تفاوت میان نسخه‌های «اورنی»
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
H-ghahremani (بحث | مشارکتها) |
H-ghahremani (بحث | مشارکتها) |
||
| سطر ۱۰: | سطر ۱۰: | ||
<br /> | <br /> | ||
===جنس=== | ===جنس=== | ||
اورنی از پارچه حریر و یا شیفون رنگی تهیه می‌شود.<ref name=":0" /> این [[روسری]] دارای تزئینات بسیار متنوع به صورت گل‌های ریز و درشت بته جقه‌ای، گل بادامی و غیره است که در جلوی صورت قرار گرفته و سطح داخلی آن با پولک و [[گلابتون]] و یا با نخ‌های طلایی و نقره‌ای و با چرخ گلدوزی می‌شود. این [[روسری]] نسبت به [[جلبیل]]<nowiki/>های دیگر در رنگ‌های شاد و زنده سبز قرمز نارنجی زرشکی و آبی و صورتی دوخته می‌شود و اصولاً با لباس هماهنگ است. استفاده از | اورنی از پارچه حریر و یا شیفون رنگی تهیه می‌شود.<ref name=":0" /> این [[روسری]] دارای تزئینات بسیار متنوع به صورت گل‌های ریز و درشت بته جقه‌ای، گل بادامی و غیره است که در جلوی صورت قرار گرفته و سطح داخلی آن با پولک و [[گلابتون]] و یا با نخ‌های طلایی و نقره‌ای و با چرخ گلدوزی می‌شود. این [[روسری]] نسبت به [[جلبیل]]<nowiki/>های دیگر در رنگ‌های شاد و زنده سبز قرمز نارنجی زرشکی و آبی و صورتی دوخته می‌شود و اصولاً با لباس هماهنگ است. استفاده از آن ساده‌تر از دیگر انواع روسری‌های بندری است. آن را دور سر و صورت می‌پیچند و یک قسمت آن را روی سینه آزاد رها می‌کنند که در اصطلاح محلی به آن [[کول]] گفته می‌شود.<ref>محمدی سیف، معصومه (1398). ''جامعه‌شناسی پوشاک سنتی و زیورآلات زنان ایران زمین''. تهران: اندیشه احسان، ص398.</ref> | ||
<nowiki/><br /> | <nowiki/><br /> | ||
نسخهٔ ۳ دسامبر ۲۰۲۱، ساعت ۱۶:۳۴
اورنی[۱]
اورنی /orni/ یک نوع سرپوش است که زنان نواحی هرمزگان بر سر می‌کنند.[۲]
زن بندری با پوشش اورنی[۳]
تعریف
این پوشش سر از انواع سرپوش‌های زنان استان هرمزگان است.[۲]
جنس
اورنی از پارچه حریر و یا شیفون رنگی تهیه می‌شود.[۲] این روسری دارای تزئینات بسیار متنوع به صورت گل‌های ریز و درشت بته جقه‌ای، گل بادامی و غیره است که در جلوی صورت قرار گرفته و سطح داخلی آن با پولک و گلابتون و یا با نخ‌های طلایی و نقره‌ای و با چرخ گلدوزی می‌شود. این روسری نسبت به جلبیل‌های دیگر در رنگ‌های شاد و زنده سبز قرمز نارنجی زرشکی و آبی و صورتی دوخته می‌شود و اصولاً با لباس هماهنگ است. استفاده از آن ساده‌تر از دیگر انواع روسری‌های بندری است. آن را دور سر و صورت می‌پیچند و یک قسمت آن را روی سینه آزاد رها می‌کنند که در اصطلاح محلی به آن کول گفته می‌شود.[۴]
منابع
- ↑ صفا ایسینی، شایا (1388). پوشاک زنان هرمزگان. تهران: روشنگران و مطالعات زنان، ص 184.
- ↑ ۲٫۰ ۲٫۱ ۲٫۲ صفا ایسینی، شایا (1388). پوشاک زنان هرمزگان. تهران: روشنگران و مطالعات زنان، ص85.
- ↑ صفا ایسینی، شایا (1388). پوشاک زنان هرمزگان. تهران: روشنگران و مطالعات زنان، ص190.
- ↑ محمدی سیف، معصومه (1398). جامعه‌شناسی پوشاک سنتی و زیورآلات زنان ایران زمین. تهران: اندیشه احسان، ص398.
نویسنده: حکمت بروجردی