تفاوت میان نسخه‌های «مکنو»

از دانشنامه الکترونیکی زنان
پرش به ناوبری پرش به جستجو
سطر ۱۰: سطر ۱۰:
تکه ای پارچه به شکل مستطیل به طول سه متر و اغلب به رنگ سبز که با الیاف طلایی در هم بافته شده و زنان زرتشتی در یزد به عنوان سربند روی[[ لچک]] می پوشند و در زیر چانه به گونه ای بسته می‌شود تا یک دنباله آن روی سینه افتاده و قسمت سمت چپ به روسری سنجاق شده و از پشت تا پایین زانوها می‌افتد.<ref>بهنام، عیسی؛ دانشور، سیمین (1337). ''لباس زرتشتیان ایران''. نقش و نگار. ش 5. صص 16-22.</ref> جنس آن بیشتر از ابریشم است و بر روی آن گلابتون دوزی می‌شود.  
تکه ای پارچه به شکل مستطیل به طول سه متر و اغلب به رنگ سبز که با الیاف طلایی در هم بافته شده و زنان زرتشتی در یزد به عنوان سربند روی[[ لچک]] می پوشند و در زیر چانه به گونه ای بسته می‌شود تا یک دنباله آن روی سینه افتاده و قسمت سمت چپ به روسری سنجاق شده و از پشت تا پایین زانوها می‌افتد.<ref>بهنام، عیسی؛ دانشور، سیمین (1337). ''لباس زرتشتیان ایران''. نقش و نگار. ش 5. صص 16-22.</ref> جنس آن بیشتر از ابریشم است و بر روی آن گلابتون دوزی می‌شود.  
[[پرونده:E709072D-DDA8-4509-AE79-1C35E3739508.jpg|بندانگشتی|زنان زرتشتی با مکنو بر سر<ref name=":0" />]]
[[پرونده:E709072D-DDA8-4509-AE79-1C35E3739508.jpg|بندانگشتی|زنان زرتشتی با مکنو بر سر<ref name=":0" />]]
[[پرونده:09F5A8EB-FCA2-4074-8118-68C4C949CBED.jpg|بندانگشتی|جایگزین=|400x400پیکسل|لباس زنان زرتشتی<ref>رامتین، ایرج. (1390). ''پرتو ایزدی بانو، جایگاه زن در ایران باستان.'' مشهد: سنبله.</ref>، عکس از پرتو ایزدی بانو، ایرج رامتین]]
[[پرونده:09F5A8EB-FCA2-4074-8118-68C4C949CBED.jpg|بندانگشتی|جایگزین=|400x400پیکسل|لباس زنان زرتشتی <ref>''نگار زن: تاریخ مصور لباس زن در ایران'' (1352). تهران: انجمن بین‌المللی زنان در ایران. تصویر 25. </ref>]]
<br />
<br />



نسخهٔ ‏۴ دسامبر ۲۰۲۱، ساعت ۱۳:۱۶

خانواده ای زرتشتی با لباس مرسوم زرتشتیان،[۱] دو زن در راست و چپ تصویر مکنو بر سر دارند.


تعریف

مکنو یا مکنا /makno(ā)/ نوعی پوشش سر است که میان زنان زرتشتی ایران مرسوم است.[۲] در هرمزگان به شال مکنا گفته می‌شود[۳] که احتمالا فارسی شده مقنا( گویشی از مقناع یا مقنعه) می‌باشد.[۴]

شکل

تکه ای پارچه به شکل مستطیل به طول سه متر و اغلب به رنگ سبز که با الیاف طلایی در هم بافته شده و زنان زرتشتی در یزد به عنوان سربند رویلچک می پوشند و در زیر چانه به گونه ای بسته می‌شود تا یک دنباله آن روی سینه افتاده و قسمت سمت چپ به روسری سنجاق شده و از پشت تا پایین زانوها می‌افتد.[۵] جنس آن بیشتر از ابریشم است و بر روی آن گلابتون دوزی می‌شود.

زنان زرتشتی با مکنو بر سر[۱]
لباس زنان زرتشتی [۶]


منابع

  1. ۱٫۰ ۱٫۱ افشار، ایرج. (1370). گنجینه عکسهای ایران. تهران: نشر فرهنگ ایران، صص 211-212.
  2. ده‍خ‍دا، ع‍ل‍ی‌اک‍ب‍ر (1377). لغت نامه. تهران: دانشگاه تهران: مؤسسه لغت نامه دهخدا. ذیل مدخل.
  3. پ‍وش‍اک‌در ای‍ران‌زم‍ی‍ن‌(1382). ترجمه متین، پیمان. تهران: امیرکبیر.ص 410.
  4. یادداشت مولف
  5. بهنام، عیسی؛ دانشور، سیمین (1337). لباس زرتشتیان ایران. نقش و نگار. ش 5. صص 16-22.
  6. نگار زن: تاریخ مصور لباس زن در ایران (1352). تهران: انجمن بین‌المللی زنان در ایران. تصویر 25.


نویسنده: حکمت بروجردی