تفاوت میان نسخههای «مهیندخت مزارعی»
H-ghahremani (بحث | مشارکتها) |
Boroujerdi (بحث | مشارکتها) |
||
سطر ۱۷: | سطر ۱۷: | ||
<br /> | <br /> | ||
===آثار=== | ===آثار=== | ||
مزارعی با کمیته ادبی شیراز همکاری داشت. به علاوه در مجلات مقالات متعددی منتشر میکرد.[http://opac.nlai.ir/opac-prod/search/briefListSearch.do?command=FULL_VIEW&id=4005966&pageStatus=1&sortKeyValue1=sortkey_title&sortKeyValue2=sortkey_author] | مزارعی با کمیته ادبی شیراز همکاری داشت. به علاوه در مجلات مقالات متعددی منتشر میکرد.[http://opac.nlai.ir/opac-prod/search/briefListSearch.do?command=FULL_VIEW&id=4005966&pageStatus=1&sortKeyValue1=sortkey_title&sortKeyValue2=sortkey_author] کتاب زیر نیز از آثار اوست: | ||
مباشر (1384). تهران: مریم مزارعی (دست غیب).[http://opac.nlai.ir/opac-prod/search/briefListSearch.do?command=FULL_VIEW&id=769025&pageStatus=1&sortKeyValue1=sortkey_title&sortKeyValue2=sortkey_author] | |||
<br /> | <br /> |
نسخهٔ ۱۲ دسامبر ۲۰۲۱، ساعت ۱۴:۰۲
مهین دخت مزارعی (1307-؟) نماینده دوره بیست و سوم مجلس شورای ملی از فارس (فسا) بود.[۱]
زندگینامه
مهیندخت مزارعی (دستغیب) فرزند محمد باقر در سال 1307 در شیراز به دنیا آمد. وی تحصیلات ابتدایی را در دبستان مخدرات و تحصیلات متوسطه را در دبیرستان شهدخت و دانشسرای عالی شیراز گذراند. پس از آن به تهران آمد و در سال 1325 در دانشسرای عالی مشغول به تحصیل شد. در سال 1338 پس از اخذ لیسانس در رشته ادبیات و علوم تربیتی از دانشسرای عالی برای خدمت به شیراز رفت. مزارعی در سال 1329 با محمد دستغیب ازدواج کرد که حاصل این ازدواج سه پسر و یک دختر بود.[۲]
فعالیتهای شغلی
مزارعی فعالیتهای شغلی خود را از سال 1328 پس از استخدام در آموزش و پرورش آغاز کرد. وی به عنوان معلم در دبستان تولایی شیراز و دبیرستانهای این استان مشغول به کار شد. او پس از اخذ لیسانس یک سال دبیر و به مدت 10 سال رئیس دبیرستان ناظمیه شیراز و 2 سال معاون مالی و اداری آموزش و پرورش استان فارس بود. همچنین به مدت 10 سال مدیریت فنی سازمان ملی پیش آهنگی استان فارس را برعهده داشت.[۳]
فعالیتهای سیاسی
مزارعی علاوه بر اشتغال در آموزش و پرورش، به تدریج وارد فعالیتهای حزبی شد و به عضویت حزب ایران نوین درآمد. وی همچنین در امور اجتماعی و امور مربوط به زنان نیز بسیار فعال بود، از جمله عضو کمیته انرژی سازمان شاهنشاهی خدمات اجتماعی، عضو جمعیت راه نو، عضو مؤسس و معاون شورای عالی زنان ایران، دبیر کمیته روابط بینالمللی شورای عالی زنان و عضو سازمان زنان ایران شاخ استان فارس و دبیر سازمان زنان استان فارس، همکاری با سازمان بازرسی شاهنشاهی .[۱][۴] مزارعی در سال 1350 به عنوان کاندیدای حزب ایران نوین در انتخابات دوره بیست و سوم قانونگذاری شرکت کرد و موفق شد با کسب 12443 رأی از مجموع 13463 رأی از شهرستان فسا به نمایندگی مجلس شورای ملی انتخاب گردد.[۲] وی عضو کمیسیونهای آموزش و پرورش، تعاون و امور روستاها بود.[۱]
مزارعی پس از پایان دوره بیست و سوم مجلس (1354)، به آموزش و پرورش بازگشت و تا سال 1357، سمت هایی چون معاونت فنی و آموزشی سازمان ملی پیش آهنگی و مدیرکلی آموزش و پرورش استان گیلان را احراز نمود.[۱]
آثار
مزارعی با کمیته ادبی شیراز همکاری داشت. به علاوه در مجلات مقالات متعددی منتشر میکرد.[۵] کتاب زیر نیز از آثار اوست:
مباشر (1384). تهران: مریم مزارعی (دست غیب).[۶]
منابع
پیوند به بیرون