در مجلس چهارم مطرح شد؛ طرح تحقیق و تفحص از بانک صادرات و ارائه طرح تأسیس نظام مامایی که پس از پیگیری‌های مکرر وی به تصویب رسید.<ref name=":0" /> | |||
<br /> | <br /> | ||
===منابع=== | ===منابع=== | ||
| سطر ۳۳: | سطر ۲۳: | ||
[[رده:زنان فعال سیاسی]] | [[رده:زنان فعال سیاسی]] | ||
<references /> | <references /> | ||
=== پیوند به بیرون === | |||
# [https://rc.majlis.ir/fa/parliament_member/show/761199 مرکز پژوهش‌های مجلس شورای اسلامی] | |||
نسخهٔ ۲ فوریهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۰۹:۵۳
پروین سلیحی (زاده 1336) نماینده مردم تهران در دوره چهارم مجلس شورای اسلامی است.[۱]
زندگی‌نامه
پروین سلیحی، فرزند حسن در سال 1336 در شهر اصفهان به دنیا آمد. وی تحصیلات ابتدایی را در مدرسه پروین اعتصامی و سه سال اول متوسطه را در دبیرستان بهشت آیین اصفهان به اتمام رساند. سپس در سال 1351 در سن پانزده سالگی با (شهید) مرتضی لبافی‌نژاد ازدواج کرد و حاصل این ازدواج یک فرزند پسر به نام یاسر بود. وی پس از ازدواج با وجود سن کم پا به پای همسرش به مبارزه علیه رژیم شاهنشاهی پرداخت و از سال 1354 تا 1356 در زندان ساواک به عنوان زندانی سیاسی تحت شکنجه بود. پس از پیروزی انقلاب اسلامی، سلیحی در سال 1359 موفق به اخذ دیپلم در رشته علوم تجربی گردید و در سال 1362 به دانشگاه علوم پزشکی اصفهان راه یافت و موفق شد در رشته مامایی فارغ‌التحصیل شود. وی همچنین در سال 1374 به دریافت دانشنامه فوق‌لیسانس در رشته بهداشت کودک نایل آمد.[۱]
فعالیت‌های شغلی و اجتماعی
از جمله فعالیت‌های شغلی پروین سلیحی می‌توان به مسئول آموزش و مربی دانشکده پرستاری و مامایی دانشگاه علوم پزشکی اصفهان از سال 1368 تا 1371 اشاره کرد. همچنین وی پس از پایان دوره چهارم مجلس، در مرکز پژوهش‌های مجلس شورای اسلامی به عنوان مسئول گروه زنان و خانواده مشغول به کار شد. سلیحی در سال 1375 به عنوان مشاور معاونت درمان در امور پیراپزشکی منصوب شد. پس از آن در سال 1376 به دعوت علی لاریجانی، رئیس وقت سازمان صدا و سیما، به آن سازمان منتقل شد و همزمان با تأسیس دفتر امور زنان، به سمت رئیس دفتر امور زنان و همچنین مشاور رئیس سازمان صدا و سیما در امور بانوان منصوب شد و به مدت دو دوره ده ساله (1375-1395) در این سمت باقی ماند.[۱]
فعالیت‌های سیاسی
پروین سلیحی از سال 1352 تا 1354 عضو سازمان مجاهدین خلق بود. وی پس از پیروزی انقلاب اسلامی ضمن تحصیل به فعالیت‌های سیاسی خود ادامه داد و همزمان با تأسیس حزب جمهوری اسلامی به عضویت آن حزب درآمد. پس از تعطیلی حزب جمهوری، سلیحی فعالیت‌های سیاسی و اجتماعی را در جامعه اسلامی زینب پی گرفت و از اعضای شورای مرکزی این تشکل گردید. علاوه بر آن، او در سال 1373 دفتر جامعه زینب را در اصفهان تأسیس کرد و پس از آن دبیر جامعه زینب اصفهان شد.[۱]
سلیحی در سال 1371 به عنوان کاندیدای جامعه روحانیت مبارز در انتخابات دوره چهارم قانون‌گذاری شرکت کرد و موفق شد از سوی مردم تهران به نمایندگی مجلس شورای اسلامی انتخاب گردد.[۲] وی پس از ورود به مجلس به عضویت کمیسیون بهداشت و درمان درآمد و مدتی نیز منشی کمیسیون مشترک فرهنگ و آموزش عالی و بهداری و بهزیستی بود.[۱]
اقدامات
از جمله طرح‌هایی که پروین سلیحی در تصویب آنها در مجلس نقش داشت عبارت‌اند از طرح حمایت از زنان خودسرپرست؛ طرح اصلاح قانون نیمه وقت کارکنان زن و تقلیل ساعت کار آنان؛ طرح ممنوعیت استفاده ابزاری از زنان در مطبوعات؛ طرح تشکیل کمیسیون زنان و خانواده که برای اولین بار در مجلس چهارم مطرح شد؛ طرح تحقیق و تفحص از بانک صادرات و ارائه طرح تأسیس نظام مامایی که پس از پیگیری‌های مکرر وی به تصویب رسید.[۱]