تفاوت میان نسخه‌های «باشماخ»
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
H-ghahremani (بحث | مشارکتها) |
Boroujerdi (بحث | مشارکتها) |
||
| سطر ۹: | سطر ۹: | ||
<br /> | <br /> | ||
===کاربرد=== | ===کاربرد=== | ||
این دهان‌بند برای صحبت نکردن عروس با دیگران استفاده می‌شد.<ref | این دهان‌بند برای صحبت نکردن عروس با دیگران استفاده می‌شد.<ref>ضیائی، مژگان (1387). ''ازدواج و زناشوئی در میان ارامنه اصفهان''. فرهنگ مردم ایران. ش 13. ص 199.</ref> ظاهرا عروس می‌بایست نیازهای خود را فقط از طریق بچه‌ای نابالغ به گوش دیگران برساند. | ||
<br /> | <br /> | ||
نسخهٔ ۷ دسامبر ۲۰۲۱، ساعت ۱۴:۱۴
باشماخ که در برخی گویش‌ها یاخشام، یامشاق یا یاشماق هم گفته می‌شود دهان‌بندی است که نو عروس‌های ارامنه بر دهان می‌بستند.
جنس
باشماخ پارچهٔ سه گوش کوچک و سفیدی از جنس ململ بود که دختران ارمنی بعد از ازدواج از آن استفاده می‌کردند. این پارچهٔ مثلثی طوری روی صورت بسته می‌شد که چانه و در مواقعی دهان را به طور کامل می‌پوشاند. باشماخ زیر لاچاک (تلفظ ارمنی واژه لچک) اصلی در پشت گردن محکم می‌شد. زنان این پارچه را همواره روی صورت خود نگاه می‌داشتند و فقط موقع غذا خوردن آن را پایین می‌کشیدند.[۱][۱]
کاربرد
این دهان‌بند برای صحبت نکردن عروس با دیگران استفاده می‌شد.[۲] ظاهرا عروس می‌بایست نیازهای خود را فقط از طریق بچه‌ای نابالغ به گوش دیگران برساند.
منابع
پیوند به بیرون
نویسنده: حکمت بروجردی